Robag Wruhme neemt een slok van zijn witte wijn en kijkt naar een steeds voller wordende Marktkantine. DJ Koze en Axel Boman vergezellen hem bij de trage openingsset. De diepe bassen brengen het publiek tot bedaren. De rode lichtzuilen op het podium maken dat we vanavond een haast kerkelijke ervaring beleven, die nog versterkt wordt door het ‘got to believe something’ dat uit de speakers klinkt. Hoogtepunt in de set is een mysterieus, doch sexy ibizatechno plaat.
Het duo Die Vögel neemt het stokje over. Een van de twee schudt af en toe met een sambabal bij de microfoon. Jep, het gaat hier om een liveset. Het komt allemaal wat traag op gang. De eerste vijf minuten van de set klinken als het saaiste stuk muziek ever. Geen baslijn, slechts wat flarden van percussie. De set gaat erg mat verder en kent geen hoogtepunten. Pure saaiheid wordt tot een kunst verheven. Pas de laatste vijf minuten beginnen weer ergens op te lijken.
3voor12 Award-nominee David Douglas maakt zijn opwachting in de Atomnation-zaal. Zijn verfijnde, lome elektronica is aangenaam, maar is toch wat meer luistermuziek dan dansmuziek. De tracks die niet op het album Far Side Of The Moon staan voegen helaas weinig toe. De natuurrijke visuals en mooie videoclip van ‘White Heat Blood’ zijn mooi om te zien, maar kunnen de aankleding van de grote zaal niet evenaren.
Dan is het tijd voor de grootste naam van Pampa Records, DJ Koze. De Hamburgse held grossiert in muziek met een tergend lange opbouw. Hij maakt daarmee de voldoening extra groot als hij de bas weer opendraait. Prikkelende melodietjes, Mr. Oizo-achtige samples en acid techno maken dit de stevigste set van de nacht. Koze sluit zijn set af met ‘Can’t Do Without You’ van Caribou, een magisch moment voor iedereen in de zaal.
Robag Wruhme heeft de zware taak om hier over heen te komen. Hij besluit het over een andere boeg te gooien. Hij bladert door zijn cd-mapje en draait vooral veel rustige techno, romantisch en melodieus. Ideaal voor dit moment van de nacht. Sensueel. De Timo Maas remix van ‘Enjoy The Silence’ moet het Caribou-moment van DJ Koze evenaren. Dat lukt aardig. DJ Koze voegt zich er weer bij en de twee heren draaien samen nog even de graveyardshift: back to back. Het duurde even voor deze nacht op gang kwam, maar Robag en DJ Koze maken veel goed. Het is inmiddels half acht in de ochtend. Robag Wruhme neemt een laatste slok van zijn witte wijn, draait zijn laatste track ‘Ende’ en ziet dat het goed is.