Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks , mp3’s of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12.
Komende week:
3VOOR12 Album van de week:
The Magic Numbers - Those The Brokes (Heavenly/EMI)
3VOOR12 Single van de week:
Juliette & The Licks - Sticky Honey (PIAS)
3FM Megahit:
Justin Timberlake - My Love (SonyBMG)
Top 10:
1. Joanna Newson - Ys (cd / Drag City)
Nu ook hier verkrijgbaar: CocoRosie vliegt terug in de tijd en verliest haar bronchitis! (Ron van der Sterren)
Vijf nummers van gemiddeld 10 minuten, maar geen moment verveling (Jurgen van den Brand)
2. Lushus - Big Fat Man (single; Dying Giraffe Recordings)
Beter goed gestolen, dan slecht verzonnen. Bovendien: wie kent de Slits nog? (Leonieke Daalder)
3. Junior Senior - Shake Your Coconuts (DFA-remix) (The DFA Remixes: Chapter 2, cd DFA/EMI)
Spargo on speed! Piew piew! (Robert Lagendijk)
4. Kode9 + the Spaceape – Memories of the Future (Hyperdub/Lowlands)
Reggaezanger The Spaceape wil ons dan weer wél graag iets vertellen over wat onze wereld te wachten staat, en gezien de grimmige sfeer die over dit album hangt, is dat volgens hem niet veel goeds (Atze de Vrieze)
5. Black Devil Disco Club - 28 After (EP, LO Recordings / Lowlands, oktober 2006)
Disco kan satanisch en donker zijn, niet veel mensen weten dat (Thomas van Aalten)
6. Damien Rice - Rootless Tree (op cd 9, 14th Floor/Warner)
Uit de collectie platen met de regel 'Fuck You' - en nu uit de mond van een passievolle singer-songwriter (Menno Visser)
7. Lucinda Williams live in Paradiso 2-11-2006
Al anderhalf jaar de kaartjes in de achterzak, maar nu was ze er dan echt (Jurgen van den Brand)
8. Deftones - Saturday Night Wrist (cd / Maverick)
Ik was verkocht bij Around The Fur, haakte af bij het matige optreden tijdens Pinkpop 2003, maar sluit me nu weer overtuigd aan (Ron van der Sterren)
9. The Magic Numbers – Those The Brokes (cd EMI)
Een knipoog naar Curtis Blow? Ik weet het niet. Wel weet ik dat dit een mooi soulvolle opvolger is van het poppy debuut van The Magic Numbers (Robert lagendijk)
10. DAAN - The Player (CD, PIAS, release: 6 november 2006)
The player is een croonende Route du Soleil (Thomas van Aalten)
De Lijstjes:
ROBERT LAGENDIJK DRAAIT:
Shake Your Coconuts – Junior Senior (The DFA Remixes: Chapter 2, cd DFA/EMI)
Spargo on speed! Net zo opwindend als het moment dat ik Losing My Edge voor het eerst horde. Piew piew!
The Magic Numbers – Those The Brokes (cd EMI)
Een knipoog naar Curtis Blow? Ik weet het niet. Wel weet ik dat dit een mooi soulvolle opvolger is van het poppy debuut van The Magic Numbers. Wie bang is om in het diepe gegooid te worden op Those The Brokes: je kunt nog even op temperatuur komen met de eerste drie tracks. Maar daarna hoor je een geheel nieuw geluid. Mooi mooi mooi.
Bauer – The Bauer Melody of 2006 (cd Excelsior/V2)
Popband plus orkest doet meestal ‘auw!’. Bij Sonja en Berend niet. Deze cd is het gevolg van enkele shows met het Metropole Orkest en tevens een lekkere doorsnee van Het Bauer Oeuvre van 1998-2006. Soms heel opwindend en soms heel Radio(2)-vriendelijk. I’m No Prototype doet misschien als enige een beetje ‘auw!’ maar is stiekem ook weer heel lekker. Ik weet niet of De Heilige Koe nog op Veronica te zien is, maar dan zou dit de ideale introtune zijn. Check maar!
