#ETN14: Samaris toont zich een meester van melancholie

Band speelt uitstekend slot in sfeervolle show

Tekst: Wybren Nauta | Foto's: Hans Jellema ,

Qua omschrijving klinkt Samaris als het prototype van een Explore the North band. Een IJslandse band die downtempo elektronica speelt, is een uitermate logische keus voor het festival. Het trio is zo langzamerhand geen totale onbekende meer in ons land. In 2011 speelden ze hier ook al op een showcase van het Stage Europe Network. Plus de tweede plaat is net uit en wordt door Drowned in Sound geprezen als een van de platen van 2014. Kortom, een band in de lift.

HET CONCERT:
Samaris, Explore The North, Post Plaza, zaterdag 29 november 2014

DE ACT:
Samaris is een IJslands drietal met een unieke combinatie van geluiden. De band combineert donkere elektronica met zang en klarinet tot een zeer sfeervol totaalgeluid. Bij de meeste nummers is de hoofdrol weggelegd voor Áslaug Magnúsdóttir, de klarinetspeelster. Zij wisselt gemakkelijk tussen een leidende rol, waarbij de klarinet boven de andere elementen uitsteekt en een begeleidende rol waar ze de anderen ondersteunt met diepe tonen. Verder zijn vooral de teksten van de band opmerkelijk. Deze zijn namelijk gebaseerd op 19e eeuwse IJslandse gedichten. Los van het feit dat de gemiddelde bezoeker misschien weinig van de inhoud heeft meegekregen, lijken de teksten een zekere mythische ondertoon te hebben door de wijze waarop ze gezongen worden door zangeres Jófríður Ákadóttir. Alleen de synthesizer staat vaak in contrast met de andere bandleden. In plaats van een soort ambient-achtig geluid, kiest de band voor zwaardere beats die je eerder zou verwachten bij techno of deep house. Dit maakt de nummers wel wat spannender en origineler klinken, maar vaak ook samenhang missen. 
 
HET NUMMER:
Tegen het einde van de show komt hier echter verandering in. Bij het een-na-laatste nummer Lífsins Ólgusjór weet de band alle elementen te verenigen tot een samenhangend geheel waarbij synth en klarinet elkaar perfect aanvullen. Het nummer gaat blijkbaar over hoe de cyclus van leven samenhangt met de oceaan. Dit valt er niet zomaar uit te halen, maar het heeft zeker een bijzondere sfeer.
 
HET MOMENT:

De overgang van dit nummer in de afsluiter is misschien nog wel noemenswaardiger. De etherische, zweverige klanken gaan langzaam over in een gejaagde minimalistische beat, terwijl de klarinet verder de diepte in zakt. Gepaard met de plotselinge uithalen in de zang is de afsluiter juist ook spannend in plaats van alleen atmosferisch. Vooral in deze overgang toont de band makkelijk te kunnen schakelen van stijl zonder hierbij aan kwaliteit in te boeten. 

OOK OPMERKELIJK:
De belichting bij de show is uitstekend. Hoewel het nog maar vroeg op de dag is, waan je jezelf gevoelsmatig in het holst van de nacht door de sterk gedimde lichten en de schaduwen in de zaal van Post Plaza. De band heeft zelf niet specifiek bijzondere showelementen, maar de combinatie van de muziek met de passende omgeving, houdt de aandacht wel vast.
 
HET PUBLIEK:

De Post Plaza zaal is van begin af aan al goed gevuld met publiek. De meeste mensen aanschouwen de band rustig, maar zodra de zware bassen van de nummers invallen, beginnen een flink aantal hoofden mee te knikken. Het applaus naderhand liegt er ook niet om, de meesten konden het optreden prima waarderen.  

HET OORDEEL:

Samaris levert een sfeervol optreden van begin tot eind. De band heeft een unieke combinatie van geluiden, die weliswaar niet overal goed samenkomen, maar absoluut mooie nummers vormen. De band weet zich met hun slotakkoord zonder twijfel te bewijzen met twee uitstekende nummers. Het duidelijke concept en de atmosferische - bij vlagen spannende - nummers, maakt Samaris overtuigend.