Als je rond een uur of een 's middags binnenkomt in het Amsterdamse stadion is het even schrikken. Halflege vloeren met mensen die zich bij daglicht helemaal klaar maken voor een avondje doorhalen. De openers Ferreck Dawn, Jay Hardway en Don Diablo gooien het gas direct vol open. De co2-kannonen worden aangeslingerd en de eerste zilveren slingers dwarrelen ook al door de lucht.
Echt tijd om rustig in de avond te groeien is er dus niet, maar dat hoeft ook niet als je door acts als Showtek en W&W direct in het diepe gegooid wordt. Vrijwel de hele dag worden er weinig subtiele nummers opgezet. Zo nu en dan een half minuutje violen en pianobreaks, maar in principe is het drop na drop na drop na drop. Aan het publiek de taak om de instructies van de betreffende dj netjes te volgen. ‘Put your fucking hands up!’, ‘Amsterdam. Are you ready?’ moeten de inmiddels duizenden bezoekers bij de les houden.
Want vol de beuk erin is het motto van deze avond. En dat laten de bezoekers vanuit zo’n beetje de hele wereld zich geen twee keer zeggen. Als The Chainsmokers roept dat je de handen in de lucht moet steken, volg je dat natuurlijk netjes op. Opvallend genoeg zie je steeds meer hardstyle-fanaten rondlopen op EDM-festivals als AMF. Niet gek als je bedenkt dat die stijlen steeds meer gelijkenissen vertonen. Zware bassen, overstuurde synths en vooral een heel hoog aantal BPM zorgen ervoor dat het publiek non-stop kan blijven springen.
Ondertussen luiden David Guetta en Alesso een nieuw hoofdstuk van de avond in. Even lijkt het erop dat de show iets meer diepgang krijgt, want verschillende klassiekers passeren de revue. Helaas. Tracks als ‘I Wanna Dance With Somebody’ van Whitney Houston, ‘Jump Around’ van House of Pain worden slechts gebruikt als kapstok voor de volgende glitterregen en vuurwerkschoten. En dan belandt David Guetta tot slot nog in een ‘intiem’ moment met de mensenmassa voor zich.