PINKPOP 2006 / SAMENVATTING

Meevallers, tegenvallers en afvallers

Pierre Oitmann, ,

Geniet na van Tool, Editors en Morrissey. Huiver bij de gedachte aan viespeuk Jimmy Pop. Vergaap je aan de schoonheid van Geike Arnaert en Nelly Furtado. Dit is alles wat je moet weten. Een overzicht van drie dagen Pinkpop in woord en beeld.

Meevallers, tegenvallers en afvallers

3VOOR12/Limburg kijkt terug op drie dagen Pinkpop. Wat was er goed en wat was er slecht? Een vergelijkend warenonderzoek, met Morrissey en Bloodhound Gang als eikpunten. LIMBOROCK Alize / Mo'Jones Met twee Limburgse bands op Pinkpop 2006, besteedt het oudste festival van Nederland gelukkig ook aandacht aan lokaal talent. Hoewel Mo’Jones beslist niet tot de meest interessante bands uit Limburg behoort, zijn we wel blij met de aanwezigheid van Alize. Toetsentovenaar Thijs en zijn maatjes bewijzen dat ook nuchtere Limburgers soul in zich hebben. En dan hebben we het niet over Boris ‘Keep The Soul Alive’ Titulaer. De ‘Limbosoul brothers’ zijn op de goede weg en laten Mo’Jones verbleken tot een stelletje brommende cowboys. We zijn benieuwd of Pinkpop volgend jaar ook écht hippe Limburgse bands durft te programmeren. We weten dat ze er zijn, nu MOJO nog… Limbotopper: ‘Bush Fire’ van Alize, een statement met soul. BELGENPOP Admiral Freebee / dEUS / Hooverphonic 3VOOR12/Limburg kijkt steeds vaker over de grens, naar wat onze collega-Limbo’s doen in Vlaanderen. Op muzikaal gebied althans. Iedere muziekliefhebber weet dat België stiekem veel hipper is dan Nederland. Oké, ze stuurden Kate Ryan naar het Eurovisie Songfestival. En hun (commerciële) dance muziek klinkt zwaar achterhaald. Maar op gebied van rock en betere pop steken onze zuiderburen met kop en staart boven Nederland uit. Met drie zeer oorspronkelijke bands op Pinkpop 2006 kunnen ‘kaaskoppen’ als Di-Rect en Kane nog wel het één en ander leren. Zoals Raymond van het Groenenwoud ooit al zong: “Vlaanderen boven!”. Ultratop: 'Mad About You' van Hooverphonic met een refreintje van Portishead. En het jurkje van zangeres Geike. BRITPOP Keane / Kubb / Morrissey / Placebo Het zemelige gezanik van Placebo, het muzikale behang van Kubb, de Sky Radio-deuntjes van Keane. Allemaal leuk en aardig, maar allen staan zij in de schaduw van Morrissey. Gracieus, stijlvol en enigszins intimiderend keek Morrissey naar het publiek. Zoals Al Capone in zijn glorietijd gekeken zou hebben naar de inwoners van Chicago. Eindelijk heeft Morrissey zijn schuld ingelost door, negentien jaar na het uiteenvallen van The Smiths, alsnog Pinkpop aan te doen. We are not worthy! Best of the Brits: Mozzy die zijn set opent met 'Panic'. En alles daarna. MOR & STADIONROCK Alter Bridge / Bløf / David Gray / Nickelback / Pete Murray / Racoon / Red Hot Chili Peppers / Skin Als je het bovenstaande rijtje namen ziet, zou je bijna denken dat Pinkpop in saaiheid zou verzinken. Gelukkig viel dat mee. Natuurlijk is het makkelijk om af te geven op Nickelback, Alter Bridge en David Gray. Maar van hen verwacht je ook niet dat het heel spannend zal worden. En je weet dat Skin, die zichzelf per ongeluk bloedend tandvlees bezorgde, nog voornamelijk teert op het mainstream-succes van haar wijlen band Skunk Anansie. Je verwacht dat Bløf en Racoon enkel meezingers brengen. Maar de échte tegenvallers waren Pete Murray en Red Hot Chili Peppers. De Australische Murray wordt vergeleken met de Hawaïaanse singer/songwriter Jack Johnson, maar verbleekt bij slechts de gedachte aan de zomerse ‘feel good’-nummers van deze surfer. De Peppers verbleken bij de gedachte aan hoe ‘Freaky Styley’ ze ooit waren. Ouder worden komt met gebreken, al maanden de meeste bezoekers daar niet om. Zij zagen een wereldberoemde band die al haar klassiekers bijna non-stop voorschotelde. Da’s voldoende, toch? Meest spannende nummer: Peppers-gitarist Frusciante die 'How Deep Is Your Love' van Bee Gees zingt. RARITEITENKABINET Bloodhound Gang / The Flaming Lips / The Dresden Dolls Naast de vele standaardrock op Pinkpop 2006 was er ook nog ruimte voor de wat meer eigenaardige acts. De smeerlapperij van de homofobe trailerpark boys van Bloodhound Gang. De real-life LSD-trip van de grijzige symfopophippies van The Flaming Lips. De psychotische uitbarstingen van het ‘Weimariaanse’ duo The Dresden Dolls. Bij al deze bands kan