Aan het einde van het eerste nummer stoot Tim Burgess in zijn enthousiasme de mobiele versterker van gitarist Mark Collins van een handgreep. “Ooooow”, een knallend einde van een lekker nummer. De heren hebben er duidelijk zin in en geven later die dag een goed gerecenseerd optreden. Dat is in donkerder tijden wel eens anders geweest.

Voor het tweede nummer vraagt Tim een knappe bevriende fotografe even in beeld te komen. “Waarom dan?” “Voor inspiratie” “Oh.” Tim kan weer verder. De camera loopt alweer.