Twee jaar geleden verraste Aphex Twin het STRP festival in Eindhoven met poepseksvisuals. Is dat wat ik denk dat het is? Jazeker, dat is het. Vandaag is de excentrieke Brit in een andere bui: hij plakt zijn karakteristieke freakhoofd op onze Hollandse iconen: het Nederlands elftal, Beatrix, Wilders, en zelfs BZN.
CONCERT
Aphex Twin, Lowlands Bravo, zondag 21 augustus 2011
MUZIEK
In de jaren negentig was Richard D James onwaarschijnlijk productief. Onder allerlei pseudoniemen maakte hij de meest uiteenlopende muziek. Hij was een pionier in al die genres: weirde acid, ambient, drill 'n bass, sfeervolle elektronica. Dubbelalbum Drukqs uit 2001 is alweer zijn laatste klassieke plaat. Er gaan geruchten dat er tien albums op de plank liggen, maar zolang we die niet in onze handen hebben, nemen we dat voor kennisgeving aan.
PLUS
Aphex Twin is in een acid trip. Hij begint zijn set met Depeche Mode en draait daarna oude rave en house van onder meer Phuture, Humanoid en Balil. De opbouw is uitstekend (veel dwingender dan op STRP) en Bravo gaat hard. Op het scherm livebeelden van publiek op de eerste rijen. In eerste instantie worden de gezichten vervormd tot roze en paarse pixels, maar gaandeweg krijgen ze steeds meer het karakter van de partypics die streekdiscotheken in hun etalage hangen. Tot hij aan de slag gaat met die bekende onsmakelijke kop van hem. Na drie kwartier duikt hij eindelijk echt de diepte in, en komen er ook eigen producties langs, voornamelijk uit de Polygon Window hoek. Ongrijpbare beats, vervreemdende glitches. Het laatste deel van de set is ronduit genadeloos, met totaal ontsporende beats, breakcore en aan het slot knetterharde gabber. Dat zal voor velen een ideale ontlading van drie dagen Lowlands zijn. Wie doet hem dat na in zo'n grote zaal?
MIN
Toch kun je er ronduit verdrietig van worden dat Aphex Twin hier vanavond allemaal platen van minimaal tien jaar oud draait. De futurist van weleer is een retro-act geworden, de ooit zo weelderig stromende bron is kurkdroog. Zelfs de beeldtaal is in al die jaren niet veranderd. Dat hij zijn logo behoudt, is te begrijpen, maar dat er anno 2011 nog altijd niets boven dat enge mannetje gaat, dat is een teleurstelling. Een artiest als Aphex Twin kan werken met iedere visual artist die hij maar wil. Hij hoeft alleen maar te zeggen: ik heb zin in iets nieuws.
CONCLUSIE
Where Were You In 1992? Zo heette een album van dubstepproducer Zomby dat recent verscheen. Het is een hedendaagse herinterpretatie van de klassieke ravesound. Aphex Twin grijpt terug naar dezelfde tijd, maar hij doet er niets mee. Gisteren stond op dezelfde plek Amon Tobin. Zijn live set was taai en wel erg abstract, maar in elk geval ambitieus en honderd procent gericht op de toekomst. Hoe hard iedereen hier vanavond ook uit zijn dak ging op ' The House Of God', daar hebben we de Lowlands Rave van Kenny Harder voor.
CIJFER:
5
Meer Lowlands op de speciale festivalsite