Of No Avail Komt uit Cuijk, maar was net terug van een 31 datums tellende tour door Canada, en dat was meteen weer een mooie nieuwe pagina voor het punkrockjongensboek van deze 4 punkertjes, die overigens allemaal de volgende dag gewoon weer naar 5 havo moesten! Het Canadese avontuur had ze goed geolied, want Of No Avail bracht hun motherfucking punkrocksongs zeer professioneel. Vooral de lofzang op blootbladbaas Larry Flynt bleef ons bij, en ook visueel viel er het nodige te beleven; de jonge punkrockmeisjes zullen ongetwijfeld in vervoering zijn gebracht door zanger Yuri. De ' looks' hadden ze wel, nu nog een beetje slijpen aan de 'hooks' en komt het allemaal goed. The Grand Piano Is een band uit Brussel die bestaat uit muzikale veelvraten die allen reeds sporen verdienden in bands als: Lais, First Zebra On Mars en Sharko, en waarvan sommige leden zelfs meerdere conservatoria bezochten. Op hun mooie debuut-cd TURN zorgt The Grand Piano voor grote afwisseling en sfeer, vandaar dat men hier en daar rept van 'alternatieve eclectische geluidscollages". Een vraag over die alternatieve eclectische geluidscollages was echter niet besteed aan Teuk Henri, de enige man in de band die Nederlands sprak. Zanger Serge, ook aanwezig bij het interview, draaide zich bij die eerste vraag meteen zuchtend af, en dit, gecombineerd met een Babylonische spraak- en contactverwarring en een black-out bij uw grieperige gastheer zorgde voor een historisch dieptepunt in Club Lek, althans waar het de interviews betreft. Uw gastheer kon het interview gelukkig nog net op tijd uitroepen tot het slechtste dat hij ooit had gedaan (is daar een entry voor in het Guinness-boek of records?) , en daarna mocht gelukkig de muziek het woord doen. Dat deed de muziek heel aardig in het eerste nummer "Little Lover", maar daarna zette toch, ondanks het aanwezige muzikale vakmanschap een langzame glijvlucht in naar het inmiddels wel erg overbevolkt rakende reservaat 'Belgenpop'. Bauer Presenteerde zijn 2e cd 'Can't Stop Singing' gisteravond in Club Lek. Maandag ligt 'm in de winkel, en het is een opvallende plaat geworden, en wel om drie redenen: 1) hij klinkt fantastisch voor een thuisproduct 2) er staan wederom weer een paar mooie songs op (Masterminds, Western Valley, Giddy Trip) en 3) Bauer is, lijkt het wel, een duo geworden, want Berend werkt ineens zeer nauw samen met Sonja van Hamel op deze plaat. Sterker nog, ze neemt in een paar nummers zelfs de leadvocals voor haar rekening. Vandaar de vraag in het interview of het hier een 'love-baby' betrof. Nou dat niet, vond Dubbe, maar Bauer was toch eigenlijk de facto wel een duo geworden Alleen over de royalties-verdeling waren Berend en Sonja het nog niet helemaal eens. Verder ging het gesprek vooral over het optimisme en het Amerikaanse prairiegevoel dat zich over de plaat uitstrekt. Berend sprak over het verkennen van verre horizonnen, -en dat kon volgens hem ook mooi vanuit je eigen huiskamer. Mooi poëtisch gesproken. Daarna ging Bauer voor de leeuwen en ze waren, wellicht geplaagd door wat geluidsproblemen vooral in de eerste drie nummers zo breekbaar als een veulen op dun ijs. dat ze er niet doorzakten was te danken aan de rustige houding en de dead-pan commentaren van Berend ('have mercy'), en tegen het einde in The Ohio & Maine kwam Bauer pas goed los. EPILOOG Serge van The Grand Piano bleek later, in de Club Lek Backstage Area, een innemend maar excentriek manneke, die ook buiten de context van een interview moeilijk te volgen was. Vandaar dat ik redelijk opgelucht naar huis kon (het had niet alleen aan mij gelegen dat het interview zo mis was gegaan), ware het niet dat mijn fiets gejat was! Medelijden? Giro: 4224915 o.v.v. Nieuwe Fiets Voor JaaBoo. Tot volgende week met Miam Monster Miam, Hallo Venray en The Vandals!!!