Alaskans: over de ruimte in Arnhem en de koers van de band

“De momenten in de muziek zijn de momenten waarop het leven is zoals het zijn moet”

Eric Veltink ,

Van 14 maart t/m 11 april staat Arnhem in het teken van Ruimtekoers; een cultureel programma dat is gekoppeld aan het vraagstuk rondom de leegstand in de stad en de rest van Nederland. 3voor12 Gelderland doet graag mee en organiseert op donderdag 2 april de 3voor12 Gelderland Clubavond. Op het programma staan het Nijmeegse Mountain States en het Arnhemse Alaskans. Locatie is het voormalige pand van de ABN-AMRO aan Gele Rijdersplein 15. Jawel, de bank met de maatschappijbetrokken directie die elke week met hart voor de zaak en voor een hongerloontje heldendaden verricht voor onze BV Nederland.

De mannen van Alaskans arriveren net voor vijven in het Sonsbeekkwartier om voorafgaand aan het interview samen met ruimtevaartpop Neil – tenslotte de eerste ruimtevaarder – op zoek te gaan naar de ruimte in en om Arnhem. In de geleende ‘ideale’ bandbus koersen we als eerste naar de rustige en weidse Veluwezoom. Neil, lichter dan verwacht, wordt telkens door twee van de bandleden in en uit de bus geholpen. Bij de locatie Arnhem CS zien we de groen verlichte etages van de lokale twin towers. De groene verlichting van de etages, evenals van veel andere panden in de stad, geeft aan dat deze ruimtes leeg staan.
Het is inmiddels donker geworden wanneer we op de Geitenkamp binnenlopen bij cafetaria De IJsbreker. Tafeltjes worden aan elkaar geschoven en er is tijd voor een kleine start van hun eerste interview.

Alaskans is in september 2013 gestart en bestaat (v.l.n.r.) uit Bjorn van de Kraats (bas en backingvocals), Peter Mol (gitaar en backingvocals), Lasse Schothorst (drums) en Twan Stoffels (zang en gitaar). De start van Alaskans hangt direct samen met het einde van Spacecaptain, de vorige band van Twan. Tijdens de tussenstop in cafetaria ‘De IJsbreker' steekt Peter van wal: “Ik studeerde destijds Pop en Sound Design en wilde al langer met Twan samenwerken. Na enkele jams bleek de klik er te zijn en trokken we samen op. Lasse kende ik van een paar eerdere bands, dus de keuze voor een nieuwe drummer was snel gemaakt.” Lasse met een grote grijns: “En ik vond dat heel vet, samenwerken met die twee!” Bjorn denkt vervolgens even na. “En ik… Ik wilde al langer samenwerken met Peter en heb me toen aangeboden.” Twan sluit af: “Bjorn speelde gitaar maar is van oorsprong bassist. Ik wist dat het goed zat.” Lachend: “en toen waren er vier.”

Na De IJsbreker nemen we Neil mee voor een uitkijkje over de stad op Hoogte80. Als de laatste foto’s gemaakt zijn nemen Peter en Lasse onze man van de NASA mee terug naar de bus. Het laatste ritje van de avond zit erop, en we parkeren tegenover café Atlanta aan de Hommelseweg. Het is de allerhoogste tijd voor een biertje en om het goede gesprek te vervolgen.

Vertel eens over de herkomst van de bandnaam?
“Zal ik effe?” Peter legt zijn sigaret in de asbak en begint te vertellen. “Alaskans is de titel van een nummer van Volcano Choir, de band waarin Justin Vernon (Bon Iver) zingt. Ik luisterde dat album (Repave, red.) in 2013 heel vaak en deze titel, die mooie letters zo samen, sprong eruit. Op zoek naar een bandnaam konden we geen goede naam bedenken. Toen ik daarna dit nummer weer luisterde – muziek die ik mooi vind en die wij ambiëren – is Alaskans onze bandnaam geworden.”

Indierock is een enorm rekbaar begrip, hoe zou je zelf de muziek van Alaskans omschrijven?
Twan: “Indie is zeker rekbaar, zo independent als indie een jaar of twintig geleden was is het doorgaans niet meer. Veel bands zijn nu afhankelijk van labels en laten zich door andere dingen leiden. En wij? We zijn oprecht, de nummers zijn soms rauw en soms wat meer ingetogen. Ik denk niet teveel na over wat we doen. Ons definiëren zou betekenen dat we onszelf in een hokje stoppen en daardoor waarschijnlijk beperken. Dat doen we niet, het moet gewoon goed voelen en hoe het mag heten doet niet ter zake.

Kun je iets vertellen over de thema’s in jullie nummers, welke ervaringen raken in die liedjes verzeild?
Twan: “Tja, de liefde of de afwezigheid daarvan, dat is zoals mogelijk te verwachten een thema dat vaak terugkomt. Een plek zoeken in de maatschappij, hoe de wereld, jij, ik en alles verandert en hoe je daarmee omgaat. Over politiek heb ik wel ideeën maar die komen niet meteen terug in de muziek. Ik schrijf over mijn eigen leven, ideeën en ervaringen.”

