Debuut-EP Everyday Robots ongepolijst en interessant

Rome ook niet in een dag gebouwd

Jessy de Cooker ,

Begin april speelde het slechte geluid Everyday Robots parten tijdens de presentatie van de debuut-EP E.R. in Hall of Fame. Op de plaat klinkt de zeskoppige formatie als een meer dan interessante toevoeging aan de Tilburgse muziekwereld.

De mannen van Everyday Robots zijn op E.R. lastig in een hokje te stoppen. Net wanneer je denkt dat ze hun ei kwijtkunnen in puntige alternatieve rock à la Queens of The Stone Age, vliegen ze dankzij een vleugje elektronica of een funky baslijntje meteen een andere kant uit. Dat is niet zo gek. Volgens de eigen Facebook-pagina bestaat de band amper driekwart jaar. Rome is ook niet in een dag gebouwd, zullen we maar zeggen. Desondanks maakt E.R. duidelijk dat hier een band staat die iets unieks neer wilt zetten. Wat blijft hangen is de diversiteit en veelzijdigheid die centraal staat op E.R.

Opener ‘Golden Silence’ doet vermoeden dat je als luisteraar naar een vroege demotrack van Enter Shikari zit te luisteren. De stuwende elektronische intro is aanwezig, maar de overdreven metalcore blijft (gelukkig) uit. Wat wel overblijft, is een hoekige, agressieve track waar zanger Joris Luijten zich doorheen puft en schreeuwt. “The Silence is golden. I want to speak,” zingt Luijten. De toon lijkt gezet te worden voor een bozig, Rage Against The Machine-achtig vervolg. 

De agressieve toon vervalt snel. Everyday Robots gooit het over een andere boeg. Het sextet lijkt alle boosheid bewaard te hebben voor ‘Golden Silence’, want de andere drie tracks gaan over de liefde. Vooral de liefde voor vrouwen wordt bezongen in ‘Lady Sexappeal’. De elektronische intro is de enige overeenkomst met de E.R.’s opener. Zonder zoetsappig te worden, hunkert Luijten naar liefde. “Goddess Venus, let me seal the deal”, vraagt hij tot in den treure.
 

Dat de band in de laatste twee tracks van E.R. ‘Everything’ en ‘Sucker’ zichzelf met moeite een muzikale maat probeert aan te meten, is ze vergeven. Het rommelige en ongepolijste is iets wat ze na lijken te willen streven. E.R. maakt wel duidelijk dat Everyday Robots het vermogen in zich heeft strakke liedjes te maken. Voor een band die zo kort bij elkaar is, biedt deze debuut-EP daarom een goed fundament om op voort te borduren.