Albumrecensie: Julie Scott - 'Thoughts And Sounds'

Groeibriljant die onder je huid gaat zitten

Cok Jouvenaar ,

Julie Scott, is dat niet die dame die in een vorig leven de vaderlandse podia onveilig maakte met bands als Mizpah en Can_Of_Be? En samen met Roeland Drost verantwoordelijk is voor de Rock en Rollator show? Juist, die dame. Zondag 16 juni presenteerde zij haar nieuwe album ‘Thoughts And Sounds’. 3voor12 Den Haag gaf het album een grondige luisterbeurt.

‘Thoughts And Sounds’ is er eentje geworden om in te lijsten. Elf juweeltjes handgeschept door een echte singer/songwriter gedompeld in een Keltisch badje met een rauw randje. Zo horen wij het graag. Bij het openingsnummer ‘Gale’ is er sprake van verstilde zoetigheid, maar zonder klef te doen. Liefhebbers en kenners van het repertoire van Julie Scott weten precies wat hiermee bedoeld wordt. Het overbekende handelsmerk van mevrouw Scott.

Een paar jaar geleden maakte Scott een lange reis door Zuid-Afrika, deze invloeden zijn duidelijk terug te horen op dit vijfendertig minuten durend meesterwerkje. Er komt zelfs een Afrikaanse declamatie voorbij. Deze is te horen op ‘Mud’ en wordt verzorgd door Philip Pells. Wie goed luistert, verstaat het Afrikaans en kan zich laten aansteken door de liefde voor de taal en deze eigen maken. Iets waar BN-ers als Adriaan van Dis en Stef Bos heer en meester in zijn, ook op het podium. Zover zal het met het talent en de liedjes van Julie Scott echter niet komen: haar werk heeft teveel een eigen, Keltisch stempel om echt Afrikaans te gaan. Pells tekende samen met Scott ook voor de productie van de plaat. Het resultaat is niet verkeerd en de samenwerking is zeker voor herhaling vatbaar.

Ook Scotts stem heeft in de loop der jaren aan diepte gewonnen. De nummers zijn zwaarder geworden en hebben meer inhoud gekregen. In het verleden leek haar vocale bereik een mengeling van Kate Bush en PJ Harvey. Op ‘Thoughts And Sounds’ gaat haar stembereik verder. Een vleugje Melanie, een drupje Kristin Hersh, een scheutje Sinéad O’Connor en een snufje Mary Black zorgen ervoor dat Scott als Scott klinkt. Ook de composities en de arrangementen graven dieper dan voorheen. De frivole maar ook wel zware samenzang in ‘Fall’ is hier een sterk voorbeeld van. ‘Cold Hearted Mary’ lijkt zo gepikt van een album van This Mortal Coil.

‘Madesteine’ en ‘Schnuckelpupchen’ zijn de ware uitschieters. Dit roept de vraag op, waarom deze dame niet bekend is bij het grote publiek. Op festivals als Pinkpop en Lowlands staan acts met een vergelijkbaar arsenaal op het podium, terwijl Scott praktisch tussen de schuifdeuren opereert. Gegeven is wel dat Julie Scott geheel op eigen kracht richting haar doel vaart, hoewel dit voor het album niet helemaal geldt; ze heeft een scala aan gastmusici uitgenodigd om mee te spelen op ‘Thoughts And Sounds’. Uiteraard ontbreekt partner-in-crime Roeland Drost niet. Andere bekende namen zijn Rob Langendijk op bas, Maarten Hornstra (ex Qrio) op gitaar, Suzanne Ypma (Pitch Blond), Jan Willem Troost en Bas Flier.

Net als Arie Spaans op de laatste langspeler van Naked, brengt Julie Scott ook haar oude werk in een nieuw jasje. Liefhebbers van haar oude band Can_Of_Be herkennen ‘Slave’ en ‘Lucifer’. Daartegenover staat veel nieuw en zelfs aanstekelijk werk zoals ‘Hearsay’. Live zal dit nummer het niet verkeerd doen. Met ‘Thoughts And Sounds’ kan Julie Scott voor de dag komen: live gaat ze hiermee ongetwijfeld de juiste snaar raken en laat menig liefhebbershart sneller kloppen.