Dag des Oordeels: Venerea & Smash The Statues

Bertus Elings ,

De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van glimmende schijfjes. Deze keer de split ep van Venerea & Smash The Statues.

Soms, als twee bands samenwerken, ontstaat er iets dat te omschrijven is als “1+1=3”. Soms echter is er gewoon sprake van “1+1=1+1”. Dan voegt samenwerking niets toe; dan ontstaat er niets nieuws. Zo is het ook bij Split ep, het resultaat van (een bepaalde mate van) samenwerking tussen het Nijmeegse Smash The Statues en het Zweedse Venerea. Misschien is ‘samenwerking’ ook wel een te groot woord.

De ep van deze twee punkers bestaat uit vier nummers. De totale speelduur is net iets meer dan acht minuten. De eerste twee, No Rules But My Rules en The Hill St Blues & Yellows, zijn van Venerea, de nummers drie en vier (respectievelijk Final Embrace en Blank Minds) zijn van Smash The Statues.
 
Misschien is de ep wel gewoon te zien als een verzameling van vier songs van twee bands die goeie bekenden zijn in de scene. Iets meer dan zes maanden nadat STS Rise To The Occasion uitbracht en in volle verwachting van het nieuwe album Venerea is het op zich wel tof om van beiden iets te vernemen. En, laten we daar duidelijk over zijn, het is geenszins een straf om ernaar te luisteren. Alleen jammer dat het zo kort duurt.
 
Aangezien iedereen wel acht minuten in zijn/haar dag kan vinden om iets nuttigs te doen, is hier een suggestie: luister even naar deze ep. De nummers blijven heerlijk in je hoofd hangen!