De restaurantjes hebben de mensen voorzien van eten, de muziekwinkel heeft voor de apparatuur gezorgd, de lokale Kung Fu groep doet zijn ding, kinderen schilderen en er is natuurlijk live muziek om het geheel bij elkaar te lijmen.
Het feest vindt overdag plaats, van twee tot zes en het eerste bandje begint dan ook erg vroeg te spelen. Het publiek is heel anders dan 3voor12 concertjes gewend is. Vooral kinderen met hun ouders, opa’s en. The Gearshifters zijn als eerst. Het zijn ervaren rockers die een lekkere melange van rock ‘n’roll en surf covers spelen. Zanger Richard heeft een super droog gevoel voor humor en weet het nog wat magere publiek tussen de nummers door goed te entertainen. Omdat de Giro D’Italia naast het plein de Ceintuurbaan in beslag neemt zijn de rest van de muziekacts nog niet aanwezig en moeten ze wat langer doorspelen. Dit is zeker geen straf want, hoewel het natuurlijk minder interessante schrijfwaar is, zijn jaren vijftig covers altijd welkom.
DJ Sugarbrown draait de perfecte plaatjes om de zomerse ambiance levend te houden waarna het aan MC Lazy en zijn afwisselende, zeer vermakelijke en vooral originele teksten is om het publiek warm te houden. De tweede band, Moonaddict, komt een beetje uit De Pijp (gitarist Alain is hier opgegroeid) en ze vertellen dat het voor hun bijzonder is om hier te spelen. Hoewel Moonaddict als duo (zanger Remko en gitarist Alain) al enige jaren bestaat zijn ze in de huidige formatie ruim een half jaar bezig. Het is snel duidelijk dat de ouderwetse surf klanken van The Gearshifters lekker past bij de originele rock ‘n’ roll van Moonaddict. Zanger Remko is erg goed bezig de dansende kinderen in het publiek te vermaken en weet de nummers precies goed te censureren voor zo’n jong publiek. Hun up- tempo, af en toe iets melancholisch klinkende geluid weerkaatst lekker over het plein en mensen stappen van hun fiets af om het schouwspel te zien. In het publiek staat een oudere dame die ‘de Koningin van De Pijp’ word genoemd, zelf is ze boven de 90 maar ze staat toch helemaal vooraan haar hoofd op en neer te bewegen op de maat van de rockers.
Ze bouwen het goed op, zo nu en dan worden de snellere nummers afgewisseld met een rustig, zomers liedje wat er voor zorgt dat het geheel niet uit de hand loopt. Halverwege het concert staat drummer Tom op en loopt naar de bar om een biertje te halen, bassist Eric leunt ontspannen achterover tegen een versterker en steekt een sigaret op. Remko en Alain spelen het nummer Cigarettes met zijn tweeën, alleen gitaar en zang, en na een paar minuten verschijnt de rest van de band om in te springen. Dit speelse gedrag sluit goed aan bij het speelse publiek; er is ondertussen een heuse kindermoshpit ontstaan.
De regenwolken blijven boven De Pijp hangen, maar vandaag zijn de regengoden barmhartig. Hoewel het geluid niet helder schoon was speelt Moonaddict een strakke set. Drummer Tom speelt feilloos lekker losjes mee met de zwevende gitaarpartijen en huppelende basloopjes. De zanger heeft een ontzettend flexibele, betoverende stem waardoor het geluid van deze Amsterdamse band erg bijzonder blijft.
Gezien; The Gearshifters, MC Lazy, Moonaddict. Zaterdag 8 mei 2010, Van Der Helstplein.