Singer Songwriters By Night

"Sorry hij is vals, boeien!"

Olaf de Groot | Foto's: Moos Wolfs ,

Op vrijdagavond 26 september was er een talentenjacht in het Haags Pop Centrum. Een initiatief van Wytse Visser en Thijs Heij beiden bekend van De Beste Singer Songwriter van Nederland (DBSSW). Het HPC bood deze avond een podium voor jonge singersongwriters, met als prijs een dag in de studio van Thijs en een plekje in de tour van één van de finalisten van DBSSW.

Drie kandidaten mogen evenzoveel nummers spelen voor publiek en jury: Thijs, Wytse en de voor 3voor12 bekende Quinten Gravesteijn. Helaas wordt het publiek niet betrokken bij de keuze van de beste artiest van de avond. Want los van de vaders, moeders, vrienden en bekenden hebben die misschien ook wel wat objectiefs te zeggen! 

Marijn Roerade mag het spits afbijten en dat valt hem zwaar. Alsof hij zo uit het publiek getrokken is om op het podium wat nummers te komen spelen. Dat is te merken aan zijn concentratie die zijn hele optreden nogal wisselend is. Jammer, want soms komt er een mooie stem tevoorschijn. Het liedje ‘My queen’, geschreven voor zijn moeder, is in potentie een echte tranentrekker, maar door zijn presentatie komt het niet verder dan goede bedoeldingen.

De tweede artiest op het podium is Hannah Versteegh, op piano. Met haar mooie stem bezorgt ze de zaal als enige van de avond een lichte kippenvel. Maar de intentie waarmee ze zingt is niet constant. En met een dikke lach op je gezicht zingen dat iemand “forever long” verdwenen is? Dat kan echt niet. Na twee droevige liedjes vindt Hannah het nodig om voor een vrolijke noot te zorgen met een liedje met veel “oh-oh-oohtjes”. Iets wat niet per definitie vrolijk doet stemmen.  

Als laatste speelt Banner en de eerste tokkels op zijn gitaar zijn veelbelovend. In ieder geval een gestemde gitaar bediend door een goede gitarist! Banner laat drie liedjes horen die het niveau van de avond ontstijgen. Hij is duidelijk serieus bezig met zijn muzikale carrière. Het laatste nummer ‘Heartbeat’ laat horen dat hij echt met creëren bezig is. Terwijl hij op de snaren van zijn gitaar zijn hartslag slaat gaat hij volledig op in de muziek. Zijn stem doet in zijn laatste nummer denken aan Guy Garvey, de zanger van Elbow, maar ook de vergelijking met Nick Cave is te begrijpen. 

Voordat dat de jury de winnaar bekend maakt worden we getrakteerd op liedjes van de organisatoren zelf. Thijs Heij wil niet graag dat hij wordt aangekondigd als kleinkunstzanger, maar daar is niets mis mee, zeker niet wanneer je zulke sterke liedjes schrijft als ‘Als iets in de knoop zit’ of ‘Zand in je kutje’. De teksten van de nummers zitten erg goed in elkaar namelijk. Het lijkt Sinterklaas rijmelarij, maar dat is het zeker niet. 

Wytse Visser maakt de aankondiging van Thijs op Facebook duidelijk (en een beetje pijnlijk) waar. Naast de talenten gaat het deze avond namelijk ook om bier drinken en veel schreeuwen, en helaas is dat laatste het geval. Zelfs het nummer dat hij speciaal speelt voor zijn vriendin is teveel van het goede. Jammer, want zijn stemgeluid is soms zeer prettig.
 

Als besluit van de avond mag Banner als overduidelijke winnaar zijn nummer ‘Alienated’ nogmaals spelen en hij is duidelijk onder de indruk van zijn overwinning. Zo zie je maar dat het stemmen van je gitaar al het halve werk is.