3VOOR12 draait (week 39): Babyshambles, Sticks & Delic, The Go! Team

De favorieten van de redactie

De junk flikt 't 'm weer, maar ook de wietfakkels doen het nog steeds goed op de redactie. Het staat hier zo blauw dat we mannen met baarden zien, cartoons over de muren lopen, bliebjes, strikjes, pixxels, bloody mary's, goedaardige tumoren, Columbus en bliksemschichten. Ja, het wordt een fijn weekend.

De favorieten van de redactie

Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks, mp3’s of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12.

3VOOR12 Album van de Week
Sticks & Delic - Fakkelteit (TopNotch/PIAS)

3VOOR12 Single van de Week
Babyshambles - Delivery (Parlophone/EMI)

3FM Megahit
Foo Fighters - The Pretender (RCA/SonyBMG)


De top 10:


1. Babyshambles – Shotters Nation (cd, Parlophone/EMI)
Eindelijk – plaat van het jaar is uitgebracht – worth the wait! (David Gibbs)
Een pareltje van de zanger met de fijnste flow buiten hiphopland. (Erik Zwennes)
Plaatje opzetten, wijntje, kaasplankje erbij en dan goeie bruine heroïne spuiten. (Robert Lagendijk)

2. Sticks & Delic - Fakkelteit (Top Notch/Pias)
Ja hoor, nog steeds. Van voor naar achter en van links naar rechts. (Robin Geurts)
Moet ik het nog uitleggen? (Niels Post)
'Brak' doet het erg goed op de maandagochtend. (Jacinthe Versteeg)

3. The Go! Team - Proof of Youth (cd, V2)

Deze Britten komen op hun tweede plaat pas echt tot bloei. (Niels Post)
De Proof of Youth is net zo magisch als het debuut Thunder, Lightning, Strike. (Robert Lagendijk)

4. Jeffrey Lewis - Crass Songs (cd Konkurrent)
Where Next Columbus? maar dan voor bij het kampvuur. (Robert Lagendijk)
Worstel het pakketje uit het hoesje en je hebt een krasse verzameling cartoons - nog mooier dan 's mans knarre liedjes. (Menno Visser)

5. Iron & Wine - The Shepherd's Dog (album, SubPop/Konkurrent)

Wow! Ik was al fan, maar nu weet ik het zeker. (Niels Post)
Mannen met baarden met oude wijn voor nieuwe zakken. (Menno Visser)

6. LCD Soundsystem - A Bunch of Stuff EP (EP, DFA Records) / James Murphy & Pat Mahoney – Fabriclive 36 (Fabric/NEWS)
Maakt het nog uit wat LCD Soundsystem doet? (Ron van der Sterren)
Met veel gevoel voor historie leiden zanger James Murphy en drummer Pat Mahoney je door hun eigen voorland. (Atze de Vrieze)

7. Petre Inspirescu – Tips (Cadenza)

Het moet niet gekker worden! (Fiona Fortuin)

8. Sugarettes - Readysteady (cd Love & Other Perversities; Subroutine)
De Sugarettes maken meer dan waar wat ze eerder op een demo-EP al beloofden. Heel fijn. (Leonieke Daalder)

9. Supermayer – Save the World (Kompakt/News)
Spannende samenwerking tussen Kompakt-helden Michael Mayer en Superpitcher. (Jacinthe Versteeg)

10. Jens Lekman – Night Falls Over Kortedala (Secretly Canadian/Konkurrent, release 3 oktober)
Ook te huur voor feesten en partijen. (Atze de Vrieze)


De lijstjes


ROBIN GEURTS DRAAIT:

Sticks & Delic - Fakkelteit (TopNotch)
Ja hoor, nog steeds. Van voor naar achter en van links naar rechts. Plaat van de maand!

ZXZW Festival 2007 - Tilburg
Het zegt niet zo veel met maar drie edities achter de rug, maar dit was de beste ZXZW tot nu toe. Vrij weinig gezien helaas, maar zeker op zondag heb ik aardig wat meegepikt. Erg leuk waren Blowfly en Curse ov Dialect, nogal bizarre hiphopacts die gewoon midden op de Heuvel in Tilburg optraden voor het gemiddelde zondagmiddag-terraspubliek. Geniaal waren Kiss The Anus Of A Black Cat (geen metal trouwens), Knut (wel metal en knoerthard ook) en Trad Gras Och Stenar (vier Zweedse opa's in een folkband). Helaas gemist: Gram en Kania Tieffer. Je kunt trouwens alles teruglezen op 3voor12.vpro.nl/tilburg.

