Op zaterdag 30 mei staat Bruce Springsteen op de veertigste editie van Pinkpop. Voorafgaand aan het optreden van The Boss presenteert 3VOOR12/Limburg een lijst met de favoriete Springsteen-liedjes van prominente Limburgers uit de muziek en media. In deel twee van dit drieluik de keuzes van Jan van der Burgt, Marco Roelofs, Henk Hover, Tren van Enckevort, Bart Oostindie, Paul Moerel en Egid van Houtem.


Growin’ Up
1973 / afkomstig van het album “Greetings From Asbury Park, N.J.”
De keuze van Jan van der Burgt, zanger/gitarist bij Mo’ Jones en Skinnie:
“Het mooie van Bruce Springsteen vind ik zijn echtheid; toen en nu. Ik kreeg een paar maanden geleden een mailtje van mijn broer, een YouTube-filmpje van Bruce ergens in Scandinavië, waarin hij ‘The River’ meezingt met een straatmuzikant. ‘He broertje, that's an artist’, had mijn broer er samen met de link bij getypt. Onlangs liet men het filmpje op tv zien. Dat geeft hoop, dat iemand juist door echt te blijven gekend en gerespecteerd word, zonder blabla! Hij blijft voor mij het levende bewijs dat de een automonteur is of dokter, en de ander weer muzikant of liedjesschrijver. Zijn kracht zit niet in wat hij wil voorstellen, maar in wie hij is. Springsteen haalt zijn woorden niet uit een woordenboek, maar vertelt wat hij wil vertellen. Dat het daarnaast ook nog eens fantastische zinnen zijn, gezongen door een groot entertainer maakt het af. Ik heb veel favorieten, maar deze vind ik wel heel mooi; ‘Growin’ Up’. "And I swear I found the key to the universe in the engine of an old parked car..." Je moet er maar op komen om dat zo te vertellen. Ik voel meteen wat hij bedoelt en hoe het voelt. Mooi.”


Dancing In The Dark
1984 / afkomstig van het album “Born In The U.S.A.”
De keuze van Marco Roelofs, zanger van de Heideroosjes:
“Zeker niet het beste Bruce Springsteen-nummer, maar voor mij wel heel speciaal. Omdat het - als negenjarig jochie - mijn eerste kennismaking met Bruce Springsteen was. Ik heb dat singletje grijs gedraaid. En die clip waarin hij iemand uit het publiek haalt (het bleek een toen nog onbekende Courtney Cox te zijn, red.), dat vond ik schitterend. ‘Als ik óóit beroemd word, dan mogen mijn fans ook op het podium komen’, zei ik tegen mijn vader. Daar heb ik jaren later nog spijt van gekregen, haha!”


The E Street Shuffle 
1973 / afkomstig van het album “The Wild, The Innocent & The E Street Shuffle”
De keuze van Egid van Houtem, muzikant, acteur en programmamaker bij Zachte G TV:
“Iedereen heeft waarschijnlijk zijn eigen Springsteen. Zoals ook iedereen een eigen Parijs heeft en natuurlijk een eigen Pinkpop. De film ‘I’m Not There’ over Bob Dylan laat verschillende kanten van de persoon en muzikant Dylan zien. Springsteen is wellicht niet zó versnipperd. In alle publiciteit rond zijn optreden op Pinkpop zie ik in artikelen, lijstjes en interviews talloze typeringen opduiken. Bruce de preker (‘The Rising’), de verteller (‘The Ghost Of Tom Joad’), de rocker (‘Born In The U.S.A.’), stuk voor stuk raak en deel van The Boss.  En daar zit je dan met je kamer vol elpees. Er moet een keuze worden gemaakt. En dan ook nog maar één nummer! Het beste nummer. Ga ik voor het mooiste beeld: ‘Hungry Heart’. Het mooiste verhaal: ‘The River’. Het jeugdsentiment van mijn eerste Springsteen-elpee: ‘Born In The U.S.A.’. Beste openingszin: ‘They blew up the chickenman in Philly last night’ uit ‘Atlantic City’. Zijn beste nieuwe: ‘The Wrestler’. Of de laatste elpee die ik kocht en waar ik nog steeds van onder de indruk ben: ‘The Wild, The Innocent & The E Street Shuffle’. Als nummer dan natuurlijk ‘The E Street Shuffle’. Wat een ongelooflijke sound!  Deze plaat laat zien hoe compleet Springsteen als muzikant is. Breed, vet en het swingt de pan uit - mede door zijn stemgebruik. Al was zijn tweede album geen grote hit, behalve op concerten. Maar als ik Pinkpop iets toewens, dan is het de Springsteen van deze plaat!”


