In een bomvolle Club Lek trad gisteren als eerste Tom Barman aan, die zich moest verexcuseren voor zijn schorre stem, maar de hele tent wel aan zijn voeten kreeg met maar 2 akoestische liedjes, waarvan vooral de nieuwe dEUS-single Nothing Really Ends (ook) akoestisch de meeste indruk maakte. Daarna was het de beurt aan de inmiddels in Woerden en omstreken verkerende jongens van Racoon, die 'volwassen' waren geworden, maar ook een beetje minder fris dan de eerste keer dat wij ze in Club Lek ontvingen. De als altijd emotie-volle zang van zanger Bart van der Weide en een gast-optreden van ex-UDS-bassist Sylvano Matadin maakte echter veel goed, vooral in het jazzy slotnummer 'Hardcore Tapes'. De entre-act was in goede handen bij de Zuid-Afrikaanse lounge-DJ Felix Laband, die geen noot Zuid-Afrikaanse muziek en geen druppel politiek in zijn zeer relaxte down-tempo set stopte. Voor uw gastheer een beetje te relaxt, maarja, die is dan ook diep in zijn hart een rocker. En dat kwam goed van pas, want één van Neerlands beste rock 'n roll-bands Peter Pan (tegenwoordig met suffix Speedrock ) achter de naam trad (voor de derde keer alweer) op in Club Lek. En speelden zoals zij dat altijd doen een paar lekkere scheuren in het plafond. Natuurlijk ontbrak ook de puffende, snuivende, zwetende en hijgende maar verdomd goed zingende Dikke Dennis als gast ook weer niet, en zijn bewerking van Motorheads' Ace Of Spades ("Schoppen-Aas") was maar 1 van de vele hoogte-punten in de set van Peter Pan Speedrock.