Germlin - Youth Pixxel (http://www.myspace.com/germlin)
De Schotse chiptune-maker Joe Howe heb ik ontmoet op het ZXZW festival omdat hij bij een goede vriend van me bleef overnachten. Waarschijnlijk de meest verlegen en kleine Schot die ik ooit heb gezien. Later kreeg ik twee cd'tjes toegestopt: eentje zelf geproduceerd, met een eigenhandig in elkaar geniet hoesje en handgeschreven tracklist. De andere zag er het meest professioneel uit. Als je vroeger ook vond dat er te weinig vette drums en gare samples in je Nintendo zaten, dan zijn je gebeden nu verhoord. Als het je ding is, moet je zeker de moeite nemen om een plaat van Germlin in huis te halen.


NIELS POST DRAAIT:

Iron & Wine - The Shepherd's Dog (Subpop/Konkurrent)
Wow! Ik was al fan, maar nu weet ik het zeker. Heel spannend en akoestisch. Anders, maar toch net zo goed als Elliot Smith.

Sticks & Delic - Fakkelteit (Top Notch/Pias)
Moet ik het nog uitleggen?

The Go Team! - Proof of Youth (Memphis IndustriesV2)
Deze Britten komen op hun tweede plaat pas echt tot bloei. Doen heel erg hun best origineel te zijn, en slagen daar wonderwel in.


DAVID GIBBS DRAAIT:


Babyshambles – Shotter’s Nation (cd: Parlophone)
Eindelijk – plaat van het jaar is uitgebracht – worth the wait!

Day One – Probably Art (cd: One Little Indian)
Na zeven jaar wachten maken ze dezelfde plaat. Gelukkig!

The Enemy – We’ll Live & Die In These Towns (cd: Stiff Records)

Teenage Angst – Lekker!


ERIK ZWENNES DRAAIT:

Babyshambles – Shotter’s Nation (cd, Parlophone/EMI)

De eerste keer een boel kabbelende allegaartjes. Na de tweede keer viel het kwartje al en draaibeurt drie, intiem over de dopjes, gaf de doorslag. Dit is echt een heel fijne plaat. Verwacht een grote zeventjesregen (a.k.a. driesterrenparade) onder recensenten, maar neem er even de tijd voor. Een pareltje van de zanger met de fijnste flow buiten hiphopland.

PJ Harvey – White Chalk (cd, Island)
Heb ik even mazzel dat ik alles behalve goed in mijn Harvey zit. Een uiterst beperkt referentiekader maakt White Chalk voor mij de debuutplaat van Polly. Een uiterst fijn debuut. To-the-point teksten, een breekbare (nee niet slechte) stem en vrij basale begeleiding: heel puur! Volgens mij maakt Polly de beste Bloody Mary’s.

Welkomst/Introductiepakket Konkurrent
Deze aardige distributeur heeft een vroeg Sinterklaascadeau bezorgd. Een vluchtige luistersessie maakt me nu al heel gelukkig met Pissed Jeans, Jennifer Gentle, The Curtains en Alex Delivery (vergeet die lelijke hoes, krijg je met bandgenoten met penselendrang) nog heel wat platen te gaan. Dankusinteklaasje…


ATZE DE VRIEZE DRAAIT:

James Murphy & Pat Mahoney (LCD Soundsystem) – Fabriclive 36 (Fabric/NEWS, release 15 oktober)
Hét bewijs dat disco lang niet altijd slappe hap is. Bij LCD Soundsystem is het diep, rauw en echt. Met veel gevoel voor historie leiden zanger James Murphy en drummer Pat Mahoney je door hun eigen voorland.

Yelle – Pop-up (EMI)
Terwijl de hele redactie zich vermaakt met de rammelpop van Pete Doherty luister ik stiekem naar de Franse discokitsch van Yelle. Klinkt als het zusje van Uffie dat de verboden vrucht voorzichtig begint te ontdekken. Het glazuur springt af en toe van je tanden, en toch is het heel leuk. De hit: Je Veux Te Voir.
http://www.myspace.com/iloveyelle

Jens Lekman – Night Falls Over Kortedala (Secretly Canadian/Konkurrent, release 3 oktober)
Over kitsch gesproken: zelfs Rufus Wainwright is een grijze muis vergeleken bij deze maffe Zweed.. Jens Lekman maakt onweerstaanbare indiepop met een vlinderstrikje en tekent voor de mooiste songtitel van het jaar: Friday Night at the Drive In Bingo. Ook te huur voor feesten en partijen.
http://www.jenslekman.com/


FIONA FORTUIN DRAAIT

Eddie Vedder – Into The Wild (J Records)
Mijn liefde voor Eddie is onvoorwaardelijk, dus alleen al om die reden zal hij de komende weken mijn lijstje aanvoeren. Toch zal ik hier ook even ingaan op de muziek: die is goed.

