Jeugdsentiment
"Ik was altijd heel erg bang in het donker, ik kon moeilijk in slaap komen omdat ik bang was voor monsters en een erg levendige fantasie had. Toen kreeg ik De Griezel CD van V.O.F. de Kunst. Hier staat een nummer op, ’s Nachts Is Alles Anders. Dat begint eng met: “’s nachts is alles anders…” en op het eind zingen ze: “maar ik weet dat het allemaal verzinsels zijn”. Heel stom, maar het heeft mij wel geholpen. Dan kon ik ’s nachts niet in slaap komen en dacht ik aan dat liedje, en dan was het iets minder erg. V.O.F. de kunst was mijn therapeut. Ze hebben geholpen in de moeilijke kindertijd van Eva Waterbolk, haha! Ik zet het nog steeds wel eens op en heb nog steeds een levendige fantasie.”
Kippenvel
Toch hoeft muziek voor Eva niet vrolijk of blij te zijn, ze noemt The National met About Today. “Het is een verdrietig nummer en daar houd ik wel van. Ik vind melancholische of weemoedige liedjes mooi. Ik ben van mezelf vrij vrolijk, maar heb ook een minder vrolijke kant. Deze kan ik het beste omarmen als ik verdrietige muziek luister of maak. Het is niet zo als ik verdrietig ben, dat ik dan nog verdrietiger word van melancholie, maar het kan wel deurtjes openen om oprechter te voelen. Dat vind ik heel mooi. Om blijdschap te ervaren, moet je de andere kant ook kennen en omarmen. Het mooie wordt dan nog mooier. De eeuwige balans dat iets wat heel schoon, mooi en puur kan zijn, aan de andere kant tegelijkertijd iets naars kan hebben.”
De Spotifylijst van Eva Waterbolk
“Ik houd er wel van als een liedje een beetje naargeestig is”
Eva Waterbolk: stadjer, schrijfster en zangeres met een zwak voor zwarte humor. Momenteel is ze druk bezig met het opnemen van haar eerste EP, een mooi moment om stil te staan bij nummers die voor Eva bijzonder of inspirerend zijn. 3voor12 groningen sprak met Eva over therapeutische nummers, naargeestige nummers en artiesten die klinken alsof ze een aardappel in hun keel hebben zitten, in positieve zin. Oh, en wanneer we haar EP kunnen verwachten? “Ik heb tegen iedereen gezegd dat hij in de lente zou uitkomen, maar dat is het nu al dus laten we zeggen: hij komt in de zomer”, aldus Eva.
Ander genre
Dat muziek niet altijd een betekenis hoeft te hebben, illustreert Eva met een voorbeeld: XTC Love van Bertocucci Feranzano. “Dit nummer heeft alles wat je van een happyhardcorenummer verwacht. Op de een of andere manier vind ik dit nummer echt fantastisch.” Hardcore is misschien niet wat je van Eva verwacht, maar ze heeft nog meer verrassingen in petto: “De meeste hardcorenummers vind ik stom. Ik luister liever naar postcore of grindcore dan naar hardcore. De meeste soorten core kan ik wel aan, maar er zijn grenzen.”
Mooiste lyrics
Eva’s favoriete songtekst komt uit Van Nu Af Aan Verlangt Ze, van de Belgische Tom Pintens. “Het neigt een klein beetje naar Spinvis, en de tekst van het nummer gaat als volgt: “We vrijen in de weide, haar haren los en als ze klaarkomt roept de nachtegaal; ik zal haar missen aan het avondmaal.” Ik vind de zin heel beeldend en erg geestig. Ik weet niet precies wat hij ermee bedoelt en dat vind ik fijn, want dan kan ik dat zelf bepalen. Soms is abstractie heel irritant en soms heel schoon. Het is ook het enige nummer op de plaat dat een beetje een dancevibe heeft, en dat vind ik in combinatie met die tekst erg mooi.”
Grunneger laid
“Ede Staal is the man als het op Groninger muziek aankomt. Ik heb Zalstoe Aaltied Bie Mie Blieven gekozen omdat de tekst heel erg lief is. Zelf ben ik nu bezig Gronings te leren, ik heb ook net een Gronings nummer gemaakt. Dat is een eenmalig iets hoor, ik kreeg een aantal maanden geleden een bericht van een man van 92 uit Canada. Het blijkt een ver familielid van mij te zijn. Hij is op jonge leeftijd vertrokken naar Canada, maar is altijd in het Gronings blijven dichten. Hij vroeg mij of ik alsjeblieft een gedicht van hem op muziek wilde zetten. Dat moet je natuurlijk altijd doen. Ik ben in de leer gegaan bij Fieke Gosselaar, een Groningse schrijfster, en het nummer is nu af. Het heet Joapke Jong."
Beste collaboratie
Wat samenwerkingen tussen andere artiesten betreft, komt Eva uit op een vrij obscuur nummer. “Jeff Buckley vind ik mooi, maar ik ben geen groot fan. Hij heeft een nummer samen met Elisabeth Fraser, ik ken haar eigenlijk helemaal niet zo goed. Het nummer, All Flowers In Time is niet verder gekomen dan een demo, omdat zij haar zang op het nummer vreselijk vond. Maar het is een heel rauw lied en de zangpartijen lijken net niet goed op elkaar afgestemd, dat spreekt mij aan. Het is heel intens.”
Absolute aanrader
Na Jeff Buckley komt Eva met nog een artiest die erg jong overleed, Jackson C. Frank. “Deze man heeft begin jaren zestig één plaat gemaakt, daarna ging het psychisch bergafwaarts, echt een verdrietig verhaal. Hij was zo verlegen dat hij eigenlijk niet durfde op te treden. Artiesten als Simon and Garfunkel hebben hem gecoverd. Het is een beetje Nick Drake of Jeff Buckley achtig, hij was er alleen eerder. Dat maakt het extra bijzonder. Milk And Honey is het eerste nummer dat ik van hem hoorde, het is altijd blijven hangen.”
Beste cover
Ook gecoverde nummers van Jackson C. Frank staan in het rijtje van Eva haar favorieten, zoals Blues Run The Game door Bert Jansch. “Dit is een Schotse folkzanger. Het origineel van het nummer vind ik al fantastisch, maar Bert Jansch doet er met zijn bijzondere stem en gitaarspel nog weer iets extra’s overheen. Ik vond zijn stem in het begin niet mooi, ik vond het klinken alsof hij de hele tijd een aardappel in zijn mond heeft. Dat klinkt heel onaardig, maar ik vind zijn stemklank nu juist prachtig. Luister het maar.”
Mooiste live uitvoering
“Willard Grant Conspiracy zag ik in 2010 in Vera. Er waren bijna geen mensen, ik denk een stuk of dertig. Op een gegeven moment zou Ballad Of John Parker gespeeld worden. De gitarist kreeg zijn gitaar niet in de goede stemming en Robert Fisher, de zanger, besloot het nummer a capella te zingen. Dat was zó prachtig, dat is me echt altijd bijgebleven. De zanger is een wat oudere man en hij stond daar zonder microfoon te zingen. Je kreeg er bijna een vooroorlogs gevoel van, heel bijzonder. Dat er zo weinig publiek was maakte het wel bijzonder, maar hij verdient meer. Dus mocht hij nog een keer komen optreden: iedereen komen!”