Robert Vosmeijer (23) alias De Sluwe Vos gaat als een speer de afgelopen jaren. Vanavond draait hij een set in het nieuwe Doornroosje. De Sluwe Vos oogt ontspannen en heeft zichtbaar zin om zijn set te draaien. Hij draait van 1.00 tot 3.00 uur in een uitverkochte zaal die plek biedt aan 1100 man. Hij heeft een strak schema; de volgende dag zal hij een set van maar liefst 15 uur (!) draaien in Het Wintercircus van Thuishaven in Amsterdam.

‘Een radio-dj als Tomas Delsing is belangrijk voor de dance-wereld. Die gast heeft als eerste Blawan gedraaid op de Nederlandse radio. Nou, ik weet niet of je Blawan kent maar bij mij is er nog een bepaalde definitie aanwezig van waaruit je de kicks en snare hoort. Bij Blawan is het gewoon: GRRRRRRRRRRRRR! [Vosmeijer doet alsof hij een motorzaag in handen heeft]. Hij gaat zo tyfus hard. Delsing draait dat dan gewoon op de Nederlandse radio en het slaat dan nog aan ook. Je moet wel lef en een dikke huid hebben om dat te doen, want je krijgt ook een ‘shitload‘ aan commentaar over je heen.‘

Druipend zweet in zijn muziek
De Sluwe Vos is in zijn thuisstad Deventer begonnen en daar geïnspireerd geraakt door de undergroundbeweging 9.23. ‘In de illegale kelderfeesten is de basis van mijn sound wel ontstaan. De vieze kelders waar het menselijk zweet van het plafond afdruipt. De sfeer die daar heerst wil ik vangen in mijn muziek: dat rauwe, het menselijke, het onafgemaakte.’

De Sluwe Vos staat inmiddels bekend om zijn sterke hooks en botte kicks. Een ‘hook‘ is een deeltje van een track dat bij de mensen blijft hangen. ‘Ik ben echt fan van sterke korte hooks. Net zoals je carnavalsnummers makkelijk kan meezingen, vind ik het belangrijk dat als je uit een club loopt je mijn plaat nog kan herinneren. Ik ben daarbij altijd opzoek naar een bepaalde groove. Ik vraag mij af waarom je een plaat zou willen uitbrengen als je geen sterke hook hebt. Iets wat niet herkenbaar is, valt al snel in het duister. Verder bind ik mij niet zo aan regeltjes. Ik ben niet bang om dingen heel erg te oversturen of expres heel erg over te doen. Dat uit zich vooral in mijn kicks. Dat is mijn rode draad in mijn set. Ik hou echt van kicks. Ik kan ook wekenlang als ik even geen inspiratie heb gewoon alleen maar aan mijn kicks werken.’

‘Ik doe nu waar ik zelf het gelukkigst van word. Ik vind het mooi om bepaalde muziek of een bepaald gevoel over te dragen op mensen. Als mensen er boos om worden heeft ook dat nog iets moois in zich; je hebt dan een bepaald gevoel op hen overgebracht. Muziek maakt dan alsnog een emotie los bij mensen, dat zie ik als een groot compliment.’

Jeff Mills en egocentrisme
‘Het contact met het publiek is bij mij heel dubbel. Aan de ene kant let ik sterk op het publiek, aan de andere kant probeer ik er af en toe ook juist niet op te letten. Op sommige momenten draai ik mijn beste sets als ik niet op het publiek let, maar dat is dan puur afhankelijk van hoe ik er op dat moment in zit. Een Jeff Mills bijvoorbeeld trekt zich helemaal niets aan van het publiek. Hij heeft ooit in een interview gezegd dat hij klaar is met het draaien voor de mensen. Maar het is natuurlijk wel een tweestrijd. Je wordt wel betaald voor een bepaald product. De benadering die Jeff Mills kiest leidt er wel toe dat je dan in feite niets hoeft aan te trekken van zowel negatief als positief commentaar. Je betrekt het immers alleen op jezelf. Aan de andere kant is het ook wel egocentrisch, want er komen wel mensen, die speciaal voor jou een kaartje hebben betaald, om jou te zien. Je moet er dus eigenlijk een gulden middenweg in zien te vinden.’

Wel of geen bewuste interactie met het publiek: de dansende massa in de uitverkochte Rode Zaal van Doornroosje reageert intens op de kicks en de hooks van De Sluwe Vos. Hij weet regelmatig de spanning erin te houden. Het publiek lijkt dan collectief de adem in te houden bij het wachten op de ontlading die de repetitieve ‘distorted’ kicks veroorzaken. Alsof de kippen in het hoenderhok opzettelijk hun deurtje op een kier hebben staan, om zich vervolgens te laten verscheuren door De Sluwe Vos.