Toverpop van Papas Fritas in Club Lek. Plus: Kek 66 en De Mens.

Een hele aardige Club Lek die begon als een beat-kelder, toen een tempel der liefde werd en tenslotte weer menselijk.

Club Lek 26-4-2000 Door Jaap Boots KEK 66 Uit Amsterdam toverde Club Lek even om tot een beat-kelder. Robert Müter, die ooit zong in de legendarische Nederbeat-band The Kliek, heeft na een paar jaar het gitaar spelen heel aardig onder de knie gekregen, stond stijf van de zenuwen, maar wellicht dat zijn band Kek 66 daarom zich zo gedreven door hun set heen werkte. Compleet met leren broek, Beatles-laarsjes, en een Russische Keith Moon op de drums. Enigszins gedateerd natuurlijk maar verder zeer functionele onzin! PAPAS FRITAS Komen uit Boston en... en... (uhnm..) hebben de mooiste drumster van de hele wereld! Jawel. Uw dienaar werd op slag verliefd bij het aanschouwen van deze vlinder uit de VS, deze zwarte parel van Indiase afkomst uit de snackbar die Papas Fritas heet. Die naam! Shivika Asthana! En ze was nog ziek ook. En dan nog zo zingen en drummen! Ach, die ogen, ach, die stijve lieve armpjes waarmee ze zo vrolijk voortroffelde! Die bedwelmende blik waarmee ze Club Lek tot een tempel der liefde omtoverde! Uh... en verder? Nuja. Verder was Papas Fritas met hun toverpop voor mij het hoogtepunt van de avond. Die liedjes! Dat spelplezier! Die humor! Die fantastische gitaar-solo's van zanger/gitarist Tony Godess (echte naam)! Maar vooral door Shivika Asthana. Moge haar naam voor eeuwig schallen in de Club Lek analen! SHIVIKA ASTHANA RULES!!! DE MENS Bracht ons weer met beide benen op de grond. Dit powertrio uit Brussel had zojuist in de Paradiso gespeeld in het voorprogramma van de Trockener Kecks, en wil graag doorbreken in Nederland. Hun cd Sex Verandert Alles, die volstaat van pittige up-tempo Belgenrock rechtvaardigt die wens. Na een zeer onderhoudend interview met voorman Frank vander Linden, die een heuse bekende Belg is met zijn schrijfsels voor diverse bladen, rollen in films en panellid-funktie in de Belgische popkwis Nonkel Pop, brandde De Mens als een geoliede rockmachine los in nummers als 'Bijna', 'Dageradeloosheid' en 'Het einde van de eeuw'. Misschien wel iets te geolied. Er was iets dat zo perfect was aan deze professionele, strakke band met heren op leeftijd dat uw dienaar er toch niet helemaal in kon komen. De vonk sloeg ook in de zaal niet helemaal over. Pas toen ze een fade-out improviseerden aan het einde van "Sex Verandert Alles" zagen we iets echt menselijks. Maar het kan ook best zijn dat iedereen, net zoals uw dienaar, nog helemaal in de band was van Shivika Asthana. Dat kan natuulijk ook. Volgende week nog verliefd? We zullen het merken. Tot dan.