In 2015 was er geen editie, maar dit weekend was de Nijmeegse Kunstnacht weer terug voor haar inmiddels zesde editie en werd de stad weer omgetoverd tot een waar kunstwalhalla. Dansen in de Sint-Nicolaaskapel, filosoferen bij het Honigcomplex en bandjes luisteren in de bibliotheek: het kon op een van de 22 locaties in Nijmegen. De verwachting was dat er ruim 3000 bezoekers de Kunstnacht zouden komen vieren. Sloeg het festival aan bij de bezoekers?

Terwijl de zon zakt boven de Waal trapt de Nijmeegse Kunstnacht af op het Honigcomplex met een samenwerking tussen stemkunstenaar MAASK en performance collective Bouillabaisse. De dames van Bouillabaisse geven zich helemaal, maar de boodschap van het experimentele optreden is moeilijk te doorgronden. Het publiek bewondert voornamelijk het bijzondere stemgeluid van MAASK.

Nu de Kunstnacht officieel geopend is, haasten mensen zich naar Dziga voor de Red Shoe Sessions die beginnen met The World of Dust. Artiest Stefan Breuer trekt zich niets aan van de conventionele opbouw van liedjes - zijn nummers bevatten nauwelijks coupletten en refreinen en eindigen soms abrupt - maar zijn ietwat onhandige zang en bijpassend gitaarspel zijn heerlijk rustgevend. Zijn psychedelische collages die op de muur achter hem geprojecteerd worden maken het geheel af.

Vanaf het Honigcomplex kun je je in een oldtimerbusje laten vervoeren naar het centrum van Nijmegen. Hier aangekomen kun je onder andere terecht bij Drift in Museum Het Valkhof. Vreemd genoeg doet geen enkel programma-onderdeel daar denken aan de muziek die we van technofestival Drift gewend zijn. Een prachtig klassiek pianospel wordt vergezeld door een lichtinstallatie waarbij kubussen oplichten op de tonen van de muziek. Daarnaast verzorgt Janne Schra zangexperimenten waaraan ook bezoekers deel mogen nemen. Vanuit een afgesloten ruimte weten ze haast engelachtige klanken te produceren die in het hele museum te horen zijn.

Het is vervolgens een klein stukje lopen naar de Sint-Nicolaaskapel op het Valkhof, waar Down The Rabbit Hole het programma verzorgt. Hoewel dj's Groefmeester K en Slowpoke het publiek aan het dansen krijgen, is er verder weinig gebruik gemaakt van de bijzondere ruimte die de festivalorganisatie ter beschikking heeft.

In bibliotheek de Mariënburg zorgt de Nijmeegse hiphopformatie Disci X Lerrie ondertussen juist voor een uniek optreden tussen de boeken. Eerder dit jaar wisten de muzikanten de Merleyn al op stelten te zetten en ook in deze intieme setting komen ze authentiek en professioneel over. Go Short voegt hier bovendien de mogelijkheid aan toe om via een virtual-realitybril even aan de visuele werkelijkheid te ontsnappen.

Een buitenfestival, maar dan binnen: dat beloofde Doornroosje met INFEST in Extrapool. Behalve een tweepersoons tentje op het dak van de locatie valt dat echter nogal tegen, hoewel het aantal dronken jongeren aan het eind van de avond zeker op het niveau van een echt festival is.

Dan de nacht maar eindigen in De Vereeniging, waar de blazers van Molino nog net een paar nummers aan het spelen zijn. Het programmaboekje noemt het een "surrealistische fanfare" en dat klopt. Maar helaas zitten de muzikanten zo in hun eigen wereld dat samenspel vergeten wordt en ieder bandlid een solo-optreden geeft. Gelukkig maakt het uitzicht op het podium in de zaal veel goed, want de drummer lijkt de enige van het zestal te zijn die nog on point en bij de les is.

Naast muziek is er genoeg te beleven tijdens de Kunstnacht. Filosofie, wetenschap en poëzie mixen met dans, theater en film op de meest inspirerende locaties die Nijmegen te bieden heeft. Het is bijzonder hoe een dergelijke avond zowel jong als oud samenbrengt. Het is voornamelijk jong dat nog verder de nacht in gaat om tot de vroege uurtjes te dansen in Doornroosje tijdens het afsluitende nachtfeest. Nijmegen mag zich gelukkig prijzen met een parel van een festival dat in alle kunstbehoeften voorziet. Laten we hopen dat we niet opnieuw twee jaar hoeven te wachten op de volgende editie.