Rotterdam smacht al maanden naar een poppodium van enige importantie. Waar de opening van Heidegger vorige week een flinke opsteker was, stemt de eindeloze soap rond WaterFront minder hoopvol. Het podium aan de Boompjeskade lijkt een speelbal tussen dubieuze of welwillende maar financieel afhankelijke partijen. Na een mislukte overname en een volgens sommigen dreigend faillissement lijkt de heropening erg ver weg.

Hoe zat het ook alweer?
De financiële problemen van WaterFront, het toenmalige poppodium aan de Maas, dateren al van begin deze eeuw. De gemeente biedt meerdere keren de helpende hand, maar vindt het in december 2008 genoeg: WaterFront moet fuseren met Watt. De organisatie trekt in bij Watt aan de West-Kruiskade en de programmering verdwijnt grofweg in het Watt-café. Het blijkt geen gelukkig huwelijk. De problemen voor Watt stapelen zich op; de verslechterende financiële situatie, een groot personeelsverloop en gebrekkige geluidsisolatie nekken het fusiepodium.

Op 16 juni 2010 vraagt Watt het faillissement aan, waarmee Rotterdam het grootste poppodium verliest. Een week eerder klinkt een hoopvol signaal vanaf de Boompjeskade: een nieuwe exploitant wil poppodium WaterFront heropenen in het oude pand. Na de definitieve val van Watt werpt WaterFront Rotterdam zich met veel bravoure op om het programmatische gat deels te vullen. Het doel is om het pand op te knappen, de samenwerking te zoeken met Rotterdamse partners als North Sea Jazz plus diverse opleidingen en uiterlijk in september te openen. De oefenruimtes blijven wel open, maar een opening van de zalen wordt keer op keer uitgesteld.

Schimmige constructies
Technische problemen en lekkages verhinderen dat in eerste instantie. Later blijkt er meer aan de hand. Zo zijn de constructies achter WaterFront nogal ondoorzichtig. Het begint met de Turkse huurder Bosporus Bridges en projectleider Dianthus Panacho die het woord voert. Het plan is snel een stichting op te richten om het podiumgedeelte te beheren onder de naam WaterFront Rotterdam. Die stichting huurt het complex van de nieuwe exploitant B.V. WaterFront Holland, die het weer huurt van Bosporus Bridges, dat de handelsnaam omdoopt in WaterFront Rotterdam. In november laat projectleider Panacho weten dat hij het podium wil overnemen "om te voorkomen dat het een zalenverhuurcentrum wordt".

Ondertussen houdt hij de beoogd programmeur, Dennis Winter (ex-Dunya Festival en World Music and Dance Center), uit de wind. Ook de rest van het personeel zou op standbye staan. Op de achtergrond speelt veel meer: Metro Rotterdam en AD schrijven dat het personeel geen loon ontvangt en volgens Panacho kampt de huurder, ene Kokko Kan, met een schuld van 'drie à vier ton plus een huurachterstand van 50.000 euro'. Zijn vader zou garant voor hem staan, maar zelf 1,7 miljoen aan schuld hebben uitstaan. Ondertussen is de overnamepoging van Panacho afgeketst, evenals een tweede poging door een houseorganisator.

'Stad in gijzeling'
Volgens Panacho staat het water Kan jr. aan de lippen en willen de brouwer en andere partijen alleen nog met hemzelf in zee. "Ze hebben dringend het geld van de brouwer nodig. Voor 5 februari moet de huur betaald zijn, anders gaan ze failliet of wordt minimaal de huurovereenkomst ontbonden. Ze zijn zo panisch dat ze ook Ted Langenbach gevraagd hebben. Kan moet iets doen, anders is hij de locatie kwijt." Panacho meent dat Kan, ondanks zijn 'marktconforme bod', het onderste uit de kan wil. "Dit is een soap en ik word er doodmoe van, dat iemand voor zijn eigen gewin de halve stad in gijzeling houdt."