Twan, ik begrijp dat jij de teksten schrijft. Hoe komen de nummers als geheel tot stand?
Twan: “Dat klopt, de teksten zijn van mij en de muziek is van ons allemaal.” Bjorn vult aan: “Vaak ligt er een basis, wat bas, drum of een gitaarloopje; daar gaan we dan op verder.” Peter: “Het is hoe dan ok gitaargedreven muziek. Soms volgt de tekst de muziek en soms gaat dat andersom.” Lasse, met een enigszins schuldige blik, vertelt over zijn bijdrage aan de muziek: “Ik houd me niet alleen bezig met de drumpartijen, maar ook met de stukken van de andere drie. Ik denk soms dat ik dat teveel doe…” Peter gaat daar tegenin: “Nee joh, jij bewaakt het proces en houdt overzicht. Ik vind het juist fijn als iedereen  over elkaars partijen meedenkt om een liedje verder te brengen!”

Op welk liedje zijn jullie het meest trots, waarin komt Alaskans wellicht het best samen?
Peter en Twan kiezen beide voor ‘She’s a winner’, een goed nummer dat fijn is om te spelen. Lasse geeft aan dat elk nummer elementen heeft die de band maken tot wat het is. Zijn persoonlijke favoriet is ‘Running bunny’ "vanwege de mooie opzwepende drive die erin zit." Bjorn kiest tot slot voor ‘Bloodlines’, de eerste demo uit 2014. “Het is een goed catchy nummer waar we onze stijl te pakken kregen.”

Wat zijn voor jullie persoonlijk de drijfveren om muziek te maken?
Waar muziek voor Bjorn een heerlijke uitlaatklep is en hij het fantastisch vindt om nummers uit te zoeken, is het voor Twan allemaal begonnen met een meisje: “Het is een cliché maar nadat het uitging moest ik veel schrijven om überhaupt te kunnen slapen. Vervolgens pakte ik de gitaar erbij en maakte ik een liedje. Door de goede reacties en aanmoedigingen van bekenden die het hoorden ben ik verder gegaan. Nu is het een onderdeel van mijzelf geworden en kan ik absoluut niet meer zonder. Ik wil mijn teksten en de melodieën na tweehonderd keer blijven voelen, zo wil ik muziek maken.” Lasse is elke dag met muziek bezig en kan simpelweg niet leven zonder muziek. Lasse: “Het gaat gewoon zo. En als het met de band ook nog eens goed gaat dan motiveert dat me enorm.” Als laatste vertelt Peter wat muziek voor hem betekent: “Het is altijd druk in mijn hoofd met gedachten, filosofieën, zorgen.. In de muziek kan ik ontsnappen, het is een vacuüm waarin ik één kan zijn met de dingen die ik voel en wil uitdrukken. Door muziek kan ik de dingen in mijn hoofd een plek geven. De momenten in de muziek zijn de momenten waarop het leven is zoals het zijn moet. Zonder die rust zou ik wellicht niet eens kunnen functioneren.”

Ruimtekoers gaat over de leegstand in Arnhem en hoe onder meer de creatieve sector daar een mogelijke rol in kan vervullen. Welke ruimte missen jullie in de stad?
Bjorn: “Arnhem is wat mij betreft een muziekonvriendelijke stad. Voor kunstenaars lijkt er vaak wel wat te regelen, maar voor bands zijn er te weinig betaalbare én goede oefenruimtes. Ook zijn er vrij weinig plekken waar je als klein bandje kunt spelen. Die animo is er in Arnhem kennelijk weinig en dus is daar geen ruimte voor. Wat betreft de leegstand zou het goed zijn om de creatievelingen van onze stad daar meer ruimte te bieden. Doe er iets zinnigs mee, leegstand is doodzonde.”

Tot slot, wat zijn de plannen van Alaskans voor het komende jaar?
Twan tikt een laatste slok bier achterover en zet het glas op de stamtafel. “Uiteraard willen we veel spelen, maar veel belangrijker nog is de ep die we komende herfst gaan opnemen. We zijn al begonnen met de voorbereidingen.” Peter vult aan: “Je moet denken aan een ep van vier of vijf nummers. We bekijken nu verschillende studio’s, een fijne plek om de plaat van onze dromen te maken. Twan: “We trekken door heel Nederland en gaan daarbij vooral op ons gevoel af. De bekostiging van de opname willen we deels doen via crowdfunding, daarover meer rond de zomer!”

Wie: Mountain States en Alaskans
Wanneer: Donderdag 2 april vanaf 21:30
Waar: In het voormalige pand van de ABN-AMRO aan Gele Rijdersplein 15
Wat: 3voor12 Gelderland clubavond in het kader van Ruimtekoers