DAG MENEER SPAGHETTIIIIIIIII!

Column Lou DeScorpio

Lou DeScorpio ,

Een jaar of wat terug, toen mijn dochter nog geen puber was maar een lief en schattig klein meisje, luisterden we samen naar muziek. Het was niet dezelfde muziek als waar we nu samen naar luisteren, maar ik was destijds al lang blij dat ze net zo verslaafd was als haar ouwe. Er gebeurt iets raars met een getatoeerde en langharige rocker als hij met zijn kind naar K3-musicals luistert. Mijn beste maat Dave Gonzo, gitarist van mijn band en broeder van een andere moeder, kon me wel wurgen. Want steeds als we elkaar zagen, begon ik weer over een nieuw K3-nummer dat ik wilde coveren. Hij heeft er ooit eens aan toegegeven en zo stonden we ineens elke show een verhardrockte versie van 'Oya lele' te spelen. Het publiek vond het meestal hilarisch en spectaculair, maar Dave schold me altijd voor uit rotte vis en zei dat hij me in mijn slaap zou vermoorden. Gelukkig heeft hij dat nooit gedaan…

De meest opvallende stem in veel (Belgische) musicals was die van Koen Crucke, en ik was nieuwsgierig naar de man achter deze waanzinnige longen. Google hielp me snel op weg en ik zag dat ik hem al jaren kon als de kapper met een voorliefde voor taartjes en opera-muziek uit de populaire kinderserie ' Samson & Gert'. Ik hoor die irritante nephond nog brullen: "DAG MENEER SPAGHETTIIIIIIIII!". Wist ik veel dat deze grapjas zo'n waanzinnige zanger was!

In Juni 2014, toen mijn dochter al lang niet meer naar K3 luisterde, maar naar Katy Perry en P!nk, verstuurde ik een email naar meneer Spaghetti met de vraag om samen te werken. Hoewel ik geen antwoord verwachtte, er van uitgaande dat een ster als Crucke arrogant zou zijn, kreeg ik al binnen een half uur een email terug van zijn manager: "Koen kent jullie en is er zeker voor in!"

Laten we een lang verhaal kort maken. Koen en zijn manager/echtgenoot ontmoetten mij en Dave en overtuigden zelfs de langharige Chileense azijnpisser dat het een prachtige samenwerking zou worden. Dave en ik pakten een gitaar, schreven binnen een uur een liedje, trommelden wat mensen op om het één en ander te regelen en een paar maanden later rolde de videoclip op een USB-stick door de brievenbus. Inmiddels zijn Koen en ik dikke vrienden en genieten we van 'Carry on' , ons stukje kunst dat dagelijks wordt gedraaid op verschillende radiostations in België, Duitsland, Spanje, Argentinië en de Verenigde Staten. In Nederland zijn er slechts een paar lokale radiostations die zich er aan wilden wagen, maar dat hindert niet. We zijn blij en trots, een te gekke ervaring en zelfs een vriendschap rijker!

Inmiddels spelen we 'Oya lele' niet meer en zou je dus kunnen zeggen dat Dave Gonzo heeft gewonnen. Of heb ik toch eigenlijk gewonnen? Ik sta namelijk op het podium met een legendarische zanger waar ik zelf enorm fan van ben. Misschien zorgt 'Carry on' er zelfs wel voor dat deze wereldster ook in ons kleine landje eindelijk de erkenning krijgt die hij verdient.

Misschien moet ik P!nk ook maar eens een emailtje sturen... 

Shagging Ponies zanger Lou DeScorpio vertelt over zijn ervaringen, al dan niet rock ’n roll gerelateerd. Een dagboek van een uit de klei getrokken parttime rockster met een gezonde dosis zelfspot.