Onder de noemer ‘breder dan klassiek’ speelt het Amsterdam Sinfonietta samen met Wende volgend jaar januari in de theaters. ZNF heeft vanavond de primeur van deze samenwerking. Het internationaal befaamde strijkorkest speelt voor de pauze onder andere werken van Dvořáks romantische Serenade. Maar waar het publiek echt voor gekomen is, laat nog even op zich wachten. De avond komt hierdoor wat langzaam op gang.
#ZNF15: Van hoogtepunt naar hoogtepunt met Wende en Sinfonietta
Een avond met een klassieke wending
De opening van het Zeeland Nazomerfestival is vooral na de pauze van grote klasse. In 2010 hebben Wende en het Amsterdam Sinfonietta al eens samen geflirt, maar vanaf 2016 starten ze een serieuze relatie. Vanavond is, wat Wende vanavond zelf noemt, de ontmaagding. Het voorprogramma wordt verzorgd door Nicole Bianchet die vanavond mag openen in het paviljoen, waar deze veelzijdige artieste haar muziek op ingetogen wijze ten gehore brengt.
De avond wordt geopend door singer-songwriter Nicole Bianchet in het paviljoen halverwege het plein. Het blijft een bijzondere keuze om het voorprogramma hier op te laten treden. Bang om geen goed plekje te hebben, zit bijna al het publiek al op de stoelen voor het grote podium. Het is daarom niet al te druk bij het optreden van Bianchet, dat hierdoor wat intimiteit mist. En dat is jammer, want het ingetogen optreden is een fijne opwarmer voor de avond. De nummers worden luchtig gebracht met wat drama in de ondertoon.
Als Wende na de pauze het podium betreedt, voel je aan de energie waar het publiek vanavond voor gekomen is. Deze veelzijdige artieste spreekt een breed publiek aan omdat ze steeds weer een andere weg inslaat. Haar energie en passie zijn grenzeloos. Dit is ook vanavond te merken, want Wende neemt het podium over en brengt met groot gevoel voor drama verschillende covers ten gehore, met als bijzondere hoogtepunten ‘Formidable’ van Stromae en ‘Heroes’ van Bowie. De uitvoering van Heroes geeft kippenvelmomenten bij het publiek, dat heel enthousiast reageert. Ook zingt ze enkele nummers uit haar eigen repertoire.
Doordat Wende alleen na de pauze optreedt, voelt het optreden te kort aan: na drie kwartier is het alweer over. Als je (alleen) op de naam Wende afkomt, is dit toch wat kort. Dat neemt niet weg dat het Amsterdam Sinfonietta een fantastisch orkest is, die het drama van Wende op het podium versterkt.
Het optreden van alleen het strijkorkest voelt aan als een voorprogramma, waarbij iedereen wacht op de hoofd-act. Wende redt de avond op mooie wijze, door van hoogtepunt naar hoogtepunt te gaan.