ATZE DE VRIEZE DRAAIT:
Shit Disco – Reactor Party (single, Fierce Panda/Munich)
Veel wijzer over de stand van de wereld worden we er niet van, maar dansen kunnen we natuurlijk wel op de lompe gitaren met slimme rave synths van deze vier piepjonge gasten uit Engeland. Op Metropolis eerder dit jaar waren ze nog niet helemaal overtuigend, maar het lijkt erop dat ze er helemaal klaar voor zijn als begin volgend jaar hun eerste album uitkomt.
Kode9 + the Spaceape – Memories of the Future (Hyperdub/Lowlands)
Reggaezanger The Spaceape wil ons dan weer wél graag iets vertellen over wat onze wereld te wachten staat, en gezien de grimmige sfeer die over dit album hangt, is dat volgens hem niet veel goeds. Dubstep-producer Kode9 creëert een onheilspellend doemlandschap. Indrukwekkende plaat!
The Rapture – Whoo Alright Yeah… Uhuh (Vertigo/Universal, ww.myspace.com/therapture)
Maar het heeft weinig zin om bij de pakken neer te gaan zitten, vindt The Rapture. De titel van hun tweede single ‘Whoo Alright Yeah… Uhuh’ spreekt al voor zich, slotzin ‘I used to think life’s a bitter pill but it’s a grand old time’ is geknipt voor de Balkenendecampagne. Het vrolijkste nummer op hun toch al niet depressieve nieuwe plaat. Punkfunk zonder ironie, ik ben voor.
THOMAS VAN AALTEN DRAAIT:
Black Devil Disco Club - 28 After (EP, LO Recordings / Lowlands, oktober 2006)
Disco kan satanisch en donker zijn, niet veel mensen weten dat. Die denken bij disco aan lollige pruiken en grote brillen en Simone Kleinsma in een spandex broek. Maar zo is het niet altijd. Bernard Fevre (Oui, Hie iz French Man) maakt de disco met een droge ritmesectie, galmende ronkende synthesizer, percussie met veel delay, een robotstem. Enter the exterminator! Hoogtepunt is het spacy exota nummer I Regret The Flower Power.
DAAN - The Player (CD, PIAS, release: 6 november 2006)
Als een Nederlander het zou doen, zou het hopeloze camp worden. Belgie ligt toch dicht tegen Frankrijk aan en een Belg als Daan weet hoe hij ermee om moet gaan: achtergrondkoortjes, sleazy teksten en funky elektronica. The player is een croonende Route du Soleil. Niet jazzy en soulvol zoals Stijn zou doen (nog een Vlaamse Jongen), maar meer europop. Vanaf Mirror zet het al goed in, maar met de titeltrack The Player is het pas echt raak: mystieke ELO-tronica die overgaat in een uitro met veel strijkers, trompet. Zou zo op een 7" kunnen staan, en dat ik die als 8-jarige jongen op mijn platenspeler leg en er net zo verwonderd ovre kan zijn als dat ik met Ti Sento van Matia Bazar had.
Flemming Dalum - Flowing Through My Veins Of Steel (Mixalbum Panama Racing PR-016, september 2006)
De Deense Flemming Dalum is grote vriendjes met het Haagse Panama Racing / Murder Capital / Viewlexx / CBS, oftewel, het imperium rond I-F. Dus dan weet je het wel met deze obscure robot. Net als Black Devil Disco Club ook donker en futuristisch. Uno, Due Tre door de robotstem. Een trip door outer space gelardeerd met CBS-jingles en voortdurend met een gevaarlijk monster in de hoek van het ruimteschip.
MENNO VISSER DRAAIT:
Henrik Schwarz - DJ Kicks (mixalbum, !K7/PIAS)
Soul met warme techno mixen - een merkwaardige combinatie, maar het werkt als een tierelier. Schwarz lokt de meisjes de dansvloer op, en de jongens volgen.
Damien Rice - Rootless Tree (op cd 9, 14th Floor/Warner)
Uit de collectie platen met de regel 'Fuck You' - en nu uit de mond van een passievolle singer-songwriter.
