De Beats van de Binnenweg, Mid-Town

Bakermat van de hardcore

Tenny Tenzer, ,

Rotterdam is het Walhalla van elektronische muziek. In geen andere Nederlandse stad is de diversiteit en concentratie aan dj’s, producers, labels en platenzaken zo groot als in de Maasstad. De hamvraag is: waarom? Verslaggever Tenny Tenzer struint de muzikale levensader van Rotterdam (beter bekend als de Nieuwe Binnenweg) af, om achter het antwoord te komen. In de derde aflevering René Bakker van Mid-Town: de bakermat van de hardcore.

Bakermat van de hardcore

Begin jaren negentig kreeg de dancescene en de rest van de wereld te maken met een nieuw fenomeen: gabber of te wel hardcore. Een nieuwe subcultuur was geboren met eigen kledingvoorschriften (Australian trainingspakken en Nike Air Max) en haardrachten (kaal of voor de vrouwen: een eilandje met een paardenstaart). De populariteit van de nieuwe muziekstroming steeg als een dolle. Maar nadat de commercie dit fenomeen ontdekte, bleven alleen de liefhebbers over, de meerderheid haakte af. Een hype was nog nooit zo snel groot geworden en zo snel afgebrokkeld. Aan de wieg van de hardcore stond Mid-Town. Het had niet veel gescheeld of Mid-Town werd een modellenbureau. In die tijd draaide medeoprichter René Bakker plaatjes voor een illegaal radiostation. Hij wilde met vriend en zakenpartner Hans Tieleman Mid-Town Models opstarten. Maar ze hadden geen papieren noch tijd om deze te halen omdat ze te druk bezig waren met dj’en en radio maken. Uit onvrede over de behandeling bij platenzaken zijn ze Mid-Town Records begonnen. Bakker: ‘Als je niet bij een erkende discotheek draaide, kwam je niet aan de goede platen. Die werden gereserveerd voor de bekende jongens. Dat was frustrerend.’ En uit die frustratie is Mid Town ontstaan. Eerst op zuid in 1987 en twee jaar later openden ze een filiaal op de Binnenweg. ‘Het begon met de naweeën van de disco en New Wave zoals Depeche Mode en The Cure. Na verloop van tijd is het steeds elektronischer geworden; de violen en zangpartijen verdwenen en de samplers deden hun intrede.’ De Newbeat uit België iss een belangrijke stroming geweest voor de hardcore, het was de voorloper van hardcore. ‘Die stroming werd steeds harder en er werd steeds meer mee geëxperimenteerd. Paul Elstak, die al jaren bij ons werkte, kwam met het voorstel om een hardcorelabel (Rotterdam Records) te beginnen. We hadden geen idee wat hardcore was. Vanuit de Newbeat zag Paul een nieuwe stijl.’ Die nieuwe stijl was hardcore. Een nieuwe sound was geboren. ‘Het werd steeds sneller, het BPM (beats per minute) lag op 150 tot 160. Niemand was dat toen gewend. Het gaat niet zozeer om het aantal beats per minuut maar wel om de harde, agressieve geluiden die geïntegreerd werden door audiosynthesizers. Dat heeft tot de hardcore geleid. Het sprak een grote groep mensen aan omdat het voor die tijd nieuw was.’ Bakermat hardcore Als Mid-Town de bakermat van de hardcore is, is (Dj) Paul Elstak de vader van de Hardcore. Maar wat dacht René toen Paul hem zijn experimentele hardcore liet horen? ‘Ik vond het geweldig! Als je in de muziek werkzaam bent moet je openstaan voor nieuwe ideeën en voor nieuwe sounds. Je moet constant bezig zijn. Ik vond het geweldig wat Paul in die tijd deed. We stonden er 100% achter.’ Maar hoe komt het dat gabber opeens zo populair werd? René vergelijkt het met de muziek van Elvis Presley. Die had ook een sound waarvan nog nooit iemand gehoord had. Maar volgens hem is het niet alleen de vernieuwing in muziek waardoor de populariteit van gabber zo steeg. Het groepsgevoel heeft ook een grote rol gespeeld. ‘Er is in de hardcore een herkenningsverband. Als iedereen hetzelfde aan heeft, vinden ze het geweldig omdat je dan bij de groep hoort. Als je in een club iemand met hetzelfde shirtje ziet, doe je ‘m nooit meer aan. Dat is het verschil tussen club en hardcore. Het groepsgevoel versus het individu. We hebben zelfs van Def Jam een contract aangeboden gekregen. Maar dat hebben we nooit getekend omdat er te veel valkuilen in zaten. Anders was de hardcore ook wel in Amerika doorgebroken.’ Lang heeft de hype die gabber heet, niet geduurd. In 1997 stortte het gabberimperium als een kaartenhuis in. Er werd een karikatuur van gabbers en hun levenswijze gemaakt. ‘In die tijd werd het beeld naar buiten gebracht dat je een of andere imbeciel was omdat je naar gabber luisterde. Daar wilde de mensen zich niet mee identificeren. De echte liefhebbers zijn het blijven luisteren en de wannabees zijn toen afgehaakt. Door de overcommercialisatie is het weggeëbd.’ Rotterdam Hoe komt het dat hardcore juist in Rotterdam zo is opgebloeid? ‘Het heeft misschien met het klimaat van de stad te maken. De havens, de mentaliteit, Feyenoord. Het is een kille stad. Rotterdam heeft een bepaalde hardheid. Het ontbreekt hier aan gezelligheid. Door het bombardement is de gezelligheid weggenomen. De opbouw moest snel plaatsvinden voor weinig geld. Kijk naar de lijnbaan. Mensen krijgen daar mentaal iets van mee. En dat uit zich in de muziek.’ De supporters van Feyenoord staan bekend dat ze als een eenheid achter de club staan. Zou het groepsgevoel wat voetbal met zich meebrengt overgewaaid zijn naar mensen die naar hardcore luisteren? ‘Het groepsgevoel van Feyenoord zie je terug in de harcore. Veel mensen die naar gabberparties gaan, gaan ook naar voetbalwedstrijden. Maar dat geld over heel Nederland. Rotterdammers komen ook voor elkaar op en de eerste feesten in de Energiehal hadden ook dat groepsgevoel.’ Mid-Town stond aan de wieg van de Hardcore. Ook in het buitenland is deze stroming niet geruisloos voorbijgegaan. René is wel degelijk van mening dat Mid-Town van betekenis is geweest in de internationale dancescene. -Wijst naar een rek Japanse hardcore cd’s- ‘In Japan zongen ze ’’Amsterdam waar leg dat dan? ’’ (gabbernummer van de Euromasters). Een tijd is hardcore zelfs daar populair geweest. Mensen gingen ook daar naar parties en de verkoop van cd’s nam ongekende vormen aan.’ Je kunt stellen dat Mid-Town, meer dan andere labels, dj’s of producers, Rotterdam door de Hardcore op de internationale muzikale kaart gezet heeft. Net zoals dat Detroit synoniem staat voor techno, staat Rotterdam synoniem voor Hardcore.