Wij vertrekken op woensdag, na een kleine dag voorbereiding in eigen huis vertrek ik samen met Karen, onze geluidsvrouw, naar onze oefenruimte. Onze manager Ram is ook onze chauffeur en hij is op dinsdag naar Hamburg vertrokken om de mini nightliner met trailer op te halen. Hij arriveert rond 19.00 uur bij onze oefenruimte. Na het uitzoeken van de merch laden we de trailer en vertrekken we richting Calais, maar niet na uitgezwaaid te zijn door vrouwen en kinderen. Het leven in de mini nightliner is compact maar luxe. We hebben de beschikking over negen slaapplaatsen, een koelkast, een waterkoker, een Senseo én een PS3, en dat laatste is voor een paar van ons een uitstekende timekiller. Dit alles overigens mede mogelijk gemaakt door subsidie van de The Hague Music Export.
Tourverslag Monomyth UK tour 2015 (deel 1)
De eerste vijf shows
De Haagse band Monomyth gooide met het tweede album ‘Further’ hoge ogen in Groot-Brittannië en dus kon een UK tour niet uitblijven. Afgelopen week vertrok de band voor acht shows naar Engeland. Tijdens de tour worden onder andere London, Glasgow, Oxford, Newcastle en Edinburgh aangedaan. Voor 3voor12 Den Haag houdt de band een tourverslag bij. Bij deze deel één.
De rit naar Glasgow is ruim 700 kilometer dus dat wordt wel even doorbijten, met name voor onze chauffeur, maar aangezien hij het leeuwendeel 's-nachts rijdt en wij kunnen slapen, bewijst de nightliner ook hier weer zijn nut. Aan het einde van de ochtend komen we aan bij de Audio in Glasgow, maar nog geen drie minuten na onze aankomst krijgen we via Facebook de melding dat de gig gecanceld was in verband met een gesprongen waterleiding. Dit is echt een enorme bummer, want we hadden na deze gig direct door gemoeten naar Bournemouth wat ook weer een rit van meer dan 750 kilometer is. Met het uitvallen van onze Glasgow gig hebben we dus ruim 1400 kilometer voor jan met de korte achternaam gereden. Maar we zijn nu in Glasgow dus dan maar een halve dag de stad verkennen. In de tussentijd kan Ram mooi even goed bijslapen. In Glasgow is veel oude architectuur te zien. Dus ik ben met Tjerk en Peter naar de Glasgow Cathedral gelopen. Daarachter blijkt Necropolis te liggen, een Père Lachaise-achtige begraafplaats, maar dan met gotische inslag en gelegen op een berg midden in de stad. Dat staat natuurlijk garant voor een bijzondere wandeling. De rest van de band is elders in de stad gaan kijken. Via het drukke centrum lopen we terug naar de bus waar we om 16.00 uur 's middags weer verzamelen en we weer zuidwaarts keren. Next stop Bournemouth.
Het voordeel van een PS3 plus meerdere controllers is dat je met een paar man lekker je characters kan levellen en het doodt de tijd, letterlijk. Niet iedereen trekt de eindeloze parade van ijzeren wapengekletter dus het volume blijft enigszins beschaafd. Met wat stops en redelijk nachtrust arriveren we in Bournemouth aan de zuidkust van Engeland. Vrijwel direct na aankomst lopen we naar de kustlijn. Met een prachtig uitzicht op de Isle of Wight en de in zon gelegen Needles dalen we via een trap af naar de waterlijn. Het is best nog druk op het strand en we lopen richting de nabij gelegen pier waar even neerstrijken voor een koffie en thee met taart momentje. En om te genieten van het uitzicht. De zaal blijkt de kelder van de lokale rocktent. De backline past maar net op het podium en er zijn nog drie supports, dus dat is passen en meten. Maar zoals altijd lukt dat en ook hier besluiten we niet te soundchecken. We eten elders in de stad en worden vergezeld van een vriend uit Den Haag die speciaal is overgekomen en ook nog een vriend uit London heeft meegenomen. De drie supports hebben we niet gezien maar het is lekker druk en na een korte ombouw en soundcheck spelen wij een prima set. Nadat de gigs zijn afgelopen gaat zo'n beetje alles dicht in de stad, behalve The Anvil, en deze plek blijkt een verzamelplaats voor rockfans. Erg gezellig. Na het inladen rijden wij direct door, next stop: Milton Keynes.
The Craufurd Arms in Milton Keynes blijkt het mooiste Britse podium tot nu toe. Groot podium, licht, geluid, alles dik in orde. De zaal zelf is een soort van oude ballroom en door al het hout heeft deze zaal een prima klank. Daarnaast worden we met open armen ontvangen en dat geeft de gehele dag en nacht een uitstekende sfeer. Eindelijk is er ook een goede douche, dus iedereen maakt gebruik van de gelegenheid om even een full body fresh up te doen. Het was ook wel nodig geloof ik, hahahaha. We doen een korte soundcheck en met supportact The Scouts, die ook op tour zijn, vangt de avond aan. Voor een zondagavond hebben we een prima opkomst en aan het einde van de avond probeert iedereen een praatje met ons aan te knopen. Dat is natuurlijk hartstikke leuk dus we praten en geinen met het publiek tot het tijd is om in te laden. Dit begint overigens ook al een aardig systeem te worden waarbij iedereen zich met vaste onderdelen bezighoudt. Ik sta steevast in de bus om mijn Tetris ervaring ten uitvoer te brengen. Na het inladen pakken enkelen van ons nogmaals een douche, want de komende dagen is er geen zicht op uitbundige persoonlijke hygiëne. We nemen afscheid en de bedankjes over en weer en na een groepsfoto met de supportact rijden we richting London.
De reis naar London is verloopt vlot en rond half drie 's nachts arriveren we bij The Unicorn. Nadat iedereen is uitgeslapen gaan we Camden Town verkennen en we besluiten te gaan voor een typical English breakfast. Met de nodige souvenirs voor thuis gaan we daarna in groepjes uiteen. Ik ga met Thomas en Karen ondergronds en bezoeken we met the tube onder andere Tate Gallery en Buckingham Palace en wandelen we langs de Thames. Wat een stad. Als je dan toch in London bent moet je dat natuurlijk wel even meepakken. The Unicorn is een pub met podium waar vanavond ook een band uit Zwitserland speelt plus nog twee local supports. We doen een korte soundcheck, vooral om te kijken of alle techniek naar behoren functioneert en uit te vogelen hoe we de change-over aan gaan pakken. Nadat we klaar zijn duiken we een Indiaas restaurant in. Hurry for the curry. Na het eten blijkt de derde band al te spelen dus we kunnen vrij snel aan te slag. Wederom een prima opkomst, en dat voor een maandagavond, en ook hier weer een hoop mensen die na afloop een praatje komen maken bij onze merchandise stand. Erg gezellig. Nadat we weer ingeladen zijn sluit de pub meteen. Alles in London lijkt te sluiten om 23.00 uur. Behalve de 24-uurs winkel aan de overkant dus we halen nog wat biertjes en hangen daarna in onze bus. Het is een aparte ervaring om zo midden in London te kamperen. Tjerk en ik maken ondertussen met onze iPhones een soort van techno en ik geloof dat iedereen dit beweegt om toch af te druipen naar zijn of haar bunk. Welterusten, we slapen nog in London en vertrekken morgen aan het einde van de ochtend richting Oxford.