Jersey Girl
1981 / afkomstig van het live-album “Live/1975-85”
De keuze van Tren van Enckevort, accordeonist en producer van Rowwen Hèze:
“Een liedje of titel uitkiezen in het hele Bruce-genre is gewoon niet mogelijk. Deze man heeft al heel wat op zijn naam staan, waardoor kiezen zeg maar niet te doen is. Ik zal het proberen. Allereerst het succesalbum in de jaren ’80; ‘Born In The U.S.A.’. Om dit album kan ik niet omheen. Ik was veertien jaar en iedereen had het erover. Terecht een echte klassieker. Na dik tien jaar kwam ‘The Ghost Of Tom Joad’ uit in 1995. Klein album, prachtig gemaakt. Echt vakwerk. ‘We Shall Overcome - The Seeger Sessions’ was album waarvan ik weer achterom keek. We waren net bezig met ons album ‘Rodus & Lucius’ toen ik dit bonte gezelschap op het bijbehorende dvd'tje te zien kreeg. We waren precies hetzelfde aan het doen; opnemen in een boerderij op het platteland. Het enthousiasme waarmee het album ‘We Shall Overcome’ is opgenomen, was voor mij reden om dit album te kiezen. Het mooie van Bruce is dat hij ontzettend veel stijlen heeft gehanteerd en toch zich eigen heeft gemaakt. Het mooiste liedje vind ik misschien wel ‘Jersey Girl’, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat dit volgens mij weer niet door hem geschreven is, maar door Tom Waits. Ook geen kleine jongen. Maar de live-uitvoering van Bruce vind ik fenomenaal.”


Pay Me My Money Down
2006 / afkomstig van het album “We Shall Overcome - The Seeger Sessions”
De keuze van Bart Oostindie, singer/songwriter:
“Ik heb niet echt heel veel met Springsteen gehad… Totdat ik die ‘Seeger Sessions’ hoorde... Dat plezier hoor je echt van voor tot achter terug op die plaat en daardoor ben ik me gaan realiseren met hoe veel liefde die man muziek maakt. Helemaal te gek! Ben weer beter naar ‘m gaan luisteren en dan is ‘Born In The U.S.A.’ toch eigenlijk ook wel heel erg vet en dat rauwe spul daarvoor ook. Ben geen Springsteen-kenner of zo, maar als je al zoveel jaartjes meedraait aan de top en de ene na de andere plaat aflevert, getuigend van smaak en kunnen, dan ben je gewoon één van de aller grootste! Misschien toch maar wat vaker op gaan letten. Er is ook zoveel mooie muziek. Ik ben nog niet lang niet klaar met ontdekken en dan is het toch ook wel tof om dingen te ontdekken die eigenlijk altijd onder je neus hebben gelegen. En dan heb ik het uiteraard niet over 2 Unlimited. Heb ’m nooit live gezien, buiten op de buis uiteraard, maar ben er bij op Pinkpop.”


