Bij de laatste nummers van kant A van de nieuwe Dieselburner draai ik de volumeknop toch nog even wat harder. Gelukkig houden mijn buren van muziek en kunnen ze het wel waarderen. Lekkere intro’s en breaks bij deze tracks en wat mij vooral opvalt is dat het niet overgeproduceerd is maar gewoon lekker puur en rauw. Het klinkt net alsof je er live bij bent. Daar houdt niet iedereen en er zullen een hoop mensen zijn die niet verder komen dan de eerste nummers, maar dat is dan hun eigen gemis.
Even de plaat omdraaien en dan begint kant B met het nummer ‘Toad’. En ook al is dit nummer heel dik en misschien wel één van de vetste tracks van het album, toch had het wat mij betreft iets meer uitgewerkt kunnen worden. Wellicht een idee om hier een langere versie van te maken? Dieselburner moet wel een beetje oppassen dat hun nummers niet teveel op elkaar gaan lijken. De change up op het nummer ‘Nerd rage’ is erg gaaf en blaast daarna toch wel lekker door hoor en is net als ‘High road warrior’ echt een knaller.
En dan is er ‘Omega’ nog, het laatste nummer van de lp, en ik geef de volumeknop nog een slinger. Nu trillen de ramen er van en zijn mijn buren denk ik wat minder blij met me. Wow! Dit is voor mij zeker de hardste track van het album en mijn favoriet! Ik plaats de naald tot vier keer toe op de groeven van deze track, want tja er zit nou eenmaal geen repeat-functie op mijn platenspeler.
Ja je merkt het, ik ben echt positief over deze plaat. Deze gasten brengen gewoon een snoeiharde stoner rockplaat uit en dat vind ik dapper in deze tijd. Fuck de mainstream, blijf trouw aan je eigen muziek en ga vooral zo door Dieselburner! Ik kom zeker naar de show in De Vinger op 24 januari. Kan ik meteen even deze hardcore dikke vinyl laten signeren. Big up!