gesteld worden dat je ze leuk moet vinden om ze ook live te kunnen waarderen. De enige die echt overtuigd heeft, visueel althans, was The Flaming Lips. Het trio uit Oklahoma bracht de meest spectaculaire show die er dit jaar te vinden was op Pinkpop. Ook muzikaal was er weinig op deze mannen aan te merken. Prijsnummer: 'Race For The Prize', het openingsnummer van The Flaming Lips. EMO EN ANDERE ZWARE METALEN Deftones / Dredg / Kashmir / Soulfly / Tool / VanKatoen Metal will never die. Tenminste, daar ziet het voorlopig niet naar uit. Pinkpop 2006 is geen metalfestival bij uitstek, maar er waren wel enkele toppers uit het hardere genre. Dredg, Soulfly, Deftones en natuurlijk Tool. Dan ook nog de subtoppers Kashmir en VanKatoen. Maar die laatste twee waren enkel opvulling. Mega moshpitmoment: Soulfly met 'Roots Bloody Roots'. PUNKFUNK (&) LIVE Editors / Franz Ferdinand / Infadels / Kaiser Chiefs / The Rakes Over vijf jaar is het waarschijnlijk weer passé, maar tot die tijd genieten we er met volle teugen van. Die heerlijke Anglofiele bandjes die teruggrijpen naar postpunk en new wave uit de periode 1976-1986. Over vijfentwintig jaar staan er misschien bands op die zeggen geïnspireerd te zijn door Kaiser Chiefs en Editors en dan weer dezelfde muziek gaan maken. We kunnen bijna niet wachten. Echter, de gedachte dat ook nog grunge, house, r&b en trance zulke oplevingen meemaken stuit ons tegen de borst. Greatest wave: Het briljante ‘Blood’ van Editors. ROCK ‘N’ ROLL & GLAM Danko Jones / Living Things Een genre dat nooit volwassen zal worden en nooit zal uitgroeien tot meer dan wat hun nu is. Uiteindelijk is het allemaal te herleiden naar T-Rex, The New York Dolls en The Rolling Stones. Het ragwerk van Danko Jones moge bekend zijn, Living Things is een leuke retroband. Of het ooit meer wordt dan dat zal de toekomst ons uitwijzen. Ultieme luchtgitaarmoment: Eigenlijk ieder nummer van Danko Jones… NORTHERN SOUL CLUB Jamie Lidell / Paul Weller / The Zutons This is the Mod-ern world! Met zijn laatste album heeft Paul Weller zich weer toegelegd op de muziek waarmee hij zijn carrière begon, namelijk een mix van Britse postpunk en northern soul. Hij is één van de laatste overlevenden van de eerste generatie hitparadepunkers, samen met Johnny Lydon (a.k.a. Johnny Rotten). Leuk dus om hem terug te zien op Pinkpop. Debuterende acts op Pinkpop zijn de Britse soulknakker Jamie Lidell en het eveneens Britse bluespopgezelschap The Zutons. Soulshow tune: ‘Multiply’ van Jamie Lidell live. OVERIGE Nelly Furtado / Kraak & Smaak / Opgezwolle De enige hiphopband op Pinkpop dit jaar was Opgezwolle, die bewezen dat ze meer dan een Osdorp Posse-kloon zijn. Van alle andere acts bleek popmeisje Nelly Furtado nog het meest urban te zijn. Zij was ook de enige op Pinkpop 2006 die kan zeggen dat ze met hiphopgrootheden Timbaland en Missy Elliott gewerkt heeft. Furtado is street! Dat zwakt ze vervolgens weer af door op haar nieuwe album een nummer met Chris Martin te zingen. Inderdaad, die zanger van Coldplay die zich ook zo nodig met rapmeisje Jamelia moest bemoeien. Voor hippe retromuziekjes kon je terecht bij het optreden van Kraak & Smaak. Voor niet-hippe en achterhaalde retromuziek was daar VanKatoen... Meest verrassend: Underground hiphopper MC Saukrates in de band van Nelly Furtado. En mevrouw Novaspace niet te vergeten. DANCE Tent op camping B Elektronische muziek was de grote afwezige tijdens deze editie van Pinkpop. Afgezien van enkele synthesizers, samplers en wat drumcomputers bij de diverse bands kon de danceliefhebber eigenlijk alleen maar terecht in de dancetent op Pinkpop. Waar in het verleden heel wat bij elkaar werd gedanst op acts als Faithless, The Chemical Brothers, The Prodigy, Moby, en Röyksopp werd er op deze editie van Pinkpop vooral gedanst bij de punkfunkbands en bij Jamie Lidell en Kraak & Smaak. Hippe dance of z’n retour? Een bewuste keuze van de organisatie? Of puur toeval? Dance cracker: Infadels. Niet alleen punkfunk, maar ook lekkere electrodeuntjes en een gitarist die gekke dansjes doet. KORTOM… Weinig dance en hiphop, maar verder een heel gevarieerd programma van Pinkpop. Het festival van Jan Smeets heeft weer toekomst, maar alles staat of valt bij een sterke programmering. En dat was dit jaar het geval. Conclusie: Pinkpop 2006 was een groot succes!