Streets Of Philadelphia
1994 / afkomstig van het soundtrackalbum “Philadelphia”
De keuze van Paul Moerel, oprichter PopSport en medewerker Buro Pinkpop:
“Het nummer wat met stipt op één staat voor mij. Waarom? Het is de titeltrack van de film ‘Philadelphia’, die destijds en eigenlijk nog steeds veel indruk op me heeft gemaakt. Ik denk dat ik niet hoef uit te leggen waarom die film zoveel indruk heeft gemaakt. Maar de muziek en vooral de toon en sfeer passen zo goed bij de film. Als ik het nummer hoor denk ik meteen aan de film, dus dé ideale soundtrack.”


Born In The U.S.A.
1984 / afkomstig van het album “Born In The U.S.A.”
De keuze van Henk Hover, programmamaker bij L1:
“In de jaren ’80 nam ik mezelf en mijn muzieksmaak vooral héél erg vastberaden uiterst serieus. Het kon niet alternatief genoeg zijn allemaal. Zelf hier en daar al eens voorzichtig aan een gitaar plukkend kwam het repertoire van Bruce Springsteen - die toen voor mijn gevoel nog door niemand The Boss genoemd werd - met nummers als ‘The River’ langzaam mijn muzikale gezichtsveld ingedreven. Hardnekkig wars van alles wat met hitparades te maken had stelde Springsteen me in 1984 hevig teleur. Het commerciële succes van ‘Born In The U.S.A.’ - en hoogstwaarschijnlijk vooral ook het feit  dat mijn meest nuffige medestudentes ineens ook met Springsteen dweepten - zorgde ervoor dat ik helemaal afknapte op The Boss. Gelukkig is dat naderhand allemaal wel weer bijgetrokken en weet ik de-wijn-die-Springsteen-heet weer in al haar flonkerende facetten te waarderen.”


Meeting Across The River
1975 / afkomstig van het album “Born To Run”
Editor‘s pick:
“Met enkel kabbelende pianoklanken, een druppende baslijn en meanderend trompetgeschal als muzikale begeleiding is ‘Meeting Across The River’ het meest mystieke lied op het repertoire van Springsteen. Hij heeft nooit duidelijk gemaakt waar de tekst exact over gaat, waardoor de betekenis in nevelen gehuld blijft. Duidelijk is in ieder geval dat het om een koppel gaat dat in geldnood verkeert en de protagonist heeft een klus te klaren. Wat die klus is, wordt niet duidelijk, enkel dat de consequenties niet gering zijn wanneer hij hier niet in slaagt. Persoonlijk drama met voelbare spanning. Tevens het begin van een songcyclus waarbij de hoofdpersonen alle hoop verloren lijken te hebben. Bloedmooi liedje.” 


Hearts Of Stone
1977 / afkomstig van de box “Tracks” en het verzamelalbum “18 Tracks”
Editor’s pick:
“Onwaarschijnlijk mooi liedjesliedje van Bruce, waarbij meer dan elders de zogenaamde Jersey shore sound tot zijn recht komt. De Jersey soul van ‘Heart’s Of Stone’ was echter een vreemde eend in de bijt tijdens de sessies voor het meer rockgeoriënteerde album ‘Darkness On The Edge Of Town’ en haalde de tracklist niet. Samen met nog een paar soortgelijke nummers gaf Springsteen ‘Hearts Of Stone’ aan Southside Johnny & The Asbury Jukes, wiens album geproduceerd werd door E Street-gitarist Steven Van Zandt. Dat album kreeg ook de titel ‘Hearts Of Stone’ mee en is volgens sommigen ‘de beste plaat die Springsteen nooit opnam’. Het emotionele origineel van Springsteen bleef ruim twintig jaar op een plank in het archief liggen en verscheen uiteindelijk in 1998 op de 4-cd box ‘Tracks’. Helaas is Bruce daarna nooit meer teruggekeerd naar de dampende Jersey soul.”


Vrijdag 29 mei om 7.40u en om 12.20u zendt L1 Radio een item uit over Bruce Springsteen, naar aanleiding van deze lijst.