De huur is echter inmiddels voldaan, meldt Norbert Izaks, die namens Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam (OBR) de locatie beheert. Hij wil verder niet ingaan op de overnames en de vele geruchten die de ronde doen. "Het is een hoop gedoe, maar niks concreets. Hij betaalt de huur en verder kan ik niet in zijn portemonnee kijken. Ik ben de huisbaas en let er op dat de huur betaald wordt en het dak niet lekt." Izaks meent dat het niet de taak van het OBR is te controleren of WaterFront een podiumfunctie vervult. "We willen graag dat er gebruik van gemaakt gaat worden. Ik begrijp dat ze open willen, ga er vanuit dat dat gaat gebeuren en dat de functie voor de stad behouden blijft."

Oefenruimtes en eerste feesten
Daar zetten Björn de Water en Dennis Winter (die nu zonder Panacho opereert) ook op in. De twee Rotterdammers stellen dat de overname van Panacho van de baan is en zij nu aan de beurt zijn. "We zijn bezig de oefenruimtes op te knappen en verwachten die eind februari/begin maart te openen. De inschrijving is al geopend. Ook zijn we al heel rustig aan het programmeren." Afgelopen zaterdag was het eerste (verhuur)feest in WaterFront, deze zaterdag volgt dubstep-feest Dubberz. "Dennis en ik zijn nu officieel de projectleiders, we doen samen het programma en praten met veel partijen die in Rotterdam evenementen organiseren. De grote zaal is in principe klaar, we zijn nu bezig met geluid en licht."

Volgens Panacho zit daar de crux en ontbreekt het geld voor degelijke apparatuur. Daarnaast stelt hij dat de juiste exploitatievergunning ontbreekt voor een feest in de grote zaal, waarmee niet aan de (brand-) veiligheidseisen wordt voldaan. Ook meent hij dat De Water en Winter niet gemachtigd zijn om WaterFront te exploiteren zolang ze het huurcontract niet overnemen. Dat De Water verklaart dat Kan het personeel altijd betaald heeft, noemt Panacho een 'triest verhaal'. "Hij liegt. Björn krijgt zelf nog 8000 euro van hem en Dennis nog 20.000. Dennis is wel oprecht, maar financieel slecht onderlegd. Kan maakt er misbruik van dat zij graag wat willen doen voor de popsector. Ze krijgen echter geen geld maar commissie. Zij leven met de gedachte dat ze geld krijgen als dat binnen komt, maar daar wordt dan meteen beslag op gelegd."

Personeel en andere partijen gedupeerd
Dat de oefenruimtes weer opengaan is volgens Panacho 'de goedkoopste manier om te laten zien dat ze er weer zijn'. Petter van Raalte wikkelde namens het bestuur van het oude WaterFront de lopende zaken af tot de komst van de nieuwe huurders. Hoeveel het WaterFront van toen met de huidige organisatie van doen heeft wordt op de oude website fijntjes uiteengezet. Van Raalte heeft (uit de tweede hand) 'allerlei rare verhalen' gehoord. "Dat ze wel open en niet opengaan, dat ze wel of geen spullen hebben en dat de exploitant niet zo netjes is geweest met de betaling van het personeel. En ik ken nog wel wat meer partijen die gedupeerd zijn. Ik hoop voor de stad dat ze opengaan en denk dat ik zaterdag gewoon moet gaan kijken. Ik ben nog wat sceptisch over wat er gaat gebeuren en of de brandweer het er ook mee eens is."

De Water meent dat WaterFront straks 1400 man kan accommoderen. "We hebben dan wel de grootste capaciteit, maar niet de illusie dat wij even het grootste poppodium van Rotterdam gaan worden." Hij wil nog geen subsidie aanvragen, maar de zaal verhuren en daarnaast bands voor deuropbrengst laten spelen. "Het zal voorlopig niet zo zijn dat we elk weekend open gaan, vooral omdat we het van eigen geld doen." Panacho blijft strijdbaar en hamert erop dat hij de plannen en contacten heeft om WaterFront succesvol uit te baten. "De kans is 99% dat het lukt. Ik verzeker je dat als het failliet gaat, er al een informeel akkoord ligt met het OBR voor mijn WaterFront-plan. Het meest jammere van dit alles is dat WaterFront wordt kapotgemaakt om niets."

Zover is het nog lang niet aan de Boompjeskade. In ieder geval staat er zaterdag voor het eerst sinds jaren weer een dubstep-feest op de agenda. Verder buitelen de kandidaten en de berichten voorlopig over elkaar en wacht Rotterdam nog op een groot podium met een relevante popprogrammering.