Young (Gifted) & Sick

"Als het me nu lukt, dan zijn dat de vruchten van jaren hard werken"

Sander Kerkhof ,

Met Young & Sick maakt Nederlander Nick van Hofwegen in de Verenigde Staten furore als muzikant en grafisch kunstenaar. Dit voorjaar speelt hij op grote festivals als Coachella en SXSW.

‘Young & Sick lived up to the mountainous expectations of loyal fans. Their set was nothing short of magnificent,’ schrijft het invloedrijke College Music Journal op 4 februari jl. in de recensie van de uitverkochte show van Young & Sick in Brooklyn, New York. Een dag na zijn tweede live-optreden ooit kijkt Nick van Hofwegen zelf ook tevreden terug. "Iedereen was onder de indruk en de shows gingen feilloos," zegt hij met een Limburgse tongval via de Skype-verbinding vanuit Brooklyn.
Twee maanden geleden wist nog bijna niemand in Nederland dat er dit jaar naast dj’s Martin Garrix en Headhunterz nog een derde landgenoot op het prestigieuze Coachella festival in Californië zou spelen. Op de Soundcloud-pagina van Young & Sick, waar vier soulvolle en catchy r&b-songs staan, geldt Los Angeles als zijn woonplaats. Verder valt vooral zijn vrolijke grafische artwork op. Alles rondom het project was mysterieus, of in ieder geval anoniem. "We wilden de muziek voor zichzelf laten spreken. Omdat ik veel met design doe leek het ons slimmer om dat eraan vast te plakken."
Dankzij een tip kwam vpro’s 3voor12 er in januari achter dat het een Nederlander betreft, die via De Eindhovense School en Londen uiteindelijk in Los Angeles terecht is gekomen. Young & Sick ontstond tweeënhalf jaar geleden in de Engelse hoofdstad, maar kwam pas in L.A. echt tot volle wasdom. Tot nu toe verschenen slechts twee ep’s, maar op basis van ‘House of Spirits’ en ‘Magnolia’ krijgt Van Hofwegen al veel aandacht op de blogs, die de dromerige synthpop/r&b helemaal vinden passen in het geluid van nu. Inmiddels heeft Young & Sick getekend bij een grote platenmaatschappij, en wordt hij geboekt voor de beste zomerfestivals.

Platenhoezen
Voor Van Hofwegen gingen muziek en grafisch werk altijd hand in hand. Op De Eindhovense School kwam hij al in contact met de Californische popband Foster The People, bekend van de hits ‘Pumped Up Kicks’ en ‘Call It What You Want’. "We kregen de opdracht om een singlehoes te ontwerpen voor een van onze favoriete liedjes. Ik maakte er een voor een Californische band The Velvet Teen." Zijn docent Jeroen Bouweriks was onder de indruk en liet Van Hofwegen de band het resultaat toesturen. "De band vond het zo tof dat ze hem in productie wilde nemen. Ik ging van het maken van een schoolopdracht naar het maken van t-shirts voor mijn favoriete band." De manager van The Velvet Teen was ook de manager van Mark Foster van Foster The People. Toen die band een platencontract kreeg, vroeg Foster aan Van Hofwegen of hij alle designs voor de band wilde maken. Via Foster the People kwam Maroon 5 en vervolgens Robin Thicke, voor wie Van Hofwegen ook albumhoezen mocht maken.
Zijn stijl is illustratief en toegankelijk. Keith Haring is een naam waaraan je meteen denkt als je Van Hofwegens werk ziet. "Dat snap ik wel, maar ik zou niet zozeer zeggen dat hij een direct voorbeeld is." Als grootste invloed noemt hij de illustratieve platenhoezen uit de jaren zeventig. "Ik weet niet of het één designer is geweest, maar de handgemaakte stijl van hoezen van bands als The Grateful Dead, Neil Young en Jefferson Airplaine vind ik te gek. Ik kom nooit in het museum, dus ik ken die namen allemaal verder niet."
Van Hofwegen groeide op met de sounds van de seventies. "Mijn vader is grootverbruiker van muziek en er stond altijd iets op. Dat heeft er ook voor gezorgd dat ik veel platen ben gaan kopen. Ik ben een redelijk obsessieve lp-verzamelaar."

Tatoeage
Het simplisme spreekt veel mensen aan in zijn werk, zo weet Van Hofwegen. "Ik ben altijd al met een soortgelijke stijl bezig geweest, maar iedereen doet er een aantal jaar over om die te vervolmaken. Als je kijkt naar Piet Parra, die heeft er ook een tijd over gedaan voordat je hem gaat herkennen. Hij tekent ook al zeker tien jaar in die stijl. Als je kijkt naar mijn eerste hoes voor Foster The People, daar stonden maar twee kleuren op en een hele simpele tekening." Van Hofwegen werd ook betrokken bij het podiumdesign van de band. "We hebben opblaasbare sculpturen gemaakt van figuren van de hoes. Mijn achtergrond als designer voor een reclamebureau heeft denk ik geholpen bij de branding van de band. Dat komt goed bijeen als je een illustratieve stijl hebt." Met Foster werkt hij inmiddels nauw samen. "Mark komt langs en weet welke thema’s er spelen. Hij heeft een duidelijk beeld van hoe het eruit moet zien." De frontman van Foster The People heeft zelfs een deel van de hoes op zijn arm laten zetten als tatoeage. Bij andere bands werkt het anders. "De mannen van Maroon 5 zeiden: 'Doe maar wat, het logo hoeft er niet op te staan, wij hoeven er niet op te staan.' Ik vind het dapper dat de gasten waar ik hoezen voor maak mij helemaal vertrouwen om de look te maken van een hele plaat. Ik zou dat zelf nooit durven." Zijn designs hebben ervoor gezorgd dat hij snel naam heeft gemaakt. "De contacten die je daarmee krijgt zijn geweldig, daar kan je net zoveel mee als met muziekcontacten," vertelde hij eerder al aan 3voor12.

