Eerst mag Dog is Dead uit Nottingham een halfuurtje warm draaien. Ze lijken het pad te volgen van Morning Parade. Met een paar leuke singles op zak en door veel optredens te doen hebben ze dadelijk alle middelen voor een leuk album. Hun sound is te vergelijken met Mumford & Sons en Vampire Weekend vol samenzang en zomerse melodietjes. Inclusief saxofoon en jaren ’50 rifjes geven de jonge jongens met ‘Young’ en ‘Two Devils’ een warm en smakelijk optreden.
Vooraleer Morning Parade richting ons komt moet het podium nog even onder handen genomen worden. De mistmachine wordt getest, de belichting werkt op volle toeren en de soundboard moet uitwijken. Met een uitverkochte zaal lijkt Rotown uit zijn voegen te barsten. Voor de jongens is het dan ook een eer om hier op te treden. Het is hun laatste optreden van de tour en dat mag gevierd worden. Zanger Steve Sparrow zet met behulp van zijn gitaar de toon.
Begin maart kwam hun eerste plaat uit en die wordt in zijn geheel gespeeld, aangevuld door de non-album single ‘A+E’ en ‘Youth’. Opener ‘Marble Attic’ staat eveneens niet op het album maar blijkt een goede song om het publiek op te zwepen. De jongens uit Essex vliegen er direct in met veel interactie naar de fans. De drummer gaat flink te keer en naast hem zorgt de toetsenist voor dikke lagen synths. De sound wordt vastgehouden voor ‘Blue Winter’, de eerste song van de plaat. Door samenspel en samenzang begeven we ons in een knallende muzikale parade.
Er klinkt veel meer noise dan we van het album gewend zijn. Het geluid staat af en toe iets te bombastisch ingesteld. Ze hebben misschien de ambitie om stadions te vullen, deze keer staan ze in het kleinere Rotown waar de bassen iets te veel de aandacht op eisen. Met ‘Carousel’ en ‘Running Down the Aisle’ krijgen we het eerste ‘rustige’ blokje waar zelfs de piano en akoestische gitaar worden boven gehaald. Toch ontaarden de gitaren opnieuw met de nodige distortion en beleven we tijdens ‘A+E’ het eerste hoogtepunt van de avond. Wat een knaller, dankzij de leuke lichtshow vliegen de vonken ervan af.
De twee recente singles ‘Us and Ourselves’ en ‘Headlights’ zorgen voor nog meer kolkende sounds die met evenveel bravoure worden gebracht. Niet alleen weten ze in hun songs van tempo te wisselen, ze hebben met ‘Half Litre Bottle’ een fraaie ballad in beheer. ‘Monday Morning’ biedt tekstueel een mooi vervolg. Voor we buiten nachtelijk Rotterdam in gaan krijgen we natuurlijk nog het paradepaardje ‘Under the Stars’ mee. Een spetterend einde van een krachtig optreden door vijf jongens, die off stage net zo vriendelijk zijn en alle tijd hebben voor een babbeltje. Aan merchandise hoeven ze niet te doen aangezien alles op is. Met de economische malaise is dat altijd een goed teken.