Foto-expositie zet twintig jaar Atak in het zonnetje

Een reis langs metalheads en zangeressen in witte gewaden

Gracia Visscher ,

De foto-expositie van Herman Nijhof, René Damkot en Anouk Timmerman in de kelders van Atak geven 20 jaar geschiedenis weer van het poppodium, nu gevestigd in het nieuwe Muziekkwartier. De foto’s leiden je langs grote schreeuwende metalbands en reggeafeesten. Ze laten zien waar Atak bekend om staat: de diversiteit. Het kan nooit gek genoeg in Atak, wat maar al te goed te zien is in de werken van deze drie fotografen.

Een reis langs metalheads en zangeressen in witte gewaden

Met grote verwachtingen loop ik op de koude dinsdagavond richting het Muziekkwartier. Vol lof wordt er geschreven over het openingsfestival van dit nieuwe gebouw, onder andere het nieuwe thuis van de Muziekschool en natuurlijk het geliefde Atak. Vanavond ga ik echter niet om me klem te zuipen, maar om weg te dromen bij de fotogeschiedenis van het poppodium.

Fotografen Herman Nijhof, René Damkot en Anouk Timmerman staan vanavond trots in de oefenruimtes van Atak, waar ze werk laten zien van vele optredens die gegeven zijn op de planken van het poppodium aan de Noorderhagen. Niet wetend wat ik precies moest verwachten, loop ik de trappen af naar de oefenruimtes, waar gedempte gitaargeluiden me tegemoetkomen. Het is nog rustig in de kelder, maar er hangt wel een relaxte en gezellige sfeer. De wanden zijn subtiel versierd met de werken van de drie fotografen, enkele mensen lopen al rond om de foto’s te bewonderen. Ik ben nog net op tijd om het bedankje van Atak mee te maken, waar natuurlijk een bloemetje bij hoort.

Als ik mijn weg volg door de rijke geschiedenis van Poppodium Atak, kan ik het niet laten om af en toe een ‘’wow-kreetje’’ uit te slaan. Herman Nijhof, die al voor Atak fotografeerde in de jaren '80, exposeert met een aantal foto’s van onder andere Ween en Type O Negative. Als echte rocksterren poseren langharige kerels voor de camera, foto’s die genomen zijn toen ik nog een luier om had. Dit maakt wel duidelijk dat Atak toen al een veelbelovende toekomst had. De foto’s spreken boekdelen over de veelzijdigheid van het poppodium.

Verderop zijn de foto’s van René Damkot en Anouk Timmerman geëxposeerd. Hier moet je moeite doen om niet een uur voor iedere foto te staan. René Damkot is een oude bekende bij het poppodium, zelfs op een zaterdagnacht is hij wel eens te vinden met een camera tussen de dansende mensen. Hij heeft onder andere Fratsen, Das Ich en natuurlijk Bolt Thrower gefotografeerd. De foto’s die je kunt zien geven 11 jaar werk van de fotograaf weer. Het zijn geweldige beelden van optredens en poserende bands. De foto’s zijn om bij weg te dromen, je voelt de sfeer zo goed dat je ervan baalt dat je er niet bij was. Van langharige metalheads tot Jamaicaanse reggeagasten, zo’n beetje alles heeft René al gefotografeerd, en met veel succes.

Ook de foto’s van Anouk Timmerman geven Atak weer zoals het is, divers en gewoon gek! Anouk is de jongste van de drie fotografen, maar dat neemt niet weg dat haar foto’s grote diepgang hebben en erg amusant zijn om naar te kijken. Weer vind ik het moeilijk om mijn blik af te wenden. Anouk fotografeerde al een tijd voor diverse media en vanaf 2007 is ze echt voor Atak aan de slag gegaan. Je kunt onder andere het legendarische afscheidsconcert van Bolt Thrower aanschouwen, maar ook Peter Pan Speedrock en Mediaeval Baebes zijn te zien in de expositie.

Deze expositie is nog te bewonderen tot en met 30 november. Doordeweeks kun je er terecht van 12 uur 's middags tot 10 uur 's avonds, in het weekend van 12 tot 5. De ingang van de oefenruimtes bevindt zich aan het Willem Wilminkplein 3. Tijdens de open dagen op 22 en 23 november leiden de rondleidingen in het gebouw ook langs de oefenruimtes.

De expositie is een mooie weergave van de rijke geschiedenis van Poppodium Atak. En om af te sluiten met wijze woorden van René Damkot: "geen woorden maar beelden".