5 Days Off dag 2: overgave en berusting in de Melkweg

Lekker kapot gaan in The Max en op adem komen in de Kleine Zaal

Ron van der Sterren ,

Een nette tweedeling op de tweede dag van 5 Days Off in de Melkweg. De Kleine Zaal houdt het luchtig en swingend, in The Max zetten The Subs, Vitalic en Drums Of Death een houtzagerij op waar geen betonfabriek tegenop kan.

Lekker kapot gaan in The Max en op adem komen in de Kleine Zaal

Dag twee van de nu alweer tien jaar bestaande 5 Days Off dance marathon. Een festival dat zo lang bestaat, heeft tradities. Zo is het goed gebruik dat een goede #5do avond in de Melkweg niet voor 11 uur begint. Dat wil zeggen, voor het publiek. Maar dan moet je als organisatie wel al vanaf een uurtje of 10 starten met je programmering, anders wordt 't pas na middernacht gezellig. Een raar gebruik waar ook Cleo & Vance in de kleine zaal en Joost van Bellen in The Max op deze 'vroege' donderdagavond tegenaan lopen.

Maar laten we beginnen met op papier de meest explosieve act van de avond. Bij The Subs kan het gemaskerd bal ook in De Melkweg beginnen (tegenover DOOM in Paradiso). Ja, er staat een gitaar op het podium en een analoge synthesizer. Toch passen The Subs prima tussen Van Bellen en Vitalic met hun beukende mix van trance en techno, aangekleed met - behalve plastic capes, dat masker en geschminkte bril - een punky randje. Denk aan Aux Raus meets The Prodigy. Van die laatste spelen The Subs ook een cover. Leuk, maar overbodig, want de zaal gaat ook op eigen werk van The Subs helemaal los, met als hoogtepunt de twee keer dat frontman Jeroen De Pessemier (aka Papillon) zich letterlijk op het publiek stort en op handen laat dragen. Jammer voor Feadz in de kleine zaal, die het met uitrustend publiek moet doen. Het geeft hem de ruimte om veel hiphop te draaien, zijn skills op de decks te showen en dat aan elkaar te plakken met de nodige dancehall.

Maar het begon dus rustiger. Joost van Bellen heeft al zo vaak met dat bijltje gehakt dat hij niet warm of koud wordt van zo'n grijze betonvloer in The Max. Hoe doe je dat trouwens? 25 jaar al draait hij serieus mee en organiseert met succes zijn eigen feestjes, zoals het tot cultstatus uitgegroeide en druk bezochte RAUW. Maar elke keer als hij op een groter dancefestival staat, mag hij afsluiten of opwarmen. Dan moet je toch wel alle genen hebben die Agnes Kant mist, om dat te trekken. Alleen daarom al verdient Van Bellen een stuk of acht gouden kabouters. Overigens komt het vanavond helemaal goed, want Joost mag door tot 1 uur en kijkt de tweede helft van zijn set gewoon tegen een vrolijk deinende volle Max aan. Ervaren als hij is, doet hij het in het begin rustig aan met edits van onder meer Joy Division en Massive Attack. In de staart van zijn set gaat alsnog het gas erop met stevige beats en manische synthesizergeluiden als opmaat voor The Subs.

Als The Subs in een uur de dansende menigte in een springende meute hebben omgetoverd, laat Vitalic ze niet meer los. Geen subtiele jockey, maar de zo gehoopte beul die de zweep erover haalt. Dacht je dat die snotty dancepunkers van The Subs hard gingen, dan heb je veteraan Vitalic nog niet meegemaakt. Geen schmink of masker nodig. Gewoon een glad geschoren koppie met een blousje en een wollen spencer die de set serveert waarop we wachten. Een twee uur durend bombardement, met alle spannende ingredienten die jij en ik tof vinden aan het laatste album Flashmob. Maar dan wel met zo veel gecontroleerde klappen erin gebeukt dat nu het publiek zich waagt aan stagediven. En Vitalic, die kijkt ernaar en geeft af en toe aanwijzingen met zijn handen: "Zo kun je hakken", of "Let op gasten, let op wat ik nu gaan doen", wijzend naar zijn oor. En dan, ja hoor, BAM, weer raak, weer extase.

Wat kun je daar dan nog tegenover zetten? In ieder geval geen tweede houtzagerij met inferieure planken, snapt ook Sinden. Hij was al invaller voor Fake Blood en tot overmaat van ramp loopt zijn set ook nog eens gelijk met die van Vitalic. Sinden weet wat hem te doen staat. Hij lacht, schudt handjes met bevriende dj's en schikt zich in zijn rol. De dancehall van Feadz wordt nog wat opgeklopt met luchtige bubbling. Leuk, maar te subtiel voor de modus waar het grootste deel van de bezoekers inmiddels is aanbeland.

Terug dus naar de laatste carnaveleske beukjoker, Drums Of Death. Tijd voor de genadeklap in The Max. Hij probeert het, dat zeker, maar hij komt niet meer over Vitalic heen, ondanks zijn overdrive aan hectische beats. Aan de overgave ligt het niet. Die is er, ondanks zijn op Twitter verkondigde aankomende keelontsteking. Wel gebruikte hij de microfoon aan het begin van deze vrijdagochtend weinig. Maar eerlijk is eerlijk, ook dat had hem hoogstens een goede tweede kunnen maken.