Petre Inspirescu – Tips (Cadenza)
Een minimale basis aan house of techno- afhankelijk van het nummer, aangevuld met blieps, clicks en cuts, percussie, aahh’s en oohh’s én gitaargetokkel (althans, ik vind dat ik dat hoor). Het moet niet gekker worden!

Le K- Hurluberlu (Circus Company)

L K is een Fransoos die zijn gitaar aan de kant heeft gezet en een paar jaar geleden achter de knoppen heeft plaatsgenomen. Maar dan weet je eigenlijk nog niets. Daarom een voorbeeld: op het nummer Elefonk doet een klein orkest in een Fiat Panda een onvermoeide poging de Knight Rider te achtervolgen.


ROBERT LAGENDIJK DRAAIT:

Babyshambles - Shotter’s Nation (cd Parlophone/EMI)

Grappig dat het tweede Babyshambles album bijna achteloos verschijnt. The Binding, een ep’tje dat als tussendoortje verscheen, was lekker pittig. Pete klinkt op dit nieuwe album apenrelaxed: echt voor later op de avond. Plaatje opzetten, wijntje, kaasplankje erbij en dan goeie bruine heroïne spuiten (of gewoon een zak Wokkels opentrekken)

The Go! Team - Proof of Youth (cd, V2)

Niemand klinkt als The Go! Team, want wie verzint er nu een mix van indie gitaren, schelle kitscherige blazerssamples en volle drums. Alsof een orkest bij een garagebandje komt binnenlopen. De Proof of Youth is net zo magisch als het debuut Thunder, Lightning, Strike.

Jeffrey Lewis - Crass Songs (cd Konkurrent)
Sinds ik een liftsessie met hem deed, weet ik pas hoe bijzonder Jeffrey Lewis is. Check maar! http://3voor12.vpro.nl/artikelen/artikel/32273578 Nu heeft hij weer een akoestische plaat vol covers van de aloude punk Crass gemaakt. Where Next Columbus? maar dan voor bij het kampvuur. En bekijk dat artwork eens goed! Mooi man.


MENNO VISSER DRAAIT:


The Cinematic Orchestra feat. Patrick Watson - To Build A Home (single, Ninja Tune/PIAS)
Oorsponkelijk al op albumsamplertje rondgedeeld voor we wisten wie Patrick Watson precies was…: Die stem, die stem…!

Iron & Wine - The Shepherd's Dog (album, SubPop/Konkurrent)
Mannen met baarden met oude wijn voor nieuwe zakken. Aangenaam rootsy voor na middernacht.

Jeffrey Lewis - 12 Crass Songs (album, Rough Trade/Konkurrent)
Nu aankoopimpulsen in de platenzaak steeds minder gemeengoed worden, is het kunst om het gebodene zo mooi mogelijk te verpakken (wet van Damocles). Dat begrijpt singer-songwriter Jeffrey Lewis heel goed. Worstel het pakketje uit het hoesje en je hebt een krasse verzameling cartoons - nog mooier dan 's mans knarre liedjes.


JACINTHE VERSTEEG

Supermayer – Save the World (Kompakt/News)
Spannende samenwerking tussen Kompakt-helden Michael Mayer en Superpitcher, met 'The Art of Letting Go' als een van de hoogtepunten. Zelden zo'n puike basloop gehoord.

Sticks & Delic - Fakkelteit (Top Notch/PIAS)

Na een week draaien is hij nog beter, zwarter, slimmer en grappiger. Tip: 'Brak' doet het erg goed op de maandagochtend..

Tapes 'n Tapes – The Loon (XL / V2)
Een ultiem geluksmoment voor mij deze week: ik deed een cd-hoesje van Sonic Youth open, en zag daar –onder de bewuste SY-cd - The Loon van Tapes 'n Tapes zitten. Het schijfje dat ik al kwijt was sinds mijn verhuizing, waardoor ik al drie keer mijn huis heb omgekeerd en diverse vrienden onterecht beschuldigde van lenen en niet teruggeven. Gelijk weer tig keer gedraaid, want wat blijft dit ongelofelijk goed.


