SXSW Film: Bed, bad en brood met Russell Brand

Documentaire over Engelse comedian en activist in premiere op SXSW

Willem van Zeeland ,

De Engelse comedian Russell Brand is een popster. Met zijn shows verkoopt hij in Londen de O2 Arena uit (16.000 tickets). Maar hij is ook een activist die revolutie predikt. BRAND, A Second Coming, een documentaire over hoe hij die ontwikkeling doormaakte, is dit jaar een van de grote premieres op SXSW.

Russell Brand is een problem child. Hij groeide op in een arme suburb, 20 kilometer van Londen. Hij woonde bij zijn moeder, zijn vader verliet hem toen hij twee was. Hij ontdekte zijn grote talent, de humor en dat werd voor hem de rollercoaster waarmee hij ontsnapte aan zijn suburb. Russell Brand raakte al jong verslaafd aan drugs, aan sex en aan roem.

Russel Brand is intens. Op het podium, met drugs, met vrouwen, in interviews en zeker ook in deze film. Hij staat nooit stil en het is fascinerend om in deze film te zien hoe de successen aaneenrijgt, tegelijkertijd zijn demonen bestrijdt en zijn verslavingen overwint. Aan het woord komen onder andere zijn vriend Noel Gallagher en zijn ex-vrouw Katy Perry. Maar vooral Russell Brand zelf.

In 2010 gaat hij zich inzetten voor liefdadigheid omdat het erbij hoort voor een artiest op zijn niveau en in dat kader maakt hij een reis naar Kenia. Die reis wordt een keerpunt in zijn leven. Op een gigantische vuilnisbelt ontmoet hij kinderen die moeten leven van wat ze daar vinden. Hij besluit de revolutie te gaan prediken en zijn leven in dienst te stellen van het bestrijden van dit soort wantoestanden. Niet als een drammer, maar met humor als wapen.

Hij vindt dat mensen hun helden moeten kiezen en dat ze moeten proberen hun voorbeelden na te volgen. Brand kiest zelf voor Malcolm X, Che Guevara, Mahatma Gandhi en Jezus Christus. De inzet is hoog. Zijn thema’s: Het bestrijden van armoede, sociale ongelijkheid en milieuvervuiling.

En natuurlijk oogst hij veel kritiek. Hoe haalt een comedian het in zijn hoofd dat hij dergelijke ingewikkelde wereldproblemen kan oplossen? Brand wordt beschuldig van zelfingenomenheid en aandachttrekkerij. Zijn antwoord is simpel: Wie hebben nou bij uitstek aangetoond deze problemen niet te kunnen oplossen? De gevestigde bedrijven en politici.

Natuurlijk heeft Russell Brand de oplossing ook niet, maar zijn geluid is wel een verademing in een tijdperk waarin politici zich populair denken te kunnen maken door uitgeprocedeerde asielzoekers het recht op bed, bad en brood te ontzeggen, zoals onlangs Fred Teeven. Russell Brand zorgt voor een nieuwe politieke invalshoek door bed, bad en brood te eisen voor iedereen. Ook voor die kinderen op de vuilnisbelt in Kenia.

Dat hij wordt overladen met kritiek maakt hem weinig uit. De film eindigt met een triomfantelijk overzicht van alle negatieve reacties. Daarvoor werden we twee uur lang meegesleurd in de wereld van Russell Brand, twee uur waarin hij irritatie en bewondering oproept en bovenal twee uur waarin veel werd gelachen.

Dit interview was een van de hoogtepunten: