Met een licht déjà-vu-gevoel zitten twee van de vier zebra’s in de Coffee Company. Zelfde tijd (van het jaar), zelfde plek. Tijdens de Single Date draaide het om Forward, een nummer dat ook op de debuut-EP te horen is. Zelf hebben de mannen dat interview ook nog even terug gelezen. “Het is grappig om te zien, we zijn inderdaad een stuk verder dan vorig jaar”, zegt Felix van Ginkel, zanger en nu ook toetsenist van de band.
Solitary Zebra groeit, maar blijft reëel
"013 Tilburg op dinsdagavond wordt lastig"
Bijna een jaar geleden had Solitary Zebra de allereerste Single Date met 3voor12 groningen. Nu blijkt dat een jaar veel kan doen met een band. Waar Solitary Zebra eind 2013 nog vooral in kroegen speelde en net de eerste EP uit had, is de band nu volop aan de slag met een album en speelden ze in Vera, Hedon en op Eurosonic.
Wissel van de wacht
Want de band heeft een interne ontwikkeling doorgemaakt. Van Ginkels vriendin, die eerst de toetsen voor haar rekening nam, is naar de achtergrond geschoven. “Ze heeft de band verlaten, maar mij gelukkig niet, haha”, vertelt hij. Al snel werd gitarist Bjorn Bosch bij de groep gelokt. Hem werd verteld dat er misschien eens in de twee weken gerepeteerd zou worden en dat ze tevreden waren met vier optredens per jaar. Maar intussen, vertelt Bosch lachend, is hij drukker dan hij ooit met een band is geweest.
Hartstikke mooi natuurlijk, een frisse wind in de groep, maar niet per se makkelijk. Van Ginkel bespeelde namelijk in de eerste instantie de gitaar. Toen Bosch als tweede gitarist bij de band werd gevoegd en er geen toetsenist meer was, moest deze positie worden bevraagd. Vooral in het begin was het even zoeken voor de vier.
Er werd hier en daar wat geprobeerd, tot Van Ginkel op een gegeven moment de oefenruimte binnenkwam en zei: “Weet je wat? Ik ga die toetsen wel spelen, ik ga me alles aanleren!” En zo geschiedde het. De doorschuif bleek een goede keuze. Het heeft maar vier à vijf repetities geduurd voordat de jongens gewend waren aan de nieuwe samenstelling en daar stonden ze zelf ook wel van te kijken, vertelt van Ginkel. Het scheelt natuurlijk ook wel als je een vriendin hebt die je pianoles kan geven.
Thoughts Of A Solitary Zebra
Forward is volgends de band een, voor hun doen, ongewoon vrolijk nummer. Wat er meestal uit de pen van Van Ginkel vloeit zijn namelijk de "wat meer complexe gedachten". De single was daarentegen positief gestemd qua tekst en ook voortstuwend qua muziek. Op het album willen de heren deze kant van zichzelf ook meer gaan belichten. “Nummers waarbij de mondhoeken gaan hangen hoeven wij niet meer”, maar de inhoud moet wel krachtig blijven.
Voor deze kracht hebben de bandleden hulp gezocht bij onder andere Wieb Sigtema, een oude rot in het vak, zoals ze hem zelf noemen. Ze hebben deze ‘grondlegger van de Nederlandse indierock’ benaderd om een mooie mix te kunnen maken van zijn jaren tachtig geluid en het geluid van 2015. Voor dat laatste is Freek van der Heide ingeschakeld, een jonge producer waarover de mannen ook zeer te spreken zijn. Hij nam ook al eerdere singles van de band op, naast die van vele andere Groningse artiesten. Tussen de twee helpers zit veertig jaar leeftijdsverschil en de invloed van beide is zeker op het album terug te horen, weet de band te vertellen.
De titel van het album is inmiddels ook bekend, Thoughts Of A Solitary Zebra zal het gaan heten. Hierin valt alvast de rode draad te ontdekken; de nummers gaan allemaal over innerlijkheden die je kunt voelen als mens. “Het gaat om gedachtenspinsels die je als persoon kan hebben. Zielenroerselen.” Hierbij zullen de zachtere nummers afgewisseld worden met de hardere nummers.
Vooruit
In het afgelopen jaar is ook de wens om buiten kroegen te gaan spelen uitgekomen. Na optredens in Vera, Hedon en op Eurosonic Noorderslag heeft de band kunnen proeven van de sfeer van (grotere) popzalen. Hier heeft het publiek volgens de mannen meer oog voor wat je aan het doen bent, wat erg fijn is. Op een festival lopen mensen vaak heen en weer tussen verschillende acts, en hier moet je je publiek echt voor je winnen. Dat ziet de band als een extra uitdaging. “Met Eurosonic merkten we dat, toen we aan het spelen waren, mensen bleven staan luisteren. Dat was top!”
Maar grootheidswaanzin hebben de mannen niet. Ze werken allemaal gewoon, en de band begon meer als hobby. Een hobby die nu redelijk uit de hand aan het lopen is, grappen de jongens. Ook al proberen ze dit nog wel enigszins te reguleren. “013 Tilburg op dinsdagavond wordt lastig. Dat is gewoon heel reëel.” ‘s Weekends kunnen de mannen, wat hun betreft, wel verder het land in. En internationaal? Dat kan natuurlijk nog in de vakantie, lachen ze. Op de vraag wat de band zou doen als blijkt dat de hobby een fulltime bezigheid zou kunnen worden, antwoorden ze: “Stel ons die vraag volgend jaar. Wie weet zitten we hier dan weer en hebben we weer zo’n stap gemaakt.” Laten we het hopen.
Solitary Zebra duikt in december de studio in. Het album zal naar verwachting vanaf februari 2015 te koop zijn.