Brad Coleman is de artiestennaam van Bart van de Sande, een geboren en getogen Tilburger. ,,Dat is een iets flitserende naam”, zegt Bart lachend. ,,Vrienden noemden me vroeger al Coleman naar de achternaam van mijn moeder, Koolen. En Brad lijkt ook weer op Bart. Het was eerst voor de gein en ik heb nog eens gedacht om het te veranderen, maar hier is het bij gebleven.”

Intussen is hij al drie jaar actief als producer. Het is zijn eerste release bij The Tech Lab en het is tevens de eerste uitgave van het jonge Tilburgse label voor experimentele elektronische muziek. Wat is zijn muziek? ,,Ik kan het zelf niet echt zeggen. Soms is het meer house en soms meer techno. Als ik moet kiezen ga ik wel voor de laatste.” 

Jazz
De jazz die een groot deel van Bart’s muzikale put uitmaakt is subtiel hoorbaar op The Getaway. Na een eerste luisterbeurt lijkt het gewone techno met de bekende vierkwarts beat. ,,Het zit een beetje verstopt, maar het zit er wel in. Bijvoorbeeld in de titeltrack zit er een polyritmisch basloopje dat steeds verschuift over de beat. Bij een ander nummer heb ik dissonante jazzakkoorden gebruikt. Vanuit de theoretische achtergrond weet ik dat het zo kan. Ik doe het niet om interessant te doen, maar zo vind ik het gewoon tof klinken.”

Gitaarspelen is niet iets wat hij aan de kant heeft geschoven. Bart startte aan het conservatorium in Tilburg. ,,In mijn jaar was ik de enige jazzgitarist en ik miste concurrentie. Iets waar je drive van krijgt om het beter te doen. Daarom heb ik de studie afgemaakt in Amsterdam. Ik speel nog steeds veel hoor en verdien mijn geld met lesgeven en optreden met de groep Drijfzand. Maar de focus ligt bij elektronische muziek. Dat vind ik nu ook leuker.”

Live
Bart draaide nieuwjaarsnacht in 013 bij Diep en diezelfde nacht later ook nog een dj-set in Club Smederij bij Machinekamer. Bij Diep kon hij een live-set doen. Dat ligt hem ook beter. ,,Ik heb het geprobeerd, dj zijn, maar ik wil me meer profileren als een live-act. Dat betekent tot op heden bepaalde delen van tracks openlaten om op het moment zelf in te vullen. Daarin groei ik nog steeds. Als ik het aandurf wil ik echt gaan improviseren. From scratch. Dan komt de jazz echt terug.”

Nog voor de release is er al weer genoeg materiaal voor een volgende EP. ,,Gemiddeld maak ik één nummer per week. Daar blijven dan na de loop van tijd ongeveer steeds twee van de tien nummer over omdat ik de rest niet meer goed vind. Oud materiaal kan ik al snel niet meer aanhoren. Dat geldt ook voor The Getaway. Behalve de remixen dan.”