Relax is net uit met een nieuw album: Pirates Among Puppets. Zo voelen de heren van Relax zich ook een beetje. Een beetje piraterend (is dat een woord?) langs de muzikale wateren scheurend en alleen roven wat bruikbaar is, de rest uitmoordend en rigoureus achterlatend. Ik heb het dan niet zozeer over collega bands als wel over hun eigen muzikale koers. Relax pakt op dit album uit met nog minder te duiden tracks die het midden houden tussen alle stijlen die je maar kent. Tot bijna rockabilly en charleston aan toe. Of dat door iedereen gevreten wordt is natuurlijk maar de vraag, door mij wel in ieder geval. Zeker als Relax bewijst live toch wel een van de, zoniet de beste live band van Nederland te zijn. Alles valt samen en de zes mannen leggen de lat hoog door live het een ander toe te voegen en uit te bouwen. Tellen geblazen dus onstage en niet nadenken maar dansen offstage. Als Lowlands nog een feestje wil…, ergens…?

Charlotte Hatherley is een lieve Engelse dame, bijzonder voorkomend en met een goed verhaal. Ze was ooit gitarist van de band Ash en inmiddels is haar tweede solo-album uit. Daarop liedjes die ze samen schreef met Andy Partridge van XTC,haar grote voorbeeld. Hier voert ze ze uit met een collega dame genaamd Jen op akoestische gitaren en de songs stijgen misschien daardoor niet echt op. Behalve als ze Kim Wilde’s Kids in America onder handen neemt. Waarschijnlijk ook door het toedoen van de herkenbaarheid van het nummer gaat Desmet opeens glimlachen en hoofdwiegen. Dat zal anders zijn als Charlotte straks met volledige band in Paradiso staat. Ik kan me voorstellen dat een en ander dan best rockt. Dat riep ze zelf trouwens ook al.

En zo rockt het altijd bij de Stilettos. Drie mannen, drie spijkerbroeken,drie zwarte t-shirts, één drumstel, één ouwe Telecaster,een paar ijzeren stembanden en klaar is het recept voor een enerverend setje combirock van de betere soort. Stones, Stooges, Ramones, nog wat te gekke punk uit de eigthties en garage uit de sixties en Stilettos zijn geboren. Volle, knallende overgave in lekker rommelige songs die uitblinken in doeltreffend simpele gitaarsalvo’s. Zo krijg je de zaal wel aan de gang. Zonder drank voor de Stilettos…..en dat mag een godvergeten unicum heten in de Club en de Rock and Roll in general. Oftewel: Niks te zeiken over deze drie helden van de avond.

Gr
E