Kaki King onttroont zichzelf

Ook zonder stemverlies vallen de blokken niet op hun plek

Ron van der Sterren ,

Ze moet volgende week optreden op de Amerikaanse tv. Zo groot is Kaki King dus. Maar vanavond staat ze er een beetje naakt bij, zo zonder een hoorbare stem.

Ook zonder stemverlies vallen de blokken niet op hun plek

Ze moet volgende week optreden op de Amerikaanse tv. Zo groot is Kaki King dus. Maar vanavond staat ze er een beetje naakt bij, zo zonder een hoorbare stem.

GEZIEN:
Kaki King, Motel Mozaique, Lantaren/Venster, 10 april 2010

MUZIEK:
Drie rasmuzikanten die elkaar inspireren op platendraaiavondjes, waar oude raspaarden als Pink Floyd en Camel voorbij komen, maar ook Ani diFranco en Tuck & Patti. Dat levert bijzondere soundcapes op uit een basfluit/trompet, snoeiharde drums afgewisseld met knisperende verstreken en afgerond met virtuose ritmische gitaarpartijen.

PLUS:
Kaki is haar stem kwijt. Maar dat zal deze rasperformer niet tegenhouden. "Achtergelaten in Amsterdam gisteren," grapt ze serieus. Als na twee nummers blijkt dat het zingen echt niet goed gaat, krijgen de instrumentale stukken meer ruimte, en ook dat is geen straf. Vooral als Kaki een paar nummers in haar eentje speelt, brengt haar vingervlugheid haar tot mooie instrumentals. Ook is ze ongelofelijk grappig, met als absolute winnaar de sketch van een oude oma, die ze voor het laatste nummer uit haar krasse keel rolt, om nog een keer aan te geven dat het echt niet beter kon vandaag.

MIN:
Misschien had ze met fitte keelbanden meer van die mooie liedjes van haar nieuwe album kunnen spelen. Liedjes die spacen en rocken tegelijk, niet verdrinken in taptrucjes of massieve geluidsmuren, maar er door opgepoetst worden. De virtuositeit zit Kaki en haar metgezellen live echter in de weg. Alles bij elkaar is het veel smaken, allemaal met smaakversterker, waardoor ze als losse bakstenen veel te zwaar op de maag vallen.

CONCLUSIE:
Kaki King is én vlees én vis en toch geeft het die vervelende tofu nasmaak. Dat komt niet alleen door het onfortuinlijke stemverlies. Daar gaat ze als een rasartiest mee om. Hoewel haar indrukwekkende fingertap techniek mooi klinkt als ze in haar eentje speelt, is het juist de virtuositeit dat haar echte talent laat ondersneeuwen. Op het nieuwe album staan bloedmooie kleine liedjes en stevige rocksongs. Maar live kwamen de legostenen niet op elkaar vandaag.

CIJFER:
5