Suimasen en Maanlander rocken in Metropool

Eindhovens trio en 'de neefjes van Wubo Ockels' brengen mooie liedjes in Het Paradijs

Tekst: Jasper van Poelgeest / Foto's: Karen ter Balkt ,

De planken van Het Paradijs in Metropool stonden op 19 maart volgeboekt met verschillende bands. De zaal was echter niet heel erg gevuld met mensen. Al met al een interessante avond met Suimasen en Maanlander.

Eindhovens trio en 'de neefjes van Wubo Ockels' brengen mooie liedjes in Het Paradijs

Wanneer ik vrijdagavond Het Paradijs, de kleine zaal van Metropool, binnenstap denk ik even dat ik veel te vroeg ben. Er zijn naast mij welgeteld nog twee mensen. Niets is minder waar als na een kwartiertje Motorpsycho uit de luidsprekers komt de zaal zich toch nog redelijk vult. Het is tijd voor het debuut optreden van de Nederlandstalige rockband Maanlander. Allemaal gekleed in Nasa-ruimtepakken gooien ze meteen de beuk erin. Strakke en stevige rocksongs volgen elkaar in een rap tempo op. Opvallend is dat het geheel muzikaal erg strak in elkaar zit, een enkel minpunt is de onverstaanbare stemmen van de 'heren Ockels'. Gelukkig is dit een heel stuk beter op hun fraai vormgegeven demo, die vorig jaar zomer al is opgenomen in de oude studio Metro.

Hierna is het tijd voor de Eindhovense trio Suimasen, wat Japans is voor 'het spijt me'. Ze openen sterk met onder andere "I Miss America", een nummer dat gelijk erg goed in het gehoor ligt en blijft hangen. De gehele set door weet Suimasen het publiek te boeien met hun mix van psychedelische en melancholische rock. Ze spelen veel nummers van hun album Stay, die vorig jaar is uitgebracht, waarin erg mooie gitaarriffs van zanger/ gitarist Rob van den Brand te horen zijn. De bijna breekbare stemmen van Rob en bassist/ zanger Nick Sanders zijn erg ingetogen, maar tegelijkertijd erg overtuigend. Dit is duidelijk te merken aan het publiek dat geboeid luistert naar één van de mooiste nummers "Something's Wrong With My Ego". Suimasen speelt een erg sterke set die eigenlijk veel te kort is en dan ook een beetje onverwacht eindigt. Maar hopelijk zien we ze nog vaak terug komende zomer op de komende festivals!