Elf Power: pas aan het eind slaat de vlam in de pan…

Elephant 6-band steekt handen uit de mouwen maar mist toch de nodige
overtuigingskracht

CONCERT: London Calling, Paradiso A’dam, 14-4-2001 MUZIEK: Propere Amerikaanse indiepop uit de Elephant 6-stal. Uptempo en uitbundig, zoals verwacht live harder rockend dan op de plaat maar in tegenstelling tot het fantastisch uit de bocht vliegende Beulah van vorig jaar op datzelfde podium houden ze de kar netjes op de rails. GOED: Elf Power gelooft in een lekker potje musiceren. Saxofoon, viool, orgel en accordeon worden uit de kast gehaald en tot goed gebruik gezet. De hardere nummers rocken als een tierelier en het rustigere werk wordt naar verhouding ook prima uitgevoerd. MOET BETER: Op gegeven moment zakt de feestelijke stemming een beetje in. Pas bij de laatste drie nummers gaan de remmen echt los. Beetje laat. Meer interactie met het publiek had ook best gekund OORDEEL: Volgende keer niet zo schuchter maar knallen met die hap! CIJFER: 7,5