Boy Kill Boy - Civilian (Vertigo/Universal)
En druk dat het wordt met goeie bandjes op London Calling...dit is het Britse antwoord op de The Killers met plenty goede liedjes.
LEONIEKE DAALDER DRAAIT:
De Kift - Tot Slot (cd 7; Eigen Beheer/V2 www.dekift.nl)
Of het de mexicaans aandoende blazers zijn, de melodie, de tekst of het leven in het algemeen: dit nummer brengt mij tot tranen. Perfecte ontroerende eenvoud. De Kift is een klasse apart. 3VOOR12 presenteert de nieuwe cd van De Kift, 9 november Studio Desmet. Uitverkocht.
Lushus - Big Fat Man (single; Dying Giraffe Recordings)
Lushus heeft goed naar The Slits geluisterd. Maar beter goed gestolen, dan slecht verzonnen. Bovendien: wie kent de Slits nog? Dus we juichen het toe: sterk op ritme gebasseerd, atonaal, absurdistisch. En steeds beter na meer draaien.
The Bullfight - The Ballroom Blitz (cd One Was A Snake; LVR)
Door KindaMuzik al uitgeroepen tot de beste Nederlandse cd van het jaar. Het is inderdaad verassend goed. Zomaar uit het niets. Met een flinke schep pathos en bombast. www.thebullfight.nl
JURGEN VAN DEN BRAND DRAAIT:
Lucinda Williams live in Paradiso 2-11-2006
Al anderhalf jaar de kaartjes in de achterzak, maar nu was ze er dan echt. En de kleine koningin van de Americana - ze is al in de vijftig, maar doet nog heel meisjesachtig aan - had het naar haar zin op het podium van Paradiso. Het speelplezier spatte er van af en dat samen met die geweldige doorleefde stem maakte het optreden - ondanks dat het af en toe wat kabbelde - toch memorabel.
Joanna Newsom - Ys (Dragcity/Munich)
Dennis Weening sprak het gister in de uitzending van Gloeiende Plaat consequent uit als ie-es, maar ik denk dat het gewoon ijs is. Mooi indringend en ver weg van de freakfolk, het is eerder een beetje Kate Bush of Björk en vooruit, een beetje Cocorosie. Vijf nummers van gemiddeld 10 minuten, maar geen moment verveling.
The Black Angels - Passover (Light In The Attic Records/Lowlands Distribution)
Doom en gloom-klanken, in dat soort muziek wentel ik me graag. Bij The Black Angels ben je dan aan het goede adres met verwijzingen naar The Velvet Underground, The Warlocks en de jonge Nick Cave.
RON VAN DER STERREN DRAAIT:
Glen Hansard (The Frames) - live in de lift van Paradiso (video/3VOOR12)
Twee maanden geleden stond ik met een paar duizend mensen in een Lowlands-tent bewonderend naar hem te luisteren, donderdag stond dezelfde Glen Hansard in zijn eentje met mij in een lift. Een hemels voorrecht dat veel verder gaat dan de wildste fantasieen over contact met een idool. Daar gaat het niet om. Heel even mag je zijn universum binnentreden, als een gluurder meteen vrijbrief. "Wat gaan we doen?" vroeg hij heel vriendelijk. "Heb je veel tijd? Eén, twee nummers, een gesprekje, zeg het maar." "Drie?" opperde ik. "Ja hoor, leuk!" Het werden er vier... Over drie weken ga ik het met jullie delen, hier, online.
Joanna Newson - Ys (cd / Drag City)
Nu ook hier verkrijgbaar: CocoRosie vliegt terug in de tijd en verliest haar bronchitis!
Deftones - Saturday Night Wrist (cd / Maverick)
Ik was verkocht bij Around The Fur, haakte af bij het matige optreden tijdens Pinkpop 2003, maar sluit me nu weer overtuigd aan. Saturday Night Wrist is de reincarnatie van een band die niet lange zoekende is: alle genres waar Chino & Co de afgelopen jaren onder werd afgeserveerd: emo-core, nu-metal, post-grunge, het is vanaf nu allemaal pre-Deftones.
