Laatste Club Lek met 1e Club Lek Awards doorverend succes

Club Lek verslag 18-12-2002

Laatste Club Lek van 2002 een feestelijk succes, met optredens van Coparck, The Herb Spectacles, Mambo Kurt en de uitreiking van de Club Lek Awards. Maar er gebeurde meer!! Presentator Jaap Boots draagt voor uit zijn Club Lek dagboek.

Club Lek verslag 18-12-2002

Donderdagochtend 11.25, Trein Hilversum Lief Club Lek Dagboek, Slechts twee of drie uur geslapen..maar ik klaag niet want ik heb the sweetest hangover als je begrijpt wat ik bedoel…daarover zo meer... gisteravond de laatste Club Lek van het seizoen gehad, met daarbij de Club Lek Awards, een grappig plannetje dat door de niet aflatende inzet van de Ronster van ons 3VOOR12 magazine daadwerkelijkheid werd, compleet met Gulden Emmersch, Bekers, Oorkonden, spannende geluidsfragmenten ("And the nominees are…") enzovoorts. Zen Guerrilla en Spinvis waren de grote winaars, King Me (gekozen tot slechtste band) de grote verliezers, maar die Michael Milo van King Me was zo sportief om zijn coup in ontvangst te nemen en had als enige winnaar een perfecte speech voorbereid: "Ik hoop dat we het niveau vast kunnen houden". ….Daarvoor verdient hij een vermelding in dit dagboek. Het schijnt dat die jongens van 3VOOR12 het ook allemaal uitgebreid op hun site gaan zetten…met foto's en al…. Verder vernoemenswaard: het in grote getale opgekomen publiek, dat soms zo babbelziek was dat ik warempel als een oude schoolmeester uit mijn slof schoot -had sowieso een beetje een kort lontje door alle eindejaarsdrukte en omdat ik me natuurlijk nog steeds Oud en Eenzaam en Verdrietig voelde. Gelukkig maakte het mooie optreden van Coparck (compleet met Draw Jockeys) al veel goed. The Herb Spectacles uit Amsterdam waren helemaal kat in het bakkie met hun Herb Albert-stijl-trompeten-a-gogo-muzak..het publiek vrat het...iedereen was in een goede bui en dus werd onze vriend Mambo Kurt die voor de derde keer ofzo langskwam met zijn Heim-Orgel ook met open armen ontvangen -er werd op het einde zelfs gedanst, en hij legde en -passant uit hoe ver de techno eigenlijk verwijderd is van de Duitse militaire marsch (een klap op de snare-drum dus). Al met al was het toch allemaal wel een beetje hectisch, maar…geen sigaret gerookt en standgehouden in die orkaan van gelul, gelal, gelellebel wat zo'n club toch ook is….na afloop champagne op de laatste club lek van dit seizoen met alle intimi boven, maar na een uur ofzo werd ons vriendelijke doch dringend verzocht de studio te verlaten…voor de grap riep ik 'afterparty bij mij thuis!'-niet verwachtend dat er ook maar 1 iemand mee zou willen gaan met een Oude en Eenzame presentator als ik, maar tot mijn verbazing meldden zich een zevental kandidaten onder wie de voltallige Riplets…!...en je weet lief dagboek hoe ik over The Riplets denk want ik heb reeds vele pagina's over hen geschreven, niet? Ik kan je niet vertellen lief dagboek, hoe heerlijk het was om in mijn prachtige, immense maar laatstelijk ook erg lege villa in het Watergraafsmeersche eindelijk na maanden van droefenis en ellende weer het geschaterlach van jonge meisje te horen, alsmede het openklikken van bierblikjes, gelurk aan joints, gepraat en gebabbel, gefilosofeer over punk en margarine en de voordelen van Vitaminepillen op een nuchtere maag. Dit alles overgoten met een soundtrack die liep van de New Bomb Turks tot aan Nancy Sinatra. Natuurlijk gingen mijn mannelijke collega's R. en S. uiteindelijk weg naar hun vrouwen en bleef alleen de oude Bor nog over, die het verkoos op de bank te blijven zitten met de afstandsbediening. Ik had echter een beter idee en dus heb ik The Riplets rondgeleid door mijn gepoetste woonstee, en hen vol trots mijn garage vol sportauto's, mijn bibliotheek en het ondergrondse zwembad laten zien. De rondleiding eindigde na de Jacuzzi uiteindelijk natuurlijk in mijn superkingsizemegamaximonsterbed, waar we allevijf makkelijk in bleken te passen en natuurlijk allemaal geen oog dicht deden omdat we belangrijker zaken aan ons hoofd en lichaam hadden. Rond half zes vanochtend moet ik uitgeput van deze paringsdans in slaap gevallen zijn. Om om 10.00 uur wakker te worden in het heerlijk geurende haar van een Riplet, die zachtjes kreunde toen ik over haar heen naar de douche klom, waar ik met een grote grijns onder ben gaan staan. Er zijn slechtere manieren om de laatste Club Lek van het oude jaar uit te luiden, dacht ik zo. Maar nu moet ik ophouden, want we zijn bijna in Hilversum en ik moet nog vergaderen, evalueren en mijn verslag schrijven van Club Lek, waarbij ik natuurlijk wel enige zelfcensuur zal toepassen :-)