Muziek bij de Buren op bezoek bij Paasconcerten Jacobiberg

Transformatie Rietveldzaal tot grootmoeders huiskamer

Robert Koekkoek ,

De Rietveldzaal, qua omvang beter de Rietveldkamer te noemen, is op de eerste dag van de Paasconcerten het domein van Muziek bij de Buren. MbdB startte december vorig jaar als huiskamerfestival in Arnhem. Om te benadrukken dat MbdB het hier vanavond voor het zeggen heeft, wordt de Rietveldzaal getransformeerd tot de meest oubollige, maar tegelijkertijd ook de meest gezellige Paashuiskamer. Tapijten op de vloer, schemerlampen aan de wand, een servieskast met grootmoeders porselein, vijftiger jaren skai leren fauteuils, een houtomlijste, verweerde spiegel tegen de muur en een tweetal kroonluchters neergedaald uit het plafond kenmerken de make-over van Rietvelds huiskamer.
Waar is het flesje Bols Advocaat?

Het is twijfelachtig of wijlen architect en meubeldesigner Gerrit H. Rietveld zich in dit MbdB-interieur prettig had gevoeld. Bij de huisdeur deelt Shannon van der Werff, medewerker productie bij Muziek bij de Buren, 'oudhollandsche' koekjes uit. Mogelijk dat Rietveld zich hierdoor mild laat stemmen. Ook MbdB-chef Harold Oddens komt langs en ziet dat het goed toeven is in deze sferen. Oubollig of niet, de acts die optreden, zijn dat zeker niet. Zij maken er een gezellig huiskamerfeestje van. Tse Kao, organisator van onder meer Park Open, is opgetrommeld om tussen het kringloopmeubilair de vier acts van vanavond, Iwan, Roos van Tuil, Nankosoul en Aniek Maren, vakkundig te spreekstalmeesteren.  

Iwans countdown
Het Arnhemse Iwan opent de avond. In een met gloeilampen schaarsverlichte huiskamer wordt elektronisch afgeteld. De countdown stopt plotseling, want er moet eerst nog aangekondigd worden. Na de introductie door spreekstalmeester Kao mag het aftellen verdergaan. Bij 'nul' starten de drie Iwan-mannen Thijs Holten (gitaar, zang), Alwin de Graaf (drums), Remco Goorhuis (bas) hun lekker in het gehoor liggende poprock met bluesy sausje. Lekker in het gehoor, maar het mag hier en daar wat pittiger. De band bestaat alweer een jaartje of vijf. Geroutineerd, zonder routineus te worden, speelt Iwan zich door de set heen. Helaas moet Iwan na een halfuur de huiskamer alweer uit om Roos van Tuil haar huiskamerfeestje te laten geven. Waarom zien en horen we Iwan zo weinig in Arnhem?

Roos van Tuils barkruk
Singer-songwriter Roos van Tuil zit graag op een barkruk wanneer zij zingt. De aanwezige grootmoedersbarkruk is te hoog voor Van Tuil en bovendien te gammel. Ze probeert het nog wel, maar dreigt ook zonder 'advocaatjes gelepeld' te hebben van haar kruk te donderen. Na enig wachten komt er van elders een iets steviger kruk waarop ze redelijk steady plaats neemt. Roos van Tuil begeleidt zichzelf op gitaar voor een afgeladen huiskamer. Haar liedjes zijn compositorisch niet zo imponerend, op een enkele na. Maar haar charisma en mooie stem compenseren dit ruimschoots. Ze is ontwapenend door het publiek  te vertellen dat ze best zenuwachtig is. Alsof Van Tuil aanvoelt dat ze alle support vanuit de huiskamer krijgt, zet zij vervolgens een prima set neer. Dit smaakt naar meer, mits zij de samenwerking opzoekt met een componist. In dat geval is er nog veel moois van Roos van Tuil te verwachten. 

NankoSouls intieme sfeer
Spreekstalmeester Tse Kao kondigt de derde act, NankoSoul, aan met een oratie waarin onder andere gewezen wordt op ArtEZ-achtergrond van de drie bandleden. Alle drie studeren ze Jazz & Pop van het Arnhemse conservatorium. Voor het merendeel van het publiek is dit niet zo relevant. Zij willen gewoon lekkere muziek horen, passend in de huiskamersfeer. Dat krijgt het publiek ook. Hooguit hoor je 'ArtEZ-jazzy' invloeden door in de soulvolle popsound van de band.  Noem hiermee NankoSoul maar de grondlegger van een nieuw subgenre: ArtaZZy®. Nanko Meiborg zingt, en speelt tevens een aantal nummers op gitaar. Robert Siroen (gitaar) en Jasper Mellema (keys)completeren het trio. De zanger vertelt dat de band normaal gesproken uit zes man bestaat. De band teruggebracht tot trio misstaat niet in deze huiskamersetting en past prima in het intieme sfeertje. Meiborg mag in zo'n setting bij meer nummers zijn semi-akoestische jazzgitaar omhangen. Het geluid van NankoSoul wordt er direct warmer en voller van. Siroen speelt onverstoorbaar scherp zijn gitaarpartijen. Mellema voorziet Meiborg van een meer dan adequate begeleiding. Minpuntje: wil de toetsenist niet steeds tussen de nummers door met z'n armen over elkaar gaan zitten wachten op het volgende nummer? Doe iets actiefs; drink een 'citroentje', loop rond, doe wat.

Aniek Marens ogen wijd open
Goede wijn behoeft geen krans. Een versleten en daardoor oubollig cliché. Maar in de huiskamer van vanavond mag het weer gezegd worden. De goede wijn is in dit geval Aniek Maren. Vorig jaar bracht zij haar cd Moving On uit. Met complete band toerde ze door Nederland. Nu staat ze weer in haar eentje als singer-songwriter. Fijne liedjes, het ene wat rustiger, het andere net iets sneller. Maar die stem: warm, soms wat hees, gewoon sexy. In alle gevallen loepzuiver, puntgaaf. Het is jammer dat op dit tijdstip, het is Paaszondag 00:00 uur, de Jacobiberg alweer leegloopt. Iedereen vroeg naar huis voor de Paasmis? Jammer voor Maren dat haar huiskamer nog maar half gevuld is. Maar vooral jammer voor diegenen die er niet meer zijn. Zij missen Aniek Marens nieuwste song Eyes open wide. Maren vertelt over de achtergronden en de totstandkoming van het nummer. In co-creatie met Your Song powered by humanism schreef Maren deze song. Met dit verhaal en met het gevoelige lied zorgt Aniek Maren voor een indrukwekkend slot van Muziek bij de Buren in de Jacobiberg. 

2Switch kan het meubilair weer inladen en afvoeren naar de kringloopwinkel.