Komende week:
3VOOR12 Album van de week:
The Magic Numbers - Those The Brokes (Heavenly/EMI)
3VOOR12 Single van de week:
Juliette & The Licks - Sticky Honey (PIAS)
3FM Megahit:
Justin Timberlake - My Love (SonyBMG)
Top 10:
1. Joanna Newson - Ys (cd / Drag City)
Nu ook hier verkrijgbaar: CocoRosie vliegt terug in de tijd en verliest haar bronchitis! (Ron van der Sterren)
Vijf nummers van gemiddeld 10 minuten, maar geen moment verveling (Jurgen van den Brand)
2. Lushus - Big Fat Man (single; Dying Giraffe Recordings
3. Junior Senior - Shake Your Coconuts (DFA-remix) (The DFA Remixes: Chapter 2, cd DFA/EMI)
Spargo on speed! Piew piew! (Robert Lagendijk)
4. Kode9 + the Spaceape – Memories of the Future (Hyperdub/Lowlands)
Reggaezanger The Spaceape wil ons dan weer wél graag iets vertellen over wat onze wereld te wachten staat, en gezien de grimmige sfeer die over dit album hangt, is dat volgens hem niet veel goeds (Atze de Vrieze)
5. Black Devil Disco Club - 28 After (EP, LO Recordings / Lowlands, oktober 2006)
Disco kan satanisch en donker zijn, niet veel mensen weten dat (Thomas van Aalten)
6. Damien Rice - Rootless Tree (op cd 9, 14th Floor/Warner)
Uit de collectie platen met de regel 'Fuck You' - en nu uit de mond van een passievolle singer-songwriter (Menno Visser)
7. Lucinda Williams live in Paradiso 2-11-2006
Al anderhalf jaar de kaartjes in de achterzak, maar nu was ze er dan echt (Jurgen van den Brand)
8. Deftones - Saturday Night Wrist (cd / Maverick)
Ik was verkocht bij Around The Fur, haakte af bij het matige optreden tijdens Pinkpop 2003, maar sluit me nu weer overtuigd aan (Ron van der Sterren)
9. The Magic Numbers – Those The Brokes (cd EMI)
Een knipoog naar Curtis Blow? Ik weet het niet. Wel weet ik dat dit een mooi soulvolle opvolger is van het poppy debuut van The Magic Numbers (Robert lagendijk)
10. DAAN - The Player (CD, PIAS, release: 6 november 2006)
The player is een croonende Route du Soleil (Thomas van Aalten)
De Lijstjes:
ROBERT LAGENDIJK DRAAIT:
Shake Your Coconuts – Junior Senior (The DFA Remixes: Chapter 2, cd DFA/EMI)
Spargo on speed! Net zo opwindend als het moment dat ik Losing My Edge voor het eerst horde. Piew piew!
The Magic Numbers – Those The Brokes (cd EMI)
Een knipoog naar Curtis Blow? Ik weet het niet. Wel weet ik dat dit een mooi soulvolle opvolger is van het poppy debuut van The Magic Numbers. Wie bang is om in het diepe gegooid te worden op Those The Brokes: je kunt nog even op temperatuur komen met de eerste drie tracks. Maar daarna hoor je een geheel nieuw geluid. Mooi mooi mooi.
Bauer – The Bauer Melody of 2006 (cd Excelsior/V2)
Popband plus orkest doet meestal ‘auw!’. Bij Sonja en Berend niet. Deze cd is het gevolg van enkele shows met het Metropole Orkest en tevens een lekkere doorsnee van Het Bauer Oeuvre van 1998-2006. Soms heel opwindend en soms heel Radio(2)-vriendelijk. I’m No Prototype doet misschien als enige een beetje ‘auw!’ maar is stiekem ook weer heel lekker. Ik weet niet of De Heilige Koe nog op Veronica te zien is, maar dan zou dit de ideale introtune zijn. Check maar!
