Twisted Sister heeft tien jaar lang getourd in het barcircuit, met make-up schatplichtig aan David Bowie, Alice Cooper, Slade, The Rolling Stones en New York Dolls. Ze speelden jarenlang in de clubs, vaak zes dagen in de week, vier uur per avond. Dat alles zonder platenmaatschappij of album. Na een tijdje begonnen ze er zelf een, en werden langzaam maar zeker bekend bij journalisten. Grootste hits waren We’re Not Gonna Take It en I Wanna Rock. Over de turbulente geschiedenis van de band draait op IDFA de film We Are Twisted Fucking Sister.

Een groot fan was Willem Verbuyst nooit van Twisted Sister, tot hij ze voor het eerst live zag. “Ik zag ze voor het eerst in 2008 op Arrows Classic Rock. Ik was zeker geen idolaat, maar daarna fan. Hun show is puur entertainment, het gaat niet alleen om de muziek.” Uiteraard heeft Verbuyst als fan de film dus gezien. Vertel, wat kunnen we allemaal leren van Twisted Sister? 

Les 1: kleding en make-up
“Twisted Sister is vaak weggezet als glamrockband, maar dat wilden ze zelf helemaal niet”, weet Verbuyst. “Natuurlijk droegen ze vrouwenkleding, maar toch ook weer niet. Het was heel anders dan bij bands als Motley Crue, die waren bijna androgyn. Bij Twisted Sister waren die make-up en kleding juist heel wild - niet per se vrouwelijk. Het ging meer om je ergens tegen afzetten, reacties oproepen. Een tegengeluid, alles was verder leder en pinnenbanden.”

Les 2: alles voor de show!
Twisted Sister ging behoorlijk tekeer op het podium, en dat had grote gevolgen voor de cultstatus van de band. Verbuyst: “In de docu zit een show die begint met een bierwedstrijd, maar die loopt helemaal uit de hand. Op een gegeven moment evolueert het in een kotswedstrijd, het gaat dan echt nergens meer over, de mensen lopen weg.”

Les 3: nuchter blijven (?)
Het lijkt misschien een beetje in tegenspraak met het bovenstaande, toch is het wel degelijk de volgende les van We Are Twisted Fucking Sister: blijf een beetje nuchter. “We hadden het dan net wel over kotsen op het podium, maar Dee Snider zelf en de gitarist drinken helemaal niet en doen ook geen drugs. Ze houden het eigenlijk heel netjes. Dat is de reden dat ze 3276 shows achter elkaar konden doen, ze bleven nuchter. Want de bassist moest afhaken, die trok het niet meer.”

Les 4: Keihard werken
Toch is We Are Twisted Fucking Sister ook een klassieke film over the American Dream. Verbuyst: “Het is echt een american movie: hard werken en je komt er wel. Uiteindelijk lukt het ook nog, ondanks alle tegenstand. Leek het eindelijk te gaan lukken, kreeg de platenbaas weer een hartstilstand.” Bovendien hield de band er nogal onconventionele en inventieve PR methodes op na. “Toen ze eenmaal een beetje geld verdienden, kochten ze gewoon een blokje reclame op de radio, waarin ze dan hun eigen muziek draaiden. Daar word ik wel door geinspireerd ja”, lacht Verbuyst.

We Are Twisted Fucking Sister gaat a.s. zondagochtend om 10.30 in première in de Melkweg en draait daarna nog volgende week op maandag, zaterdag en zondag in de Munt.