Rechtszaak
Het is niet de eerste keer dat Van Hofwegen het probeert als muzikant. Hij vertrok op zijn twintigste naar Londen. Met zijn vorige project Japayork stond hij al in The Guardian als ‘Band of the Day’ en speelde een aantal shows in de Engelse hoofdstad. Het leek een synth-popproject met potentie, maar Van Hofwegen kwam van een koude kermis thuis. "Ik had een heel slechte manager en het is zelfs tot een rechtszaak gekomen tussen ons. Het was zo vreemd voor mij om te zien dat iets wat begon met muziek vervolgens in de rechtszaal terechtkwam." Een rare gewaarwording voor de toen twintigjarige Van Hofwegen, die op jonge leeftijd al in de klauwen van de muziekindustrie belandde.
"Ik wilde die muziek niet meer maken, omdat ik het gevoel had dat anderen besloten wat ik moest doen. Andere producers maakten mijn muziek, terwijl ik wist dat ik het alleen kon en me veel beter zou voelen als ik dat zou doen."
Zijn projectnaam ontstond toen Van Hofwegen artwork maakte voor een serie feestjes in New Orleans. "Een feest heette Young & Sick en die naam bleef op de een of andere manier hangen. De url bleek nog vrij, dus toen heb ik snel de website gekocht. Het begon als een soort grapje, want de naam klinkt natuurlijk meer als een soort rapper."
Toen hij met Young & Sick begon had hij eigenlijk geen zin om zich bezig te houden met de muziekindustrie. "Het is heel andere muziek dan met Japayork, omdat ik me geen zorgen meer hoefde te maken voor wie ik zou schrijven. Als je eenmaal begrijpt dat dat de enige manier is, dan gaat het meteen een stuk beter."
Van Hofwegen heeft voor zijn aanstaande album alles zelf geschreven en geproduceerd en is niet bang dat hem met Young & Sick nog een keer hetzelfde zal overkomen. Lachend: "Ik heb een heel goede advocaat nu en mijn manager is mijn beste vriend. Als je muziek maakt, of kunst, dan is dat je baby. Je wilt niet dat die door iemand verkeerd wordt gebruikt of neergezet. Maar ik heb nu een heel goed team om me heen."

Zwembad
De Limburger wist al op jonge leeftijd dat hij meer wilde zien van de wereld. "Nederland voelde niet als de natuurlijke plek waar ik zou blijven." Eenmaal in Londen ging het allemaal redelijk snel en de overstap van Londen naar Los Angeles was nog veel makkelijker. "Als je in een wereldstad woont, maakt het eigenlijk niet zoveel uit welke dat is."
L.A. voelde meteen meer als thuis. "Of het nu het zonlicht was, of de mensen, dat weet ik niet." Het moeilijkste voor een Nederlander in L.A. is om een visum te krijgen, zo weet hij inmiddels. "Als dat eenmaal lukt, is het zo makkelijk om mensen te ontmoeten en door te schieten. Nederland is een moeilijk land voor muzikanten, omdat de industrie niet groot genoeg is. Het grappige is, de boekingsagent die ik heb voor mijn live shows is am Only en daar zitten veel Nederlanders bij, zoals Tiësto en Laidback Luke. Ik denk dat als Nederlanders het willen halen, ze eerst succes moeten hebben in het buitenland."
Op Coachella staat hij in april twee weekenden tussen grote namen als Outkast, Muse en Arcade Fire; de enige andere Nederlanders op het affiche zijn dj’s Martin Garrix en Headhunterz. Vorig jaar lag hij dronken in het zwembad op het festival en zei tegen een vriend, eigenlijk als grapje: "Hier speel ik volgend jaar ook!"
En zo geschiedde. Ook op South By Southwest (sxsw) in Austin, Texas ontbreekt Young & Sick niet. Het lijkt allemaal vanzelf te gaan, maar dat is overdreven, vindt van Hofwegen. "Niets gebeurt overnight. Als een band ineens heel groot wordt, zegt iedereen dat het ze is komen aanwaaien. Nou, vergeet het maar. Als het me nu lukt, dan zijn dat de vruchten van jaren hard werken. Waardoor het goed is gegaan? Door niet te veel na te denken over wat ik zou willen. Maar om eerlijk te zijn had ik dit niet durven dromen."

Debuutalbum Young & Sick verschijnt in april bij Harvest/Capitol (VS) en Virgin (Europa)