ATZE DE VRIEZE DRAAIT:
Shit Disco – Reactor Party (single, Fierce Panda/Munich)
Veel wijzer over de stand van de wereld worden we er niet van, maar dansen kunnen we natuurlijk wel op de lompe gitaren met slimme rave synths van deze vier piepjonge gasten uit Engeland. Op Metropolis eerder dit jaar waren ze nog niet helemaal overtuigend, maar het lijkt erop dat ze er helemaal klaar voor zijn als begin volgend jaar hun eerste album uitkomt.
Kode9 + the Spaceape – Memories of the Future (Hyperdub/Lowlands)
Reggaezanger The Spaceape wil ons dan weer wél graag iets vertellen over wat onze wereld te wachten staat, en gezien de grimmige sfeer die over dit album hangt, is dat volgens hem niet veel goeds. Dubstep-producer Kode9 creëert een onheilspellend doemlandschap. Indrukwekkende plaat!
The Rapture – Whoo Alright Yeah… Uhuh (Vertigo/Universal, ww.myspace.com/therapture)
Maar het heeft weinig zin om bij de pakken neer te gaan zitten, vindt The Rapture. De titel van hun tweede single ‘Whoo Alright Yeah… Uhuh’ spreekt al voor zich, slotzin ‘I used to think life’s a bitter pill but it’s a grand old time’ is geknipt voor de Balkenendecampagne. Het vrolijkste nummer op hun toch al niet depressieve nieuwe plaat. Punkfunk zonder ironie, ik ben voor.
THOMAS VAN AALTEN DRAAIT:
Black Devil Disco Club - 28 After (EP, LO Recordings / Lowlands, oktober 2006)
Disco kan satanisch en donker zijn, niet veel mensen weten dat. Die denken bij disco aan lollige pruiken en grote brillen en Simone Kleinsma in een spandex broek. Maar zo is het niet altijd. Bernard Fevre (Oui, Hie iz French Man) maakt de disco met een droge ritmesectie, galmende ronkende synthesizer, percussie met veel delay, een robotstem. Enter the exterminator! Hoogtepunt is het spacy exota nummer I Regret The Flower Power.
DAAN - The Player (CD, PIAS, release: 6 november 2006)
Als een Nederlander het zou doen, zou het hopeloze camp worden. Belgie ligt toch dicht tegen Frankrijk aan en een Belg als Daan weet hoe hij ermee om moet gaan: achtergrondkoortjes, sleazy teksten en funky elektronica. The player is een croonende Route du Soleil. Niet jazzy en soulvol zoals Stijn zou doen (nog een Vlaamse Jongen), maar meer europop. Vanaf Mirror zet het al goed in, maar met de titeltrack The Player is het pas echt raak: mystieke ELO-tronica die overgaat in een uitro met veel strijkers, trompet. Zou zo op een 7" kunnen staan, en dat ik die als 8-jarige jongen op mijn platenspeler leg en er net zo verwonderd ovre kan zijn als dat ik met Ti Sento van Matia Bazar had.
Flemming Dalum - Flowing Through My Veins Of Steel (Mixalbum Panama Racing PR-016, september 2006)
De Deense Flemming Dalum is grote vriendjes met het Haagse Panama Racing / Murder Capital / Viewlexx / CBS, oftewel, het imperium rond I-F. Dus dan weet je het wel met deze obscure robot. Net als Black Devil Disco Club ook donker en futuristisch. Uno, Due Tre door de robotstem. Een trip door outer space gelardeerd met CBS-jingles en voortdurend met een gevaarlijk monster in de hoek van het ruimteschip.
MENNO VISSER DRAAIT:
Henrik Schwarz - DJ Kicks (mixalbum, !K7/PIAS)
Soul met warme techno mixen - een merkwaardige combinatie, maar het werkt als een tierelier. Schwarz lokt de meisjes de dansvloer op, en de jongens volgen.
Damien Rice - Rootless Tree (op cd 9, 14th Floor/Warner)
Uit de collectie platen met de regel 'Fuck You' - en nu uit de mond van een passievolle singer-songwriter.
