Ares, Noorderslag, Binnenzaal, zaterdag 17 januari 2015
ESNS15: Noorderslag is best slecht voor het zelfvertrouwen van Ares
Waarschijnlijk zijn er 99.999 plekken waar Rens Ottema vanavond liever was geweest
"Zullen we 'n feestje bouwen, Groningen?," roept Ares bijna sarcastisch. Niemand antwoordt. Het zal toch niet weer? Vorig jaar stond hiphopcrew Broederliefde voor een zo goed als lege Binnenzaal op Noorderslag, de Oosterhoutse rapper Ares lijkt vandaag hetzelfde lot beschoren. Bij aanvang van zijn show als opener van die behoorlijk verstopte zaal staat er nog geen tien man. Maar hij slaat zich er met een glimlach en knipoog doorheen.
HET CONCERT:
DE ACT:
Want zo is Rens Ottema alias Ares: een sympathieke jonge rapper uit Oosterhout (let op die Brabantse tongval!) met viezig baardje en zwarte nagellak die probeert íets meer te zeggen over de wereld. Hij hekelt meisjes die te veel make-up dragen (een soort alternatieve "je bent oké zoals je bent"), verwijst continu naar zijn lievelingsband (The Beatles) en name-dropt tussendoor zijn favoriete buurt in Parijs. Vorig jaar kende Ares een bescheiden doorbraakje met debuutalbum Road Trip, dat vol staat met lichtvoetige hiphop die qua producties nog het meeste wegheeft van Clams Casino. Lome, zweverige beats, melodieuze emo-synthpartijen en een paar welgeplaatste trap-hihats. Daarmee bombardeerde 3voor12 Ares vorig jaar tot een van de 12van3voor12, de talenten die het moesten waarmaken in 2014. En wanneer kun je dat succes beter meten dan een jaar later, op Noorderslag 2015?
HET NUMMER:
Ja, dan doet de opkomst wel een beetje pijn. In zo'n lege zaal valt vrijwel ieder nummer dood. Moeten we dan toch kiezen? Dan 100.000 Plekken, zijn prijsnummer met een uitstekend refreintje en een aanstekelijk, kinderlijk orgeltje. En Ares, geflankeerd door extra mc en dj, brengt het vol overtuiging, stuiterend en grappend over het podium.
HET MOMENT:
Tijdens "Meisje" wil het toch even loskomen. De paar aanwezigen die achteraan in de zaal staan om de kat uit de boom te kijken komen op verzoek tóch even naar voren om mee te hossen met wat is aangekondigd als "carnavalsnummer". Eens een Brabo, altijd een Brabo.
HET PUBLIEK:
Dat is er dus niet echt. Op een gegeven moment wordt het wel ietsje drukker en staat er circa dertig man in de zaal, maar eigenlijk is dit te treurig voor woorden. De belangrijkste doelgroep waar Ares op lijkt te mikken bestaat uit de tienermeisjes die op de middelbare school voorzichtig feestjes vieren en non-stop selfies op Instagram plaatsen. Daarvan staan er precies twee in de zaal. De een heeft een beugel, de ander een bril zonder sterkte. Ze lijken het overigens fantastisch te vinden.
HET OORDEEL:
Wanneer Ares in een wat agressievere track even zijn tanden laat zien, toont hij direct een spannender geluid waarmee hij uitstekend door kan groeien. Dat gezegd hebbende: verder blijft de muziek én show van Ares wel wat kinderachtig, hoor. Alles wordt net te vrolijk gebracht, waardoor de thema's die Ares tracht aan te snijden niet bepaald overkomen. Laten we hem daar vandaag niet op afrekenen, want in een zaal vol gillende kids zou dit hartstikke leuk kunnen zijn. Het is oneerlijk: geen act zal boven zichzelf uitstijgen in een lege zaal. Ares ook zeker niet, hoewel hij écht zijn best doet. Zoals hij het zelf concludeert: "Dit is best slecht voor mijn zelfvertrouwen, jongens." Gelukkig zegt hij het met een lach.