De muziek van Bazart bevindt zich op het snijvlak van electro en indiepop, zoals we dat kennen van The XX, of, dichter bij huis, Oscar & the Wolf. In tegenstelling tot deze bands zingt Mathieu zijn teksten in het Nederlands. Inmiddels zijn er twee ep’s verschenen: Meer Dan Ooit en Bazart.

Bazart komt op met dreigende, onheilspellende synth- en gitaarklanken. Mathieu, gekleed in een eenvoudig wit t-shirt met donkere spijkerbroek, zingt op ingehouden wijze zijn poëtische teksten. De hoge temperaturen van vandaag passen uitstekend bij de muziek. De dansbewegingen van Mathieu zijn soms net zo zwoel als deze zomeravond. Soms probeert hij het publiek op te zwepen door middel van handgebaren.

De opbouw van de nummers volgt steeds hetzelfde stramien: over een traag en mystiek tapijt van synth en gitaar zingt Mathieu met een lage stem, waarbij bepaalde zinnen haast ongemerkt het refrein vormen en een aantal keer worden herhaald, meestal voorzien van fraaie samenzang van de andere bandleden. Af en toe mis je toch wat uptempo werk, want werkelijk ieder nummer is traag. Op papier klinkt dit niet als een commercieel succes, toch blijft het publiek geboeid luisteren. Sterker nog, bij de afsluiter 'Goud', de single waarmee het vijftal succes oogstte in eigen land, staat vrijwel iedereen te springen.

Tja, hoewel bovenstaande beschrijving anders doet vermoeden, is de sound van Bazart eigenlijk best gelikt. Nu doet de mix van indiepop met electro het de laatste jaren sowieso erg goed (denk ook bijvoorbeeld aan Balthazar), maar de band grossiert daarbij in catchy melodieën en vooral tekstuele spitsvondigheden. Zinnen als ‘liever snel naar de hel dan traag naar de hemel’ ('Goud') of ‘niemand weet hoe laat het is, totdat ik weer een afspraak mis’ ('Koortsdroom') zijn welhaast Gorkiaans te noemen. Ze zijn tegelijk heel diepzinnig of gaan nergens over. Het zijn dit soort teksten die vaak herhaald worden en meteen door het publiek worden opgepikt en meegezongen. Daarbij is Mathieu een begenadigd frontman, die zijn publiek kan opzwepen ("een beetje losjes Valkhof!").

Ja, dat zou je kunnen stellen. Meestal zitten ze aan de goede kant van de streep, door de sterke teksten en dito nummers. In een enkel geval, zoals bij het disco-achtige nieuwe nummer 'Luxe' of wanneer Mathieu roept "en nu wil ik jullie allemaal zien springen!" is het een beetje over the top. Ook 'Sterrenstof' van De Jeugd van Tegenwoordig had niet echt gehoeven. Maar ach, alleen een kniesoor maalt daar om.

Jazeker! Mathieu kondigt aan dat op 23 september het debuutalbum van Bazart verschijnt: Echo. De titelsong daarvan wordt ook gespeeld vanavond, met alweer zo’n prachtige zin: "Ik hoor zijn echo in mijn hoofd, hij dwaalt als een ridder zonder hoofd, ik heb niets gedaan en niets beloofd." Luc de Vos zou met trots hebben toegekeken.