Boy Kill Boy - Civilian (Vertigo/Universal)
En druk dat het wordt met goeie bandjes op London Calling...dit is het Britse antwoord op de The Killers met plenty goede liedjes.
LEONIEKE DAALDER DRAAIT:
De Kift - Tot Slot (cd 7; Eigen Beheer/V2 www.dekift.nl)
Of het de mexicaans aandoende blazers zijn, de melodie, de tekst of het leven in het algemeen: dit nummer brengt mij tot tranen. Perfecte ontroerende eenvoud. De Kift is een klasse apart. 3VOOR12 presenteert de nieuwe cd van De Kift, 9 november Studio Desmet. Uitverkocht.
Lushus - Big Fat Man (single; Dying Giraffe Recordings
Lushus heeft goed naar The Slits geluisterd. Maar beter goed gestolen, dan slecht verzonnen. Bovendien: wie kent de Slits nog? Dus we juichen het toe: sterk op ritme gebasseerd, atonaal, absurdistisch. En steeds beter na meer draaien.
The Bullfight - The Ballroom Blitz (cd One Was A Snake; LVR)
Door KindaMuzik al uitgeroepen tot de beste Nederlandse cd van het jaar. Het is inderdaad verassend goed. Zomaar uit het niets. Met een flinke schep pathos en bombast.
JURGEN VAN DEN BRAND DRAAIT:
Lucinda Williams live in Paradiso 2-11-2006
Al anderhalf jaar de kaartjes in de achterzak, maar nu was ze er dan echt. En de kleine koningin van de Americana - ze is al in de vijftig, maar doet nog heel meisjesachtig aan - had het naar haar zin op het podium van Paradiso. Het speelplezier spatte er van af en dat samen met die geweldige doorleefde stem maakte het optreden - ondanks dat het af en toe wat kabbelde - toch memorabel.
Joanna Newsom - Ys (Dragcity/Munich)
Dennis Weening sprak het gister in de uitzending van Gloeiende Plaat consequent uit als ie-es, maar ik denk dat het gewoon ijs is. Mooi indringend en ver weg van de freakfolk, het is eerder een beetje Kate Bush of Björk en vooruit, een beetje Cocorosie. Vijf nummers van gemiddeld 10 minuten, maar geen moment verveling.
The Black Angels - Passover (Light In The Attic Records/Lowlands Distribution)
Doom en gloom-klanken, in dat soort muziek wentel ik me graag. Bij The Black Angels ben je dan aan het goede adres met verwijzingen naar The Velvet Underground, The Warlocks en de jonge Nick Cave.
RON VAN DER STERREN DRAAIT:
Glen Hansard (The Frames) - live in de lift van Paradiso (video/3VOOR12)
Twee maanden geleden stond ik met een paar duizend mensen in een Lowlands-tent bewonderend naar hem te luisteren, donderdag stond dezelfde Glen Hansard in zijn eentje met mij in een lift. Een hemels voorrecht dat veel verder gaat dan de wildste fantasieen over contact met een idool. Daar gaat het niet om. Heel even mag je zijn universum binnentreden, als een gluurder meteen vrijbrief. "Wat gaan we doen?" vroeg hij heel vriendelijk. "Heb je veel tijd? Eén, twee nummers, een gesprekje, zeg het maar." "Drie?" opperde ik. "Ja hoor, leuk!" Het werden er vier... Over drie weken ga ik het met jullie delen, hier, online.
Joanna Newson - Ys (cd / Drag City)
Nu ook hier verkrijgbaar: CocoRosie vliegt terug in de tijd en verliest haar bronchitis!
Deftones - Saturday Night Wrist (cd / Maverick)
Ik was verkocht bij Around The Fur, haakte af bij het matige optreden tijdens Pinkpop 2003, maar sluit me nu weer overtuigd aan. Saturday Night Wrist is de reincarnatie van een band die niet lange zoekende is: alle genres waar Chino & Co de afgelopen jaren onder werd afgeserveerd: emo-core, nu-metal, post-grunge, het is vanaf nu allemaal pre-Deftones.