"Een vaste baan, Ford Focus, dat is geen punkrock meer"

The Windowsill aan de tand gevoeld

Tekst: Jerôme Kolste ,

Rotterdamse punkrockband The Windowsill werd vier jaar terug opgericht door Marien Jonkers en bestaat ondertussen bijna volledig uit voormalig The Apers leden. Dit jaar is er een nieuwe split 12" vinyl met Oostenrijkers DeeCracks, het derde wapenfeit na het titelloze debuut (2011) en 'Showboating' uit 2014. Genoeg reden om eens aan te schuiven bij Marien.

"Ik miste Ivo, de drummer. De enige manier om elkaar weer te zien was om samen muziek te gaan maken. Toen we werden gevraagd om een nummer op te nemen voor een verzamelaar van Stardumb Records moesten we snel een naam verzinnen. Uiteindelijk zijn we bij The Windowsill uitgekomen, wat De Vensterbank betekent. Ik wilde een vrij plaine naam, niet direct een verwijzing. Er moest een 'W' in zitten want ik vind Weezer en Fountains of Wayne echt toffe bands," vertelt vocalist Marien. Sinds het ontstaan van de band hebben ze het repetoire flink uitgebreid.

Vier jaar later zijn de leden in de eerste plaats vrienden en komt de band soms op het tweede plan. "Ik ben chef van de infographic afdeling bij het NRC Handelsblad. De grafieken en tekeningen in de krant zijn mijn verantwoordelijkheid. Nadat ik met The Apers stopte, in 2007, kwam het vrij snel op mijn pad. Sindsdien heb ik een vaste baan, twee kinderen, rijd ik in een Ford Focus: dat is echt geen punkrock meer te noemen." Dit geldt ook voor de anderen. Bassist Jerry Hormone, in het dagelijks leven Jeroen Aalbers, schrijft kinderboeken. Hij is verantwoordelijk voor de populaire Borre-reeks. Sander werkt bij de comedy tak van platenlabel PIAS en Ivo werkt in Rotterm bij de Letterfreak en drumt nog steeds in The Apers, maar ook in The Bat Bites en Giant Eagles. Een Ford Focus is daar nog niet gesignaleerd.

Het grappige is, dat het volwassen werk van Marien de zanger niet enorm beinvloed. Hij is betrokken, maar een vertaalslag naar muziek kan lastig zijn. "Ik zou heus wel teksten willen schrijven over politieke dingen en wereldproblematiek, weet je wel. Ik werk bij een liberale krant en er zijn genoeg onderwerpen waar ik me mee zou kunnen bemoeien. In het Engels is het alleen vaak lastig, omdat je de nuance net niet kunt vinden, of dat je jezelf net verkeerd uitdrukt. Dan kom je uiteindelijk toch weer uit bij "she loves you" en "I want to hold your hand", voor het gemak. Ik vind het dan wel leuk om details te pakken en daar dan een klein verhaaltje van te maken, zoals Blur en The Kinks dat ook deden. Hoe simpel het dan ook is. Dat vind ik dan wel een bepaalde uitdaging hebben. Maar het gaat uiteindelijk wel vaak over meisjes."

Muziektechnisch is The Windowsill niet verbonden aan hun tekstuele voorbeelden. "Op een gegeven moment is het een beetje een soort oefening die je kan. Je weet wat klinkt en wat goed op elkaar past en dan zet je het in een iets andere volgorde en dan heb je weer een nummer. Die rock die we spelen heeft nou ook niet heel veel diepgang, lekker rechttoe, rechtaan. Als je een klein grapje of een klein briljant dingetje er in kan verwerken dan ben je al best wel ver."

Ondanks de punkrockinslag zit er wel degelijk een verschil tussen The Windowsill en The Apers. "Met The Apers heb ik heel veel hoogte- en dieptepunten meegemaakt," vertelt Marien. "The Windowsill doe ik alleen maar puur voor the fun of it. Er is daarom ook één regel binnen The Windowsill: er worden geen ruzies gemaakt. Als iets niet door kan gaan of iemand kan niet; jammer dan. Ik zat net bijvoorbeeld bij de McDonalds een burger te eten en toen dacht ik van, 'fuck, dit interview ga ik misschien wel mislopen maar ja, jammer dan'. Ik weiger in een positie terecht te komen dat ik ruzie ga krijgen met mijn beste vrienden. Zo was het wel bij The Apers vlak voordat ik eruit ging. Dat ging over dingen die eigenlijk helemaal niks met in een band zitten te maken hebben. 

Het opnemen van nummers is ook anders als in de periode met de vorige band. Liedjes schrijven was het probleem toen al niet, maar als je constant aan het touren bent, dan is het lastig om nummers daadwerkelijk vast te leggen. Nu spelen we ongeveer tien shows per jaar en dan is er genoeg tijd. We pikken de kersen uit de pap. The Windowsill heeft nu al net zo veel singles uitgebracht als vroeger in dertien jaar met The Apers. Overigens spreek ik Kevin (oprichter en bandleider The Apers, red.) nu weer gewoon geregeld. Hij woont nu in Oostenrijk en heeft daar een platenlabel, Monster Zero, waar wij ook onze muziek uitbrengen. We spreken dan over een releasedatum en dergelijke. Het zit wel goed."

 

Wat de toekomst The Windowsill gaat brengen is nog onduidelijk. Misschien zit er zelfs nog wel eens een echte hit in. "Dan moeten we ons best gaan doen. Er valt overal wel een mouw aan te passen. We zitten niet zo vast. Het zou leuk zijn maar we zijn er niet mee bezig. We zijn niet eens bezig met volgende week, volgende maand. We willen gewoon dat de nummers die we maken heel goed klinken en goed worden opgenomen. We nu bezig met het opnemen van een derde plaat en ook de vierde plaat zit al in de pen. Mocht er ooit een hit komen, dan koop ik in ieder geval wel een nieuwe Focus."