Dag des Oordeels: Bowe - Nomansland

Merijn Coert ,

De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over dat wat rond is: de oogst van glimmende schijfjes. Deze keer Nomansland van Bowe.

Ja mensen, het is weer lente en de festivals moeten weer met goed entertainment komen voor een zo groot mogelijk publiek. En wat te doen? Gaan deze festivals allerlei kleine podia bieden met voor ieder wat wils, of zet men een act neer die iedereen bedient? Zoek niet verder, want hier is de Arnhemse Boudewijn de Jong a.k.a Bowe.

Nomansland is een ouderwets mooi verpakte plaat dat ook nog eens een monsterproductie bevat. Er zijn verschillende door de wol geverfde muzikanten, 'partners-in-crime' van onder andere Frank Boeijen en Doe Maar, die hun medewerking hebben verleend. En dit resulteert in de nodige kwaliteit. De nummers liggen prettig in het gehoor, zijn afwisselend en bedienen op die manier een groot publiek.

Bowe wordt vergeleken met een grootheid: John Mayer. Het is een groot compliment dat hij op plaat in ieder geval waar weet te maken. Zijn zwoele bluesstem en het breed instrumentarium doen inderdaad denken aan de vrouwenverslindende Amerikaanse singer-songwriter. Zelfs de onderwerpen in zijn nummers tonen stevige vergelijkenissen.

Een manco kan misschien ook net daar gevonden worden. We hebben het over een pretty boy, zijn redelijk platte teksten en begeleid door een grote soul-/rockband. Zitten we daar met z’n allen op te wachten? Hoe dan ook, het is nu aan de zaaltjes en festivalletjes die Nederland rijk is om deze act te boeken en te zien of Bowe de verwachtingen van deze groots opgezette plaat waarmaakt.