De avond wordt afgetrapt door de Nijmeegse heren en dame van Dead Man’s Walk. Het uptempo nummer ‘Better of Dead’ van hun laatste EP Life Denied uit 2014 wordt als eerste in de strijd gegooid. De mix van death en thrash metal die de band laat horen fungeert als een goede opwarmer voor de op dat moment nog halfvolle zaal. De riffs en solo’s van gitaristen Jeroen van der Grift en Petra Guijt klinken aanstekelijk en drummer Ingmar Janssen knuppelt er lekker op los. Maar het is vooral zanger Dennis Melkert die de boventoon voert. Met zijn geanimeerde gezichtsuitdrukkingen, rauwe grunts en grapjes tussen de nummers door verzorgt hij, onder begeleiding van de band, een oerdegelijk voorgerecht tijdens dit metaldiner.
Een arsenaal monsterriffs van Disquiet bij Big Ass Metalfest
Twaalfde editie in het teken van nieuwe album The Condemnation
Big Ass Metalfest, het ‘enige retevette metalfestival’ van Utrecht, vindt voor de twaalfde keer plaats in dB’s. Op de affiche prijken drie bands: Disquiet, Variscythe en Dead Man’s Walk mogen het weekend op energieke wijze inluiden. Het resultaat? Een zeer verdienstelijk metalfeestje.
Vervolgens is het aan de jonge knapen van Variscythe om het podium van dB’s te beklimmen. Vorig jaar brachten zij hun eerste langspeler Deluding Paradigm uit, waarvan de Haagse band vanavond materiaal laat horen. Variscythe speelt melodieuze death metal met een flinke scheut groove, en het klinkt zeker niet slecht. Thrash-ritmes worden afgewisseld met indrukwekkende melodieën en begenadigd drumwerk. Zanger Robbert Simons schreeuwt het geheel capabel aan elkaar en probeert de inmiddels goedgevulde zaal mee te krijgen. Helaas lukt dat niet helemaal en blijft, ondanks twee fanatieke headbangers vooraan, een goede moshpit uit. Niet getreurd, want Variscythe kan alsnog terugkijken op een prima optreden.
De afsluiter is waar het vanavond om draait, want de Utrechtse thrash metalband Disquiet presenteert zijn nieuwe cd The Condemnation. Na het goed ontvangen debuut Scars of Undying Grief, een optreden op Wacken Open Air (bemachtigd door het winnen van de Wacken Metal Battle), en met lovende kritieken voor de nieuwe plaat lijkt de bekendheid van Disquiet in de lift te zitten. Reden genoeg voor een feestje dus.
De toon wordt dan ook direct gezet wanneer Disquiet het podium bestijgt en opent met ‘The Ascension’ van de nieuwe plaat. Na dit openingssalvo beukt Disquiet vlot door met het titelnummer van ‘The Condemnation’, waarbij zanger Sean Maia laat horen dat hij over een gevarieerde stem beschikt. Ook valt hij op door een enthousiaste en charismatische podiumpresentatie.
Ondanks de bereidwilligheid van Sean Maia om zijn strottenhoofd te vernietigen en de verdienstelijke ritmesectie van drummer Arthur Stam en bassist Frank van Hoven, zit de kracht van Disquiet nog het meest in de riffs van gitaristen Menno Ruijzendaal en Fabian Verweij. Hoewel zij beiden wat statischer op het podium staan, gooien zij met veel precisie een haast onbeperkt arsenaal aan monsterriffs, melodielijnen en solo’s in de strijd. Het woord disquiet staat voor onrust en het verbreken van stilte en wanneer, na een goedgevulde set, de laatste noten van afsluiter ‘No Mercy Left’ klinken, staat het buiten kijf dat Disquiet zijn naam eer aan doet.
Met dit optreden is de twaalfde editie van Big Ass Metalfest afgesloten. Gezien de goede opkomst bij deze gezellige metalavond en de groeiende waardering voor Disquiet is het duidelijk: de Utrechtse metalscene is levend en wel.
Gezien: Big Ass Metalfest met Disquiet, Variscythe en Dead Man’s Walk, vrijdag 29 januari @ dB’s, Utrecht.