Selah Sue, Pinkpop 3FM Stage, zaterdag 13 juni 2015
Selah Sue windt Pinkpop moeiteloos om haar vinger
Vlaamse diva overtuigt en charmeert
Bij de aankondiging van de line-up leek neo-soul dit jaar bijzonder goed vertegenwoordigd op Pinkpop, met namen als Paloma Faith, Jonathan Jeremiah en natuurlijk superster in wording Sam Smith. Halverwege het festival zijn we enigszins teleurgesteld: Faith en Jeremiah wisten niet te overtuigen, en Smith liet het überhaupt afweten. Aan Selah Sue dus de taak om de eer van het genre te redden op de vroege zaterdagavond. Kan de Vlaamse zangeres met haar eclectische mix van muzikale invloeden eindelijk dat funky, soulvolle feestje bieden waar we op wachten?
HET CONCERT:
DE ACT:
Selah Sue heeft alles wat een diva hoort te hebben: een herkenbaar uiterlijk, een kogelvrij strot en vuur achter de ogen. Sue swingt vandaag opgewekt over het podium, met een onbreekbare lach op het gezicht. Haar enthousiasme werkt aanstekelijk in combinatie met de frisse funky muziek. 'Hoe kan ze zo bewegen en toch zo goed blijven zingen?' vraagt een meisje naast me zich hardop af. Het is inderdaad opmerkelijk hoe eenvoudig Sue het allemaal doet lijken. Moeiteloos en vol genot brengt ze haar songs, zonder ook maar een enkele keer vocaal de plank mis te slaan.
HET NUMMER:
'We gaan vandaag lekker veel nummers van het nieuwe album spelen!' kondigt Sue aan. Reason is elektronischer dan haar titelloze debuut, en minder retro. In plaats daarvan neigt het meer naar pop en R&B. Ook live horen we dat terug, maar vervelend is dat allerminst. 'Alone', het openingsnummer van Reason, is nog steeds onwijs groovy, maar dan met fijne poppy accenten. Het refrein is gemaakt om mee te zingen, en als Sue het lief vraagt doen ook de stugste Nederlanders dat braaf. 'I'm alone without you!', zingt en danst het volle veld. Wellicht het vrolijkste nummer over eenzaamheid ooit geschreven.
HET MOMENT:
Halverwege de set verlaat de – overigens uitstekende – band het podium. Selah hangt een een gitaar om haar hals. 'Heeft er iemand een suggestie?' vraagt ze. '”Fyah Fyah” dan, om te beginnen.' Ook als ze in haar eentje op het podium staat en aan haar plaats achter de microfoonstandaard gebonden is, behoudt ze die tomeloze kracht.
OOK OPMERKELIJK:
Tegen het einde van de set horen we 'Together', de track die ze opnam met de Amerikaanse rapper Childish Gambino. Dit is haar meest poppy nummer tot nu toe, we horen zelfs een beetje trap à la Rustie in de lome beat. Childish' verse rapt ze zelf, en niet onverdienstelijk. Waar 'retro' tot voor kort een van de definiërende kenmerken van Sue's muziek was, bewijst ze nu dat dat helemaal niet zo vast staat, door zich ook deze moderne invloeden eigen te maken.
HET PUBLIEK:
Vandaag is het veld bij het 3FM Stage nog niet zo vol geweest als voor Selah Sue. Er is duidelijk veel liefde voor de sympathieke zangeres: als ze even van het podum verdwijnt om spanning op te bouwen tijdens de intro van hit 'This World', wordt er geklapt en gefloten om haar terugkomst. Hoewel een dag zon en warmte het publiek wat apathisch heeft gemaakt, wordt er overal op het veld instemmend geknikt en met de heupen gewiegd.
HET OORDEEL:
Het is haar gelukt, en met gemak: wie zin had in een uurtje fijne moderne soul, heeft het gekregen van Selah Sue. Het is opvallend hoe gemakkelijk zij hedendaagse invloeden mengt met oude inspiratiebronnen zonder daarbij de groove of het liedje uit het oog te verliezen. Dat geeft haar muzikaal ook een heel eigen geluid. Pinkpop is terecht onder de indruk van haar stem, haar performance en haar genre.