Luistertest: The Bees

Paul Butler: "Echt kunnen spelen moet meer waardering krijgen"

Over muziek lullen met The Bees is een genot, want deze Britten zijn ware vinylverzamelaars. Zanger/gitarist Paul Butler herkende bijna alles in de luistertest, samengesteld vanwege hun derde album Octopus, waarop ze weer speelse 'zeeluchtcountry' brengen. Butler geeft wel een
waarschuwing: "Blijf als toerist weg uit de tweedehands platenwinkels op ons Isle Of Wright, want die buit is voor ons..."

Paul Butler: "Echt kunnen spelen moet meer waardering krijgen"

Het is onrechtvaardig verdeeld in de wereld - zeker als je het muzikale talent van The Bees afzet tegenover hun succes. De heren afkomstig van het Britse Isle Of Wright brachten zonder veel tamtam alweer hun derde album Octopus uit, waarop ze wederom een onnavolgbare zonnige mix brengen van pop, reggae, funk en sixtiespsychedelica - of korter
omschreven: 'zeeluchtcountry'.

Het thema van de zee is onlosmakelijk verbonden aan The Bees. Wie weet dat ze uit Ventnor komen, een typisch verouderd Brits badoord met van die levensgevaarlijke rollercoasters, hoort dat er ook aan af. "Aaron en ik hebben als jongeman kids op kermisattracties gezet, met werkdagen van vaak dertien uur, en dan tussendooor schreven we de liedjes, dat was de start van The Bees", herinnert zanger/gitarist Paul Butler zich.

Een luistertest met Butler is een genot, want hij is net als de rest van de bandleden een gepassioneerd vinylverzamelaar, die de tweedehands winkels afstruint op collectors items. Laat hem Hey Joe van Jimi Hendrix horen en hij herkent meteen dat het de versie is van het beroemde Isle Of Wright Festival.

Butler: "Mijn ouders behoorden tot die tienduizenden die gratis op de heuvel tegeover het festivalterrein plaatsnamen en daarna bedachten dat ze hier ook wel wilden wonen. Vandaar ook dat onze tweedehands platenzaken een mekka zijn voor vinylverzamelaars - alle hippies moesten van hun vinyl af. Maar blijf als toerist daar ver vandaan, want die buit is van ons..."

Vol lof is Butler wanneer je hem het rootsy Black Cat John Brown van het Nederlandse Alamo Race Track laat horen. Maar iets hips als de Braziliaanse hype CSS kan hij niet thuisbrengen - geen wonder als je bedenkt dat The Bees nu niet direct een band is die je op de cover van het Britse hypeweekblad NME mag verwachten.

Toch kom je muziek van The Bees in Engeland regelmatig tegen - in reclamespots. Dat begon bij A Minha Menina, een cover van het psychedelische sixties gezelschap Os Mutantes, volgens Butler meer een vullertje voor hun debuutalbum Free The Bees. Van hun tweede album werd ondermeer Chicken Payback gebruikt in reclamespots. Dat album werd opgenomen in de beroemde Abbey Road Studios. De reclamegelden helpen The Bees de rekeningen van de opnamekosten daar te betalen, die danig uit de hand liepen. "Vandaar dat dit nieuwe album Octopus maar thuis in de schuur is opgenomen", merkt Butler fijntjes op.

Op Octopus staat het catchy Left Foot Stepdown, dat smeekt om een grappige video op YouTube. Mar begin daar niet over tegenover Butler: "We zijn met name bijzonder slecht in het marketen van onszelf. Het zou mooi zijn wanneer het bespelen van een echt instrument wat meer waardering kreeg..."


Luister naar de luistertest van Menno Visser met Paul Butler van The Bees.

Gebruikte fragmenten in de luistertest:
Jimi Hendrix - Hey Joe (album: Blue Wild Angel live)
Horace Andy - Skylarking (Studio One Rockers)
Queen - Seaside Rendezvous (A Night At The Opera)
Little Barrie - Green Eyed Fool (Stand Your Ground)
The Bees - Left Foot Stepdown (Octopus)