MATTHIJS VAN DER VEN DRAAIT:

Nobody Beats The Drum – Quit Your Job (Beats Work cd-sampler)

Zet je de bas in je auto lekker hard, dan krijg je met Nobody Beats The Drum in het centrum van Rotterdam gegarandeerd een boete. Stuiterend over de Coolsingel. Tijdens Quit Your Job heb je geen tijd om adem te halen. Ach, wat moet je ook met zuurstof? Verder moet je hier eigenlijk geen tijd verspillen met woorden. Gewoon luisteren!
http://www.myspace.com/nobodybeatsthedrum

Stereophonics – Bright Red Star & Maybe Tomorrow (Live, Tivoli, 16 september)
Kelly Jones bezorgt zijn aanschouwers in zijn eentje dagenlang kippenvel met adembenemende uitvoeringen van achtereenvolgend 'Bright Red Star' en 'Maybe Tomorrow'. Van welke periode in het bestaan van Stereophonics je dan ook voorstander bent; slechts weinigen zullen niét onder de indruk zijn geraakt van de stem van Jones, het spelplezier én de positieve energie aan de Oudegracht.

The Cosmic Carnival – Summer Rain
Frisse en ongepolijste one take van een nog niet echt bestaand bandje uit Rotterdam. Zanger/gitarist Nick Schuit is net begonnen aan de Rockacademie en vindt daar hopelijk een vaste band om zijn muziek verder mee vorm te geven. Tot die tijd drukt het fijne pianospel de eentonige baslijnen gelukkig naar de achtergrond en mag Summer Rain - net als het dreigende Let It Go - van tijd tot tijd best voorbij komen in de playlist.
http://www.myspace.com/thecosmiccarnival


RON VAN DER STERREN DRAAIT:

Patrick Watson - Close To Paradise (album, V2)
Soms zit je hoofd zo vol dat je tijdens live uitzendingen werkwoorden echt belachelijk verkeerd gaat vervoegen. Op zulke momenten neem je ook niet meer zo goed waar wat goed is. Daarom Patrick Watson gemist de afgelopen weken. Maar donderdag kwam hij plots binnen en beet zich meteen in mijn hoofd vast als een goedaardige tumor en schiep (of is het 'schepte') meteen de nodige relatieve ruimte.

LCD Soundsystem - A Bunch of Stuff EP (EP, DFA Records)
Maakt het nog uit wat LCD Soundsystem doet? Eigenlijk niet. Fiona slikt alles van Eddie Vedder. Zover zou ik niet willen gaan met James Murphy. Maar elke klank die hij uitbrengt beschouw ik de komende tien jaar als geniaal, zelfs als het via medium Franz Ferdinand of Soulwax tot me komt.

José González - live in Desmet (3VOOR12 Presenteert...) / In Our Nature (album, Vital)
Ja, saai ja. Man met gitaar, monotone stem, traag, slaapverwekkend. Maar ook bezwerend dat saai verandert in vastbesloten: dit is zoals de wereld van José klinkt. ik kwam erachter na het concert in Desmet: vergeet dure meditatiecursussen, zet dit op je kop en hou je kop zolang als het duurt.


LEONIEKE DAALDER DRAAIT:

Sugarettes - Readysteady (cd Love & Other Perversities; Subroutine)
http://profile.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewprofile&friendID=88293916_
Wauw! Na het eerste GO! knalt het over je heen. Uptempo, bijna bombastisch om daarna terug te schakelen naar een dreigend, gejaagd couplet. Met als toetje een superrefrein. De Sugarettes maken meer dan waar wat ze eerder op een demo-EP al beloofden. Heel fijn.

M-JO - I Went To Crucify Her (cd Allow Sound Kind; Eigen Beheer) http://www.myspace.com/mjomusic Je hoort direct dat hier iemand met liefde aan het werk is geweest. Het is niet zo maar een liedje: het is een statement. Niet gemaakt om te pleasen, maar omdat het moet zijn. Vals, rammelend, overstuurd, rondzingend, maar toch ook heel erg goed. Ware passie. Vanavond om 20.00 de presentatie in de Nieuwe Anita Amsterdam. Toegang gratis. Dus gaan!

Lucky Fonz III - Life Is Short (cd MyStreetIsMine/Pias; release 8 oktober)

Ik heb hem tot nu toe weggehouden op de redactie. Dat doe ik altijd met platen die ik echt heel goed vind. Ik kan het dan niet verdragen wanneer anderen daar anders over denken. Bijna is het zo ver. Dan kan iedereen hem horen. Maar nog even niet.