3voor12 bespreekt Award-genomineerde: Legowelt

The Paranormal Sound is het product van een ambachtelijke mad professor

Atze de Vrieze ,

Dat Danny Wolfers op de hoes van zijn nieuwe Legowelt-album omringd is door instrumenten is geen uitzondering. Zoek een willekeurige foto van de producer op Google, en je ziet doorgaans minstens vier, vijf synthesizers, vaak in verticale ruststand. In een interview op 3voor12 vertelde hij onlangs nog dat in elke ruimte van zijn huis wel een instrument te vinden is. Zelfs tijdens het koken neemt hij wel eens een handzaam apparaatje mee.

Het duidt ook meteen de kamerplanten op diezelfde hoes. Een soort huiselijkheid is Legowelt kennelijk niet vreemd. Het is een tafereel van dwangmatig produceren, constante output. En toch ook: magie. De lichtgevende bal in de hand van een tovenaar. Precies dat is Legowelt ten voeten uit: goud maken met apparaten die voor hem net zo gewoon zijn als voor ons een scheerapparaat of een citruspers.

Dat doet Legowelt al zo'n vijftien jaar, onder tal van verschillende aliassen. Hij maakte albums, singles, werkte samen met anderen. Zo speelde hij onlangs nog op Dekmantel met de Amerikaanse Xosar, een dame met een Cleopatra-achtige grandeur. Dat deze plaat net wat meer aandacht krijgt dan sommige van zijn andere werken heeft vermoedelijk te maken met het feit dat hij uitkomt bij Clone, een label waarmee hij al sinds eind jaren negentig een vriendschappelijke band onderhoudt, maar waar hij nog nooit een langspeler bij uitbracht.

En wat een langspeler. The Paranormal Soul is een ijzersterke genreplaat, een die wars is van trends en hypes. Hij klinkt alsof het de maker niets kon schelen of je er nu wel of niet op danst, maar waarop je uiteindelijk onvermijdelijk WEL in beweging komt. Legowelt beheerst een boeiende balans: hij grijpt terug op geluiden uit het verleden, met name naar de house en techno rond 1993, zonder gedateerd te klinken. Zijn tracks zijn zeer catchy en melodieus, maar hebben tegelijk een hardere underground-edge.

Neem Clap Your Hands, met zijn robotachtige sample, met de karakteristieke house-vocalen daar achter. Precies het soort vocalen dat Disclosure de grootste doorbraak van het jaar bracht, maar Legowelt legt ze bewust ver in de mix. Op Elements Of Houz Music laat Legowelt zich gaan in meerdere lagen space-melodieën, met een aangenaam brommend basgeluid. Verderop op de plaat stuiten we op het meer opdringerige I Only Move For You, met zo'n typisch hypnotiserend 303-geluid. Danny Wolfers haalt vast zijn schouders op bij een nominatie voor album van het jaar. Hij is in zijn Scheveningse bunker alweer bezig aan de volgende drie projecten. Het is aan ons om even stil te staan bij de kunsten van deze ambachtelijke mad professor.