Zodra de instrumenten zijn ingeplugd, barst de formatie los met Rockaway beach. Er volgt een stortvloed aan nummers, alleen onderbroken door het aftellen van Blitz. Door het snelle spel van de bandleden en de houding van zanger Graves is het geheel wat ruiger dan een optreden van de Ramones. Met ontblote tanden en een krankzinnige blik stuitert de frontman onvermoeibaar op en neer. Achter hem zit Ramone zelf een beetje verstopt door de beperkte ruimte op het podium.
De band mag dan vol energie zitten, het publiek reageert in eerste instantie koeltjes. Pas wanneer ‘I wanna be sedated’ wordt ingezet, komt de zaal echt in beweging. De stemming lijkt er nu goed in te zitten. Het enige rustpunt valt tijdens ‘When we were angels’, een bewerking van Graves eigen nummer. De zanger legt hier duidelijk meer gevoel in en het is jammer dat hij zo weinig respons krijgt. Veel mensen lijken het nummer niet te kennen.
Marky Ramone’s Blitzkrieg overdondert in 330live
Energieke punkrock met een krankzinnig tintje
Sinds de punkband Ramones in 1996 werd opgeheven, heeft drummer Marky Ramone niet stilgezeten. De laatste jaren brengt hij met zanger Michale Graves (ex-Misfits) een ode aan de legendarisch band onder de naam Marky Ramone’s Blitzkrieg. Bijgestaan door Marcelo Gallo op gitaar en Martin Blitz op bas gaven ze maandag 28 mei een intiem maar dynamisch optreden in het kleine zaaltje van 330live.
Na een paar covers, waaronder ‘What a wonderful world’ van Louis Armstrong, eindigt Marky Ramone’s Blitzkrieg met het bekende ‘Blitzkrieg bop’. Dit is waar het publiek op gewacht heeft. Eindelijk gaat de zaal uit zijn dak en er ontstaat zelfs een kleine pit. Niet vooraan bij het podium, zoals gebruikelijk, maar achterin. Terwijl de kreet ‘Hey ho, let’s go!’ nog in de lucht hangt, verdwijnen de bandleden alweer door de achterdeur naar buiten. Maar de aanstekelijke melodieën en tomeloze energie van Graves